İstanbul'da Aşk

Leo'nun Gelişi

Pastane kapısının açıldığını duyan Nina fırından çıkardığı tarçınlı kurabiye dolu tepsiyi tezgaha bıraktı.Kapıdaki müşteriye "Buyrun." dedi un serpilmiş kırmızı elbisesiyle.Leo tezgaha doğru ilerlerken Nina alnına düşen saçlarını toparlamaya çalıştı.Bu adam da kim diye düşündü onu buralarda daha önce hiç görmemişti.Meraklı gözlerle adama bakan Nina saçıyla uğraşmaya devam ediyordu."Bir kızı arıyorum. Bana buranın adresini vermişti."Nina'nın yüzü düştü.Belli ki bir kız onu büyülemiş.Ardından geldirecek kadar sevdirmişti kendini. "Veronica.Veronica Pablo, onu nerde bulabilirim?" diye sordu Leo. Nina'nın dili tutulmuştu.Bu çocuk oydu demek.Kuzeni Veronica'nın aylardır anlatıp durduğu o deniz gözlü çocuk.

"Veronica yarım saat önce çıktı.Birazdan buraya gelir.İsterseniz bekleyin."dedi Nina.Leo cam kenarından bi sandalye çekti ve dışarıyı izlemeye başladı.Leo uzun boyu,sarı saçları,mavi gözleri ve kirli sakallarıyla Nina'yı etkilemeyi başarmıştı.Kız imkansızlığı belli bir aşkın gözlerinde tutuklu kalmıştı.Farkında değildi henüz o gözler için güleceğini, göz yaşı dökeceğini.Ellerini önlüğüne silerek "Kuzenim Veronica aylardır sizi bekledi." dedi. Çocuk bakışlarını kaçırdı."Ben..Ben gelmek için uygun zamanı bekledim." Nina hala şoku atlatamamıştı.Kuzeni Veronica'nın aylar önce gittiği Paris gezisinde tanıştığı yakışıklı Leo şimdi karşısındaydı.Veronica aylardır Leo ile geçirdikleri unutulmaz 10 günden bahsedip durmuştu."Ses tonuna bile aşık oldum."demişti Nina'ya."Büyülenmemek elde değil.Beni bulacağına eminim.Onunla evleneceğime eminim."Geldi de, işte burdaydı.Veronica için gelmişti ve Nina bu adamdan fazlasıyla hoşlanmıştı.

"Çok bekleyeceğim gibi.Pastalarınız enfes gözüküyor.Hangisi en lezzetli?" diye sordu Leo. "Hepsi de leziz.Fırından yeni çıkan tarçınlı kurabiyelerim var isterseniz onlardan ikram ediyim?".Leo kafasını sallayarak onayladı.Nina'nın ürkek ve sevimli halleri gözünden kaçmamıştı.Bir süre sıcak kurabiyeleri özenle tabağa yerleştiren Nina'yı izledi.Ta ki o sesi duyana kadar.

"Sana müthiş pasta süsleri aldım ufaklık.Bayılaca...Leo!" Bu ses kızıl saçları bukle bukle omuzlarına dökülen, beyaz gösterişli paltosuyla Veronica'dan başkası değildi. Elindeki poşetleri yere düşüren Veronica kollarını Leo'nun boğazına doladı ve ona sımsıkı sarıldı.Leo "Veronica Pablo hiç değişmez misin sen?" dedi."Döndüğüne inanamıyorum, hiç beklemiyordum Leo hem de hiç." Olanları izleyen Nina Veronica'nın nasıl bu kadar kolay yalan söyleyebildiğini merak etmeden edemedi.

 Leo "Bende bir emanetin var Veronica.Onu sana getirdim." diyerek cebinden gözalıcı yakut bir kolye çıkardı."Bu bana aldığın kolye.Kaybettiğimi sanmıştım Leo." Veronica Leo'nun kolyeyi takmasını ima ederek arkasını döndü.Kolye boynuna takılırken Nina'ya göz kırptı.

"Nina tanıştırayım Leo.Bana Paris'i unutulmaz kılan adam." dedikten sonra bilindik kahkahasını atan Veronica biran olsun gözünü Leo'dan ayırmıyordu. Leo tezgaha Nina'nın yanına gidip öpmek için Nina'nın elini istedi  "Memnun oldum Nina." Nina'nın kalbi hiç olmadığı kadar hızlı çarpıyordu.Elini Leo'ya uzattı."Be..Bende memnun oldum."