✨ My Little Creations ✨

" Under The Rain "

Unicode ✨

" ငါမင်းကို ဂရုမစိုက်တော့ဘူး မင်းလုပ်ချင်တာသာလုပ်"

ခပ်ကျယ်ကျယ်အသံနှင့်အတူ တံခါးကိုဝုန်းကနဲစောင့်ပိတ်ကာ ထွက်သွားတာကြောင့် မြင်နေကျ ကျောပြင်သေးသေးလေးတောင် မမြင်လိုက်ရ...

စက္ကန့်များစွာကြာသည့်အထိ ကြောင်အစွာထိုင်နေမိတုန်း...
ဘယ်ကဘယ်လိုစမှားခဲ့လည်းတောင်သူမသိတော့ဘူး။ ကျွန်တော်ဘာလုပ်လုပ် မျက်နှာတစ်ချက်မပျက် အပြုံးလေးနဲ့အမြဲ သူ့ကိုဘဲကြည့်နေတက်တဲ့ Hyungကလေ ပထမဆုံးအကြိမ်သူ့ကို အရမ်းစိတ်ဆိုးသွားတာ...

Hyungရဲ့ ဂရုစိုက်မှုတွေကြားမှာ ကျွန်တော်က hyung အပေါ်ဆိုးတက်တဲ့လူဆိုးလေးတစ်ယောက်လိုဖြစ်နေခဲ့တာပါ...။

စက္ကန့်ကနေ မိနစ်တို့ကူးပြောင်းလာလေ တစ်ကိုယ်လုံး တုန်ရီလာလေဘဲ Hyungထားသွားမှာ ကျွန်တော်အရမ်းကြောက်နေမိပြီ hyungရယ်...

တုံ့ဆိုင်းနေတဲ့ခြေလှမ်းတို့ကိုခပ်မြန်မြန် အလုပ်ပေးမိပြီး studioထဲကထွက်လာလိုက်တယ်...။ မန်နေဂျာကအစ သန့်ရှင်းရေးဝန်ထမ်းအဆုံး Hyungကို တွေ့မိလားလိုက်မေးမိတယ်။

ဘယ်သူဖြေလိုက်မှန်းမသိတဲ့ Jimin အပြင်ထွက်သွားတယ်ဆိုတဲ့စကားတစ်ခွန်းကြောင့်
သည်းသည်းမဲမဲကျနေတဲ့ မိုးရေထဲကိုပြေးထွက်လာမိတယ် အနောက်ကအော်ခေါ်​သံတွေကို လျစ်လှူရှု့ပြီးတော့ပေါ့...

မိုးရေထဲမှာဘဲ တွေ့သမျှလမ်းတွေထဲ ဝင်ပြီး တစ်လမ်းဝင်တစ်လမ်းထွက် လိုက်ရှာခဲ့ပေမယ့် Hyungရဲ့ အရိပ်အယောင်လေးတောင်မမြင်ခဲ့ရဘူး...။

ရင်ဘက်ထဲတင်းကျပ်လာပြီး မျက်ခမ်းစပ်လေးတွေထူပူလာခဲ့တယ်။ ဒီအချိန်မှာ Hyungမျက်နှာလေးကို မတွေ့ရရင် သူတကယ်သေသွားနိုင်တယ်။

ပြန်လည်ဖြေဆိုမှုမရှိတဲ့ဖုန်းလေးကို ဆက်တိုက်ခေါ်နေမိတုန်း ကြားလိုက်ရသော အသံလေးကြောင့် ထိန်းထားတဲ့မျက်ရည်တွေ တာကျိုးသလိုစီးကျလာခဲ့တယ်...။

" မင်းကို ဖုန်းမခေါ်ဖို့ ပြောထားတယ်လေ "

Hyung ရဲ့ အေးစက်စက် အသံလေးက မိုးတွေနဲ့ အတူ သူ့ရင်ကိုရိုက်ခက်လာတော့ Hyungကို ဆုံးရှုံးရတော့မှာလားဆိုတဲ့အတွေးလေးကဝင်လာခဲ့တော့တယ်...