Chapter 19 (I'll be back my baby)

3 2 0
                                    

I'll be back my baby

"Woi Zarrine! Kanina ka pa namin tinatanong!" Bulyaw sa akin ni Rheign.

We're here at Drianna's unit. Nag plan kami mag review ulit but it came out sa kwentuhan. It's almost 10 in the evening na but Im still here. I already texted Jazzone about it, but he did not replied lumilipad tuloy ang utak ko. Sino ba sa palagay n'ya ang nag iwan sa unit ko ng cake and flowers?

"W-what?" Tanong ko sa kanila. They all looking at me now ng may pagtataka.

"I said kanina ka pa namin tinatanong about your car. But it look like lumipad nanaman ang isip mo. So tell us ano ang iniisip mo?" Mahabang sagot ni Rheign.

"Uh... nothing." I tried to hide that Im bothered with my sweet smile. Ohh I wish mapaniwala ko sila sa ngiti ko.

"We don't trust that smile Zarrine." Canne said seriously. Ugh! They know me so well! Damn it!

"Ugh! Okay okay fine!" Pagsuko ko.

Kwinento ko sa kanila ang lahat lahat.

"So Jazzone has a monster mother pala." Iiling-iling na sabi ni Lallap.

"I think pakana lang din ng babaeng iyon ang cake and flowers sa unit mo" tumingin kaming lahat kay Kristhisyz. "She want Jazzone to get mad at you." Dagdag pa nito. May point din naman s'ya. What if ganon nga iyon..

"Yes. I agree. May point si Kristhi." Pag sangayon ni Rizzia.

"So what's your plan?" They all turned their glance at me.

Tumingin ako sa malayo saka ibinalik ang tingin sa kanila.

"She will never wins against me. Kahit mother in law ko pa s'ya, I will fight for my love for her son." Seryosong tugon ko. "Nawala na sakin si Jazzone once, and I will never let it happen again." Dagdag ko pa.

"Go girl! We're always here for you! We'll gonna fight too!" Hinampas pa ni Lallap ang headrest ng couch kaya nagtawanan na kami.

I will fight for my love no matter what.

We decided to leave Drianna's unit because its almost midnight. Nang makalabas ako sa elevator tahimik ang buong floor. While I was walking in my way to my unit may naramdaman akong presensya ng tao sa likod ko. Pasimple ko itong tiningnan. Its a guy. Mukang dito din ang unit n'ya dahil he's only wearing boxers and a white shirt. Magulo din ang buhok n'ya na parang bagong gising.

Nang nasa tapat na ako ng unit ko at bubuksan na ang pinto biglang may humigit sa braso ko at namalayan ko nalang na he's already kissing me! I tried to pull my lips away from him pero malakas s'ya! Isinandal n'ya ako sa pinto ng unit ko while his one hand is holding my both hands at my back and the other one is on my neck! Sinubukan kong tuhurin ang maselan n'yang bahagi pero hindi ako nagtatagumpay! Shit! Omyghad! What am I going to do now!?

Jazzone please help me! Lord help me please...

Natigil lamang ang lalaki sa pang hhrass sa akin ng may humigit sa kanya at sinuntok s'ya. Agad itong bumaksak sa sahig dahil sa malakas na pagkakasuntok ni Jazzone.

"What the fuck you think you're doing!?" Galit na tanong ni Jazzone at kwinelyuhan ang lalaking nasa dahig pa din.

"Oh dumbass! We're in a relationship!" Matapang na sagot ng lalaki na ikinagulat ko! "Right Zarrine?" They both turned their glance at me waiting for my answer.

"Hell no! I don't even fucking know you!" Bulalas ko. Tumingin ako kay Jazzone na walang emosyon na nakatingin sa akin. Nag iwas agad s'ya ng tingin.

"Get in Zarrine. Ako na ang bahala dito." Utos n'ya sa akin while he's looking at that fucking guy.

Sinunod ko naman agad s'ya. Pagkapasok ko saka ko palang naramdaman ang pang lalambot. Napasandal ako sa pinto at dumausdos pababa.

"Fuck you!" Mura ko na parang nasa harap ko ang lalaking nang harass sa akin kanina.

Ilang minuto akong umiyak sa ganoong sitwasyon. Tumayo lamang ako nang napagod na. Nag shower ako saka humiga na. Sa sobrang daming nang yari ngayong araw mabilis akong nakatulog.

"Baby..." nagising ako nang maramdaman na humaplos sa aking pisngi.

"Jazzone..." mahina kong tawag din sakanya at ngumiti.

"Are you okay?" Nagaalalang tanong n'ya.

"Yes. Where that fucking guy?" Tanong ko na biglang sumeryoso si Jazzone.

"Jail." Simpleng sagot nito.

"Thankyou babe. Kung hindi ka dumating.... b-baka na... ra--" he cut me off.

"Shh. I never gonna let that happen, baby." Paninigurado n'ya.

"Why is he know my name?" Naitanong ko din sa wakas.

"I don't know baby... hindi s'ya nag salita sa mga pulis." Umayos s'ya ng pwesto at itinalikof ako sakanya para mayakap n'ya ako mula sa likod.

"Natakot ako Jazzone." I close my eyes firmly when I remembered that scene.

"Shhh... your always safe as long that Im alive." Sagot n'ya at hinigpitan ang yakap sa akin.


Pagkagising ko kinaumagahan wala na s'ya sa aking tabi. I think he's cooking breakfast. It's Saturday so restday n'ya.
I went first at the bathroom para gawin ang morning routine. Lumabas agad ako nang ako'y matapos. But when I entered the kitchen I didn't see him. May napansin akong something sa dinning table kaya agad akong lumapit doon. Nagluto s'ya? But where is he?

Bumalik ako sa kwarto to get my phone. Nang kukunin ko na ang phone ko natigilan ako dahil may napansin akong puting papel sa ilalim nito.
Kinuha ko ang papel at binuksan.

Agad na nangilid ang luha ko nang makita ang sulat.

Baby,

When I first saw you I know that I already in love with you. But I've needed to stop my self. I don't think I can handle long distance relationship but damn It hurts. I've always messaging my nephew for any updates about you. I've always wanted to go back to you but I really can't because of some reasons. And when I saw you again it seems that I also find my world. I've promised to you that we're fighting together. We'll still fighting together even there is a distance between us. I promise I will coming home to you. I love you baby. I'll miss you.

I'll be back my baby.

-Jazzone.

I'll be back my baby Where stories live. Discover now