Black Love {Dramione Fanfiction}

ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ: Part 12

Σείριος Μπλακ (Παρελθόν Χόγκουαρτς)

Ταξιδεύω για λίγο με την σκέψη μου στα 18 μου χρόνια. Θυμάμαι που ήμουν μαζί με την Ανδρομέδα στο Χόγκουαρτς. Στην ίδια τάξη, στα διαλείμματα μαζί. Σε όλα μαζί. Την θυμάμαι να κάνει παρέα με την Ναρκίσα και εγώ απλά να την χαζεύω. Να χαζεύω το όμορφο γέλιο της. Είναι σαν με βλέπω τώρα. Σαν να ζω ξανά αυτή την στιγμή. Σηκώνομαι από την τραπεζαρία και πηγαίνω δίπλα της. Κάθεται μαζί με την Ναρκίσα και δεν νιώθω τύψεις που τις διακόπτω από την σημαντική συζήτηση που δείχνουν να έχουν.

"Τι κάνουν τα κορίτσια εδώ;" λέω με χαμόγελο και η Ναρκίσα με κοιτάει αρκετά πειραγμένη

"Έχουμε μια σημαντική συζήτηση εδώ πέρα." απαντάει η Ναρκίσα ενώ η Ανδρομέδα με κοιτάει και χαμογελάει ντροπαλά

"Μήπως μπορώ να βοηθήσω σε κάτι;" ρωτάω καθώς τα μάτια μου κοιτούν ασταμάτητα την Ανδρομέδα

"Δεν νομίζω, ξάδερφε." λέει η Ναρκίσα

"Ναρκίσα, είναι ξάδερφος σου. Νομίζω ότι μπορεί να σε βοηθήσει." συμπληρώνει η Ανδρομέδα και το ύφος μου γίνεται περίεργο

"Τι σου συμβαίνει, Ναρκίσα;" η Ναρκίσα παίρνει μια βαθιά αναπνοή και με κοιτάει φοβισμένη

"Νομίζω πως είμαι έγκυος." τα μάτια μου γουρλώνουν μόλις ακούω να λέει αυτή την φράση. Η Ναρκίσα έγκυος; Είναι μόνο 18 χρονών.

"Από τον Σνέιπ; Υπόσχομαι πως θα φάει πολύ ξύλο!" πάω να σηκωθώ όρθιος ώστε να βρω τον Σνέιπ όμως η Ναρκίσα με σταματάει και με βάζει να καθίσω ξανά στην θέση μου.

"Είμαι έγκυος από τον Λούσιος." μένω άφωνος από αυτό που ακούω να λέει. Άφωνος και ταυτόχρονα νιώθω αηδία μέσα μου. Η ξαδέρφη μου έγκυος από αυτό το τέρας.

"Έπεσες στο κρεβάτι με αυτό το τέρας;" την ρωτάω με μίσος ενώ τα μάτια της βουρκώνουν

"Σείριος, μην της μιλάς έτσι. Δεν το ήθελε!" πετάγεται η Ανδρομέδα

"Με βίασε! Του έλεγα ότι δεν θέλω και αυτός απλά συνέχισε. Με ανάγκασε, Σείριος. Μην με μισείς σε παρακαλώ. Σε χρειάζομαι περισσότερο από ποτέ αυτή την στιγμή. Οι γονείς μου σίγουρα θα με διώξουν. Ειδικά άμα μάθουν ότι αυτός που με άφησε έγκυος είναι από μία οικογένεια σκοτεινών." αναστενάζω και τα χέρια μου ακουμπούν στο πρόσωπο της ενώ πηγαίνω περισσότερο κοντά της

"Ναρκίσα, είσαι μόνο 18 χρονών. Είσαι τόσο μικρή για να αποκτήσεις ένα μωρό." κλείνει τα μάτια της και ένα δάκρυ πέφτει. Στη συνέχεια τα ανοίγει δαγκώνοντας νευρικά τα χείλη της.