Rayiha

Seni Buldum Ya 3

"Babacığım biliyor musun, annem bana kocaman bir bebek aldı."

Fethi göğsüne hapsettiği kızını serbest bırakıp hafifçe geri çekildi.

"Yaa öyle mi?"

Asel ise babasından aldığı gamzeleri bütünüyle ortaya serecek bir gülümsemeyle başını salladı.

"Evet, hem de bir sürü kıyafeti var."

Asel, babasına yeni bebeğini hayranlıkla anlatırken Eylem de karşısındaki ikiliyi büyük bir sessizlikle izliyordu. Tam tahmin ettiği gibiydi Fethi'nin babalığı. Kızını çok seviyordu. Elindeki kahve kupasını yavaşça masaya bıraktı. Öyle tarifsiz bir görüntüydü ki karşısındaki, saatlerdir gözünü bile kırpmadan onları izlemişti.

Sabah alaya gelen Yasemin, acil bir işi çıktığını ve şehre gitmesi gerektiğini söyleyip Asel'i Fethi'ye bırakmak istemişti. Zaten operasyonlar yüzünden kızını doğru düzgün göremeyen adam da memnuniyetle kabul etmişti bunu. Kucağında kızıyla dinlenme odasına girdiğinde karşısında gördüğü tek başına oturan Eylem'le bir anlığına hareketsiz kalsa da ardından kızıyla birlikte koltuklara oturup sohbet etmeye başlamıştı. Arada, Asel yanında getirdiği oyuncak çay takımıyla Fethi'ye çay ikram ediyor Fethi de kızının oyununa büyük bir zevkle ayak uydurup elindeki pembe oyuncak fincandan çay içiyormuş gibi yapıyordu.

"Sen de çay ister misin?"

Eylem, bir anda duyduğu cümleyle donup kalırken bakışlarını karşısında farketmeden dalıp gittiği adamdan çekip önünde kendisine pembe fincanlardan birini uzatan küçük kıza çevirdi.

"Teşekkür ederim."

Gülümseyip kızın elindeki küçük fincanı aldıktan sonra dudaklarına götürdü. Asel, daha fazla bir şey söylemeyip Eylem'in yanından ayrıldıktan sonra babasının kucağına koştu.

"Baba, ben biraz dışarıya çıkayım mı? Nolur!"

O babasına masum bakışlar atarken Fethi kızının saçlarını okşayıp yumuşak bir sesle konuşmaya başladı.

"Tamam ama alayın bahçesinden asla çıkmayacaksın bir de çok durmayacaksın, tamam mı?"

Asel büyük bir sevinçle ellerini çırparken sırt çantasını açıp içinden ipini çıkardı. Ardından Fethi'ye el sallayıp dinlenme odasından çıktı. Fethi başını iki yana sallayıp ortalıktaki oyuncakları toplamaya başlarken Eylem de elindeki fincanı çantaya koymak için ayaklandı.

"Çok tatlı bir kız."

Samimi çıkmasını umdu sesinin. Zira gerçekten Asel'in çok tatlı bir kız çocuğu olduğunu düşünüyordu. Dış görüntüsü bir yana, çok iyi yetiştirilmiş bir çocuktu Asel. Sakin, akıllı ve sıcakkanlıydı.

"Teşekkürler."

Bunu demekle yetinse de Fethi, Eylem'in bu konuşmayı burada kesmeye hiç niyeti yoktu. Onun için son oyuncağı da çantaya koyan Fethi'nin dibine kadar girip kendisine bakmasını bekledi. Fethi, kendisine dönünce de bir cesaretle uzanıp elini tuttu.

"Konuşalım mı?"

Fethi kadının elindeki elini nazikçe çektikten sonra koltuğu işaret etti.

"Olur, oturalım."

Eylem, Fethi'nin son hareketini görmezden gelip kendisini koltuğa bıraktı. Konuşması içinse aradan belli bir süre geçmesi gerekti. Nihayet cesaretini toplayıp boğazını temizledi.

"Fethi, biliyorum bana çok kırgınsın ama o zamanlar çok zor şeyler yaşadım Fethi. Tam seni mutlu edebileceğimi, her zaman hayalini kurduğun o güzel aileyi sana verebileceğimi düşündüğüm anda..."