The Princess-Queen [Wainwright Series 3] [R-18]

PRINCESS 41: Truth

KIMORA

Dumating naman ang mga pinamili kong damit kaya pumunta ako sa CR kung nasaan si Khanarie. "MAMIIIII! There is a girl po sa CR! She has many booboos po!"

"What?! Why, anak?"

"Austeria scared po!" Nangingiyak na sumbong sa akin ang anak ko at napaisip naman ako sa sinabi niya.

Babae sa CR na puno ng sugat?

There is no one here in this palace who has that feature. Well, there are other maids who we employed have scars and wounds because from domestic abuse or assult. But to an extent to show if to other people is impossible... unless she did this.

"Ahh! Bata teka lang!—Oy!" Napasinghap ako at inabot ang mga damit na pinamili ko sa kaniya. Binuhat ko ang anak ko at kinaladkad si Khanarie sa tapat ng kwarto ni Steria. "Nahuli mo yung batang kamukha mo, Kimora."

"You are rather rude towards the child, Khana."

"Hindi naman. Akala ko kasi namamalikmata ako, o sobra na ang pagkakatama ng ulo ko tuwing napalalaban kami sa mga kalaban namin."

"Hey! Language!" Sita ko rito. Naiintindihan kasi ni Steria mga sinasabi ng kaniyang tita.

"I didn't say anything wrong," umiling siya tapos bumaba ang kaniyang tingin kay Steria. "Akala ko totoo na ang mga mahika. Kasi nang pumasok sa banyong pinagpapaliguan ko itong bata ay napaisip ako na lumiit ka. Na mas bumata ka."

"You sound ridiculous!" Hinampas ko ito sa kaniyang balikat tapos binaba ang aking anak. "Magpalit ka muna saka tayo mag-usap na dalawa." Sinaraduhan ko siya ng pinto tapos hinarap itong si Steria.

"Who is she, Mami?" Inosenteng tanong ng aking anak.

"Your Aunt Khanarie." Pabuntong-hininga kong pagsagot sa kaniya.

"Si ohsome Awnt Khana po siya?" My innocent daughter asks once more with brimming eyes. An interest spark her pretty little mind.

Tumango naman ako at sinabihan siya na mamaya niya na kausapin si Khanarie. Hindi naman naintindihan ng aking anak kung bakit, pero ipinaalam niyang maglalaro na lang siya sa labas ng palasiyo kasama ang mga mutsatsa. Nang makaalis si Steria ay lumabas ng kwarto si Khana. "You have a lot of scars." Saad ko sa kaniya.

She shrugs, "Perks of a general. This is normal, you know? Like applying more tattoos on parts of my body that I want."

Tinaasan ko siya ng kilay. "Tattoos? Perks of a general? — You mean perks on the brink of death?!"

"You are exaggerating everything."

Huminga ako ng malalim saka pinalitan ang usapan naming dalawa. "Khana, do you... do you still remember the letter I sent you?" Untag ko sa kaniya.

Tumango naman siya at ngumiti. "What about it?"

"You see, the letter... Codhille—"

"Aish! Ayoko na isipin 'yan, Kimora! Maaalala kong kasal na siya sa kapatid natin. Doon na siya naninirahan sa palasiyo. Tapos pagbalik ko ay kukupkopin niya kami bilang kawal ng palasiyo o di kaya'y maging normal na mamamayan nila sa Town Awi... Ah! Ayoko na mag-isip! Ang sakit!" She scratch the back of her head and smiled awkwardly.

Her behavior being unsettling startles me. She always have this front of being stern and unmoving, but this "You... were hurt?"

"Of course I was!" She took a deep breath and smile at me. "I got hurt, too. Nevertheless, I still love him, Kimora. I love him so bad he is my downfall. Iyon ang isa sa dahilan kaya ako umalis."