Dilsiz Kuş

BÖLÜM.1

Yılın ilk gününde sizlerle buluştuk. Bu satırları size yazmaya, yatağıma oturmuş müzik dinlerken başladım. Kimi zaman durup acaba güzel oldumu diye düşünürken yazıyorum.

Yeni yılda yeni kapağımız ile karşınızdayız. Bu kapağı benim için yapan dogruyolnisa'ya çok teşekkür ederim.

Sizden isteğim bu satıra başladığınız tarihi yazmanız. Böylece bu aileye ne zaman katıldığınızı bilir mutlu olurum. Büyük bir aile olma dileğiyle mutlu yıllar🌹
01.01.2021

İyi okumalar 🌹

Biz kırıldık daha da kırılırız
Ama katil de bilmiyor öldürdüğünü
Hırsız da bilmiyor çaldığını
Biz yeni bir hayatın acemileriyiz
Cemal Süreya 🌹
********************

"Maraal, gel burayı kontrol et. İstediğin gibi olmuş mu?"
Arkamı dönüp bana bağıran Cemre'nin yanına gittim. Büyük gün gelmişti. Hayalimdeki spor salonunu açıyorduk. Bu güne gelebilmek için çok şey yaşamıştım. Çok fazla bedel ödemiştim. En büyük bedelde sesim olmuştu. Onu kaybetmiştim.

Ne kadar istemesekte klişe bir açılış olarak girişi balonlarla süslemiş, birkaç masaya da ikramlık koymuştuk.

İstemeden bile olsa yaptığım şeyin en iyisi olmasını dilerdim. Lacivert masa örtüsünün üzerindeki ikramlıklara baktım.

Hepsi istediğim gibiydi. Minnetle Cemre'ye baktım. Hayalim için çok uğraşmıştı. Tüm kötü zamanlarımda beni destekleyip arka çıkmıştı, diğerlerine nazaran.

Açılış saati yaklaşmıştı. Arka taraftaki soyunma odama gidip üzerimdeki spor kıyafetleri çıkardım. Sarı saten gömleğimi giyip bir kısmını siyah pantolonumun içine soktum. Siyah topuklu botlarımı da giyip son kez aynadan kendime baktım ve odadan çıktım. Gelen misafirleri karşılamak için kapıya gittim. Zaten çok fazla davetli gelmeyecekti. Tanıdığım birkaç kişi ve saygıdeğer bazı aileler...

Çok fazla insana gerek yoktu zaten.
"Maral yine çok şık olmuşsun tatlım. Hayırlı olsun yeni salonun."

"Çok teşekkür ederim Simay Hanım. Gelerek bizi onurlandırdınız. Eşiniz Mithat Bey yok mu?" diye sordum not defterine yazarak. Burada ki çoğu kişi durumumu biliyordu. Kimisi bana acırken kimiside Cemre gibi arkamda durmuştu.

Tabi toplum düşüncesi olarak kadın başıma böyle büyük bir işe kalkışmam saçmalıktır ama ben asla bana yapılana boyun eğmedim. Hiçbir işin sadece erkeğin elinden geldiğine inanmıyordum. Bu düşünce çok yanlıştı, kadınlar ev işlerinde çocuk bakmakta; erkeklerde kendi mesleklerinde iyi olacak diye bir şey yok. Hiç bir kadın köle değil.

Mithat Bey çok ünlü bir spor giyim mağazasının sahibiydi. Simay Hanım'da onun eşi. Diğer sosyetik kadınlara göre Simay Hanım asla burnu havada, kibirli biri değildi. Ya da ben öyle görüyordum.

"Hayır tatlım o işleri yoğun olduğu için gelemedi ama iyi dileklerini iletmemi istedi."
Samimi bir gülümseme sunarak başımı salladım ve diğer misafirlerle ilgilendim.
********************

Herkes gittikten sonra Cemre'yle beraber salondan çıktık ve Cemre'nin restoranına gitmek için yola çıktık.

İkimiz aynı evde yaşasak bile sabahları ayrı yerlere gidiyorduk. O bir restoranın ortağıydı ve orayı işletiyordu. Bende yaşadığım kötü olaylardan sonra kendimi toparlamıştım ve hayalimi gerçekleştirmiştim.