KARANLIKTAN GELEN

ÇÜRÜMÜŞ BEDENLER

  Soğuk depoya öylece uzanmış eskileri düşünüyordum eskiden nasıl bir hayatım vardı şimdi nasıl? Sorguluyordum kendimce sevdiklerimi koruyamadım kendimi koruyamadım arafı öldürdüm artık ben ona ulaşamam o bana uzak bir ada bense her seferinde kıyısına vuran aptal bir varlık. El çektim artık bu dünyadan hayatta çeksin lanetini vuslatımdan

- Ferzin iyimisin

Ne zaman geldiğini anlayamadığım ferdi ye baktım bana merakla acıyarak bakıyordu tıpkı kardeşi sefo gibi, ne bekliyordum ki gölgem bile bana acıyarak bakıyordu duvarlar bile. Ferdi yi cevaplamak için yaptığım yerden dogrulmaya çalışırken karnımdaki keskin ağrı beni yere yapıştırdı ağzımdan duvarları çatlatacak şekilde büyük bir inilti çıkınca ferdi dogrulmama izin vermedi

- Ne oldu sırtın mı?

- Boşver öldürmüyor nasıl olsa

- Konuşabiliyorsun. Konuşa bildiğine göre iyi hissediyorsundur

-  Bende konuşmama şaşırdım o piçleri görünce dilin çözüldü heralde
 
- Asrın seni öldürmek için geldi ve sen hala yaşıyorsun

Telefon geldi oda gitti  anlayacağın şansız günümdeyim

- tunahanın buraya getirdiği kimdi

  - Arkadaşım

  - Sanırım seni tehtit ettiler ?

 -  Sigaran varmı ?

  İçmeliydim kendime gelmek için sigaraya ihtiyacım vardı. Ferdi önce tereddüt etsede sonradan yakıp bana uzattı. Elimin acısını yok sayarak içmeye başladım ferdi de kendine yakıp sırtını duvara yasladı bu sefer depoyu onun gölgesi aydınlattı benim karanlığıma rağmen.

 -  İçindeki çocuğa sarıl , yani ne zaman yalnız kaldığını hisedersen yada kan ter içinde uyandığın zaman ben öyle yapıyorum

 -  Burda başka kimim var ki?

 -  Arafı vurdun. O kardeşini. Anlamadığım şey madem arafın yeri sende büyüktü o zaman neden öldürdün ?

Bu adam biliyordu ama nerden? Nasıl ben bile bu gerçeği kendime itiraf edemezken, ayrıca arafın bendeki yeri büyük filan değildi. Biten sigaramı gölgeme fırlattım

  - Pişman değilim ayrıca o bende herhangi bir yere sahip değil

  - Sen kendini kandır lan yarım açılan tek gözünle bile okuyabiliyorum kalbin yaralı senin küçük kız sen korkuyorsun ama arafı sevmekten falan degil. Kardeşin yüzünden çünkü sen onun katilini seviyordun.

  - Ne biliyosun ? Ne biliyorsun da konuşuyorsun benim hayatımı cehenneme dönüştüren adamı öldürdüm . Çok acı çektirdi makdul hakkını yiyemem benim kalbimi bin parçaya böldü. Ailemi dağıttı ben annemi  kardeşimi kendimi kaybettim şimdi sen gözümden ne görüyorsun da ne okuyorsun. Yalan yok bazen şuram sızlıyor sonra şu halime bakıyordum da diyorum ki kendime herkes hakketmediği yerde o toprakta bense bu dünyanın cehenneminde!

  Konuştuklarımdan ferdi etkilenmişe benziyordu. Ben bir çok cesetlerin arasından çıktım. Onları gömdüm herkes olması gerektiği yerdeydi sonra karanlık fısıldadı sesizce o cesetlerin arasından çıktığın an zaten ölüydün ve bu hayatta yaşamak ölmekten daha zor,  sonra zaman fısıldadı sesizce güvendin! Bak sırtındaki keskin bıçakları bu sensin senin gerçeğin bu anla artık kahrolası pislik anla! Olman gereken yerde değilsin

  - Hiç duvarların konuşmasına şahit oldun mu

- Genellikle ben konuşurum yani onlara hiç fırsat vermem