Hazal, Lorenzo krallığının varlığından habersiz, kendini ait hissettiği farklı bir boyutta yaşamaktadır.
Zamanı gelince, boyutta bulunan güçler onu geçite doğru çekmektedir. Ne olacağından habersiz, Peri halkalarına yaklaşır ve kendisine miras kala...
•~• Sabahın ılık güneş ışınları penceremden yüzüme yansırken yavaşça ve üşengeç bir tavırla altın sarısı saçlarımı yüzümden çektim. Uyumaktan hafifçe şişen gözlerimi odamda gezdirmeye başladım. Uyku sersemliğiyle ayılmayı bekliyordum çünkü uyandıktan hemen sonra yataktan çıktığım zamanlar yürümeyi bile unutuyorum. Kendi şapşal halime güldükten sonra sersemliğim biraz da olsa azalmıştı ve ilk iş olarak lavaboya geçtim ihtiyaçlarımı karşıladım ardından odamın krem renkli kapısını hafifçe araladım ve evi dinlemeye başladım. İlk uyanmaktan nefret ederdim. Çünkü tek başıma uyanıkken ev çok sıkıcı olur ve kendimi çok rahatsız hissederim.
Mutfaktan sesler duydum ve anında vücudum gevşedi neyse ki uyanmışlardı. Altın sarısı saçlarım belimde savrulurken yavaş adımlarla mutfağa girdim. Annem, babam ve kız kardeşim Meftu'nun gözleri hemen beni buldu. Yine en son ben uyanmıştım ve hep olduğu gibi kahvaltıya geç kalmıştım. Bu durumdan şikayetçi değildim ama ev sakinleri benimle aynı fikirde değil gibiler. Sessizce gülümseyerek masa da yerimi aldım ve tabağıma baktım. Her sabah tabağımda salam olur ve gerçekten salama bayılırım. Herkese günaydın ve afiyet olsun dedikten sonra ben de kahvaltıma başladım büyük bir mutlulukla, çünkü karnım gerçekten çok acıkmıştı.
• Her gün kahvaltıdan sonra kardeşimle yürüşe çıkıyoruz ve bugün de öyle yaptık. Evimizin etrafın da yaşayan pek kimse yok annemle babam kalabalık ortamlardan hoşlanmazlar bu nedenle şehirden biraz dışarı da yaşıyoruz ve ben de bu durumdan hiç şikayetçi değilim.
Kardeşimden başka arkadaşım yok. Pek sosyal birisi olduğum söylenemez, insanlarla konuşmayı beceremiyorum ve kimseyle bağ kuramıyorum bu nedenle yalnız bir kızım. Kardeşim Meftu sürekli neşe saçan açık kahverengi gözleriyle etrafı inceler. Ben de onun bu mutlu hallerini görünce sürekli öpesim geliyor. Kıkırdadım ve kestane rengi saçlarını arkaya atıp yanağından öpmeye başladım. O da bu hareketimle bi kahkaha patlattı ve beni itmeye başladı ama ne fayda elimden kurtulabileceğini düşünmesi bile saçma.
Yanağından öpülünce çok huylanıyor ben de bunu fırsat bilip sürekli onu sinir ediyorum. Her kardeşin arasında olan bağlardan mı yoksa biz gerçekten birbirimize fazla mı bağlıyız bilmiyorum ama onu gerçekten kendimden bile fazla seviyorum.
Bazen ona bir şey olacağını düşünüyorum ve kendimi o kadar kötü hissediyorum ki anında farklı şeyler düşünmeye başlıyorum.
Şakalaşarak yürümeye daldık ve evden her zaman olduğundan fazla uzaklaştığımızı farkettim. Birden duraksadım geri dönmemiz gerektiğini düşündüm ama daha da ileriye gitmek istiyordum beni çeken bir şeyler vardı. Daha fazla uzaklaşmak tehlikeli olacağından kardeşim için endişelendim ve biraz gerileyerek eve yaklaşınca onun gitmesini istedim. İlk başlarda benimle durmak istedi ama daha sonra oyun oynayacağımıza söz verdiğim için ikna oldu ve o eve döndü. Bense tekrar aynı yere gittim hem hava güzeldi hem de etrafım yeşilliklerle doluydu. Huzuru bulmak gibi bir şeydi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
