Jeon Jungkook/Kurtalar ve Vampirler Diyarı

Yeni baştan

İyi okumalar

Yatağımda haylen ağlamaktaydım. Gözyaşlarım hiç durmaksızın akıp yastığımı ıslatıyordu, annem ve anneanne...Annem sırf beni yaşatmak için kendini hiçe saydı. Anneannem annemin kaçışı ile her türlü kötü düşünceye gitti, ve en sonunda ikisi artık yoktu. Kendimi düz bir konuma getirip. Tavana bakıp iç çektim.

Kahinin bana anlatıkları. Hayatımın tamamını bile bilmeme yeterdi, çok kötüydü...Acaba asıl herşeyi hatırladığım an, ne olucaktı? Woo jin öz abimdi, babam ve dedem beni ölü biliyordu, annem ve anneannem vefat etmişti, bana saplantılı biri vardı...Gözlerimi yumdum hıçkırmama engel olamıyordum.

O kadarki şuan ailemi istiyordum, herşeyden çok. Babama sarılmayı onu görmeyi, abimi iyileştirmeyi ve dedemi. Onların yanında olmayı istiyorum sadece. Bir anda aklıma dank etmişti yarın hemen woo jin abimi bulucaktım. Ailemi görücektim mutlaka, artık bu kadar özlem benim için yettide artı. Aileme kavuşacaktım.

Gözlerimi yumup biraz tıkalı burnumu çektim "Bulıcağım mutlaka..." Göz yaşlarım kurumuştu, umursamadım yinede ve yorganıma sıkıca sarıldım. Uyumaya çalıştım.

Yazar'dan...
Genç adam elindeki fotoğrafa baktı bir süre. Sevdiği kız ve jimin'nin olduğu fotoğrafdı, elindeki kibriti yaktı ve fotoğrafa tutmuştu "Herşey..." Diyerek yanan fotoğrafı ondan daha çok olanların arasına attı, ateş giderek artmış hepsini yakıyordu. Adam soğukkanlılıkla izledi sadece, sonuna dek. Ateş giderek azalırken derince nefes aldı

"...Bitti artık" Masada bulunan telefonu çalmıştı. Eline alıp açtı ve karşı tarafı dinledi "Efendim istediğiniz yeri hazır ettik. Ve ofiste geri kalan işlemleride dediğiniz gibi sonraya bıraktık" Başını salla "İyi. Bu birkaç gün olmuyacağım, ama her daim arayacağım seni bunu bil. Şirkete tek birşeyin dahi ters gitmemesini umuyorum?"

"Merak etmeyin jungkook bey. Siz gelene dek sorunsuz ilgilenirim ben şirketle" Etrafa baktı bir süre "İyi o zaman. Daha sonra ararım" "Peki efendim hoşçakalın" telefonu kapadı ve bir kenara koydu. Olduğu yerde dahada yayılıp başını arkaya attı, yarın onun için çok özel olucaktı. Herşey onun istediği gibi ilerliyecekti.

Küçücük bir hataya dahi göz yumamazdı. Çünkü hedefi sevdiği kadındı, ve bu sorunsuz bir şekilde ilerlemeliydi. Masasının üstündeki fotoğrafa baktı ve gülümsedi "Yeniden kavuşacağız. Bekle ve gör sevgilim" Derin bir nefes alıp verdi. Tek düşünceside yarının nasıl olucağıydı...

Sabah...

Y/n'den...
Komedinin üstünede çalan alarmı saatini kapatıp. Gözlerimi araladım, ama neredeyse zar zor açmaktaydım. Boğazımda acı bir tat vardı. Yüzümü buruşturdum "İğrenç" sonra hemen aklıma gelmişdi. Bugün mutlaka abimin yanına gidicektim. Hemen üstümdeki yorganı çekip, koşar adımlarla banyoya gittim.

Önce duş alıp geri kalan işlerimide hemen hal ettim. Sonra banyodan çıkıp gardrobumdan siyah dar pantalon, üstümede beyaz badi ve ince hırka giymiştim. Saçlarımıda yandan örüp, makyajı bugünlük boşverdim. Hemen telefonumu alıp aşağı kata indim ve etrafa baktım "Kahin?" Ses gelmemişti. Odasına doğru gidip kapıyı araladım, yoktu?
Aslen zaten bilmemeliydi bu konuyu. Mutfağa gidip hızlıca bşrleyler atıştırmaya çalıştım. Ondan sonra yanıma evin yedek anahtarını alırken yanında bir araba anahtarı olduğunu fark ettim "Alsam mı ki?" Bir süre düşündüm. Ve almayı seçtim ayakkabılarımda giyerek evden çıktım. Hemen zaten araba evin tam önündeydi koşarak gidip açtım arabayı ve bindim.

"De woo jin nerde yaşıyor?" Lanet olsun bir bunu düşünmedim ya! Elimle anlımı ovdum, numarasıda yok bende. Of ya! Cidden bunu nasıl düşünemedim ben. Jungkook! Kesin o biliyor nerde yaşadığını hemen telefonumu cebimden çıkartım. Ve jungkooku aradım, bir süre sonra açılmıştı sonunda "Alo jungkook?"