10. |Special|

500 33 16
                                    

'Jij, moet mij nog veel uitleggen!' Grijns ik. 'Tuurlijk, ik zal je alles met elk detail uitleggen!' Shayden straalt. 'Vic, waarom waren jullie eigenlijk in het ziekenhuis?' 'Zullen we het vertellen?' Shayden knikt. 'Weet je nog die dag dat ik heel vroeg wakker was? Ik was me aan het klaar maken voor Shayden!' Victor knipoogt in de tussen tijd naar haar. Ik gebaar dat hij door moet gaan. 'We zijn toen even iets gaan drinken. Het was wel een beetje aan de late kant geworden, maar we hadden het gezellig. We waren klaar en wouden weg gaan. Toen we op straat aan het kussen waren kwam er een één of andere gast met een bivakmuts aan lopen. Hij besprong mij.' Victor slikt. En Shayden bedwingt haar tranen. '-Hij besprong mij, en sloeg me op me kaak. Ik gaf hem een stomp. Wat mij het meest verbaasde is dat hij niet praatte. Hij keek mij ziedend aan. Hij pakte Shayden bij haar haar-' Victor komt niet meer uit zijn woorden. Ik kon mijn oren niet geloven. 'Vic, je bent een goed vriendje! Je hebt haar beschermd en bent nog eens met haar naar de dokter geweest.' Mijn vader luistert met grote ogen mee. 'Maar als die man niet heeft gepraat, wil hij vast niet herkend worden! En als hij niet herkend wil worden, dan is er meer aan de hand.' Zegt me vader. Ik begin te twijfelen of ik dit ook aan Shayden en me vader moet vertellen. Ik gebaar dat Victor even mee moet komen. Ik loop richting de gang. 'Wat is er?' Vraagt Victor bezorgd. Ik haal de opdracht uit me zak die ik had gevonden op het kerkhof. Hij leest het door. 'Fuck. Hoe moet je in vredesnaam aan €500-, euro komen? Weet je wel hoeveel dat is? Daar kan je wel een nieuwe XBOX mee kopen!' Ik rol met me ogen. 'Daar gaat het niet om! Ik vraag me nu af hoe ik aan dat geld moet komen!' Zeg ik. 'No way! Je gaat niks van mij krijgen.' Hij loopt weg. Als hij de hoek om wil slaan stoot hij met zijn hoofd tegen de muur. 'Karma!' Roep ik. Ik hoor Victor nog iets mompelen. 'Siara, Victor, kom eens even hier!' Ik loop snel naar me vader. Ik zie dat Victor er ook is. Ik bedoel waar zal hij anders zijn? 'Jongens, jullie moeder komt straks thuis, maar ze komt pas om een uur of acht in de avond. En dan moet ik even weg. En daarom dacht ik, zouden we niet iets leuks kunnen doen? En Vic jij mag kiezen, want je hebt een meisje!' Zegt me vader. Ik kijk toevallig achterom. Ik zie dat Shayden om een hoekje mee zit te luisteren, ze springt van geluk. 'Oké, maar pa waarom ga je weg?' Ik hoor voor de tweede keer het hele verhaal, weer biggelen er tranen over me wang. 'Oké, ik begrijp het! Dus ik mag kiezen? Ik kies om eerst naar het strand te gaan en dan wat te gaan eten of drinken. Is dat goed?' Voor dat me vader antwoord kan geven, stormt Shayden op Victor af. 'Yes! Je bent het beste vriendje van de hele wereld!' Ik lach. 'Ohja jij bent er ook nog!' Lacht hij.

***

'Siara, wat moet ik aan doen? Ik heb geen kleren bij me! En ik heb geen zin om naar huis te gaan! En als ik zo gaat zal Victor me super lelijk vinden, hij zal het dan uit ma-' 'Relax, het komt goed je kan wat van mij lenen.' Ik pak voor de grap een oude overall die ik vroeger altijd aan deed op een kinderboerderij. 'Ieks, is dat wat je hebt? Dan ga ik nog liever naar huis!' 'Grapje, ga jij maar beneden wat drinken dat zoek ik iets voor je uit.' Voordat Shayden nog iets kan zeggen houd ik me vinger voor haar mond. 'Ssst.' Ik wijs naar de deur.

Ik bekijk mijn kledingkast. Niks, helemaal niks. En dan valt me oog op een mandje, een mandje die ik nooit geopend heb. Me moeder heeft altijd gezegd dat ik er niet aan mocht zitten. Daarna heb ik er oog echt nooit aan gezeten. Maar nu wil ik het weten! Ik open heel voorzichtig de deksel. Ik kon mijn ogen niet geloven. Ik bekijk de pracht jurken van dichtbij, alsof ik nog nooit zoiets heb gezien. 'Wow' Er verlaat een zucht van geluk uit me mond. Ik haal alle jurken eruit.

De één is anders dan de ander. Ik pak de zomerjurk. Een mooi roze\zalme jurk komt voor mijn ogen te staan. Te mooi voor worden. Ik leg deze op mijn bed, en leg de andere terug. Ik pak nog een bijpassende haarband, met bloemen. Voor de rest nog wat accessoires. Ik open de deur om Shayden te roepen. Maar zie Shayden al voor de deur. 'Waar was jij mee bezig?' Ik kijk Shayden aan. 'Laat ook maar! Kom binnen.' Shayden gilt van genot. 'Wauw, m-m-mag i-ik deze j-jurk aan d-doen?' Ik knik. Ik loop de kamer uit zodat Shayden de jurk kan passen. Ik loop in de tussen tijd naar beneden, omdat ik weet dat het wel even kan duren. Ik sta plots stil op de trap.

My Life With A Stalker. VoltooidWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu