Bölüm & 8

4.5K 214 95
                                    

Ece duyduğu cümle ile buz kesti.Bunu Fırat nasıl farketmişti ve neden söylemişti?Gerçi kendisine kalsa söyleyemezdi zaten.Cihangir karşısında gözünün içine bakarken nasıl söylerdi?Hiçbir şey diyemedi.Öylece bakakaldı Cihangir'in yüzüne.Ne inkar etti,ne seviyorum diyebildi...

Buradan acilen uzaklaşmalıydı.Arkasını dönüp sarsak adımlarla yürümeye başladı.Cihangir de kitlenmişti,gitme diyemiyordu.Fırat yanına gelip yakalarından tutup adamı sarstı.

-Cihangir kendine gel lan!Ece gidiyor oğlum,git bir şey yap engelle!

Cihangir put gibi duruyordu.Fırat'ın onu sarsması ile kendine gelebilmişti.

-Cihangir koş!

Cihangir kızın arkasından koşmaya başladı.Yetişmesi gerekiyordu,onu öylece bırakamazdı.Kızı gördüğü an arkasından bağırdı.

-Ece güzelim dur!

Fakat Ece onu duymuyordu,transa girmişti.Ne düşüneceğini,ne yapacağını kestiremiyordu.Eve gidip uyumak istiyordu.Bu yaşadıklarının bir rüya olduğuna emindi,birazdan yatağında kalkacaktı.Bu kötü rüyadan uyanacaktı.Kolunun çekilmesi ile acı gerçeğin farkına vardı.Yaşadıkları bir rüya değildi.Kabusun kendisini yaşıyordu.

Cihangir kızı kolundan çekip kızın kendisine bakmasını sağladı.

-Ece kurbanın olayım bir şey de!

Ece ona boş boş bakıyordu,tutulan koluna aldırmadan yürümeye çalıştı.Cihangir ise kızın durumunu gördüğünde sanki elektrik çarpmışçasına çekti elini.Tekrar yürümeye başladı Ece.Eve gitmek istiyordu.Bir an önce eve gitmek.Tekrar sarsak adımlar ile yürümeye devam etti.Cihangir üstüne gitmek istemedi.Kızın hali hal değildi.Cem'i aradı.

-Cem,Fırat'ı da al gel.Ece hiç iyi değil,yanında durun.

-Sen...

-Boşver beni.Çabuk olun.

Telefonu kapatıp kızın evine girişini izledi.Fırat'ın söyledikleri gerçekti.Ne yapacağını nasıl davranacağını bilmiyordu.Tam kalbini kapatmışken her şeye,gerçekten ister miydi böyle bir şeyi?Hiç o gözle bakmadığı birine aşık olabilir miydi?

Arkasından biri omzunu tuttu.Gelen Özgür'dü.Özgür gülümsedi.

-Demek her şeyi öğrendin ha kardeşim?

-Sen de mi?

-Evet ben de.Zaten ben fark etmiştim de,sana diyememiştim.Sana imasını yaptığım gün nasıl tepki verdin hatırlasana.

-O zaman durum farklıydı.Ece'den böyle bir şey görmemiştim ki.Şimdi ise...

-Gel kardeşim iki tek atmaya gidelim seninle.Bu işi başka türlü çözemeyeceğiz.

-Gidelim Özgür'üm.

Özgür ve Cihangir meyhaneye giderken Ece bitik durumdaydı.Kapısı kırılacak gibi çalıyor ama yerinden kalkacak gücü bulamıyordu.Kanepede cenin pozisyonunda titreyerek ağlıyordu.Artık bütün sesler yükselmiş,birbirine karışmıştı.En son kapının kırılma sesini duyduğunu hatırlıyordu.Kendinden geçmişti.

Cem ve Fırat içeri girdiklerinde yarı baygın şekilde titreyen kızı gördüklerinde yanına koştular.Gül de arkalarından gelmişti,o da Ece'nin bu haline telaşlanmıştı.Kızı uyandırmaya çalışıyorlardı ama nafile,uyanmıyordu.Fırat ağlamaya başladı.

-Allah kahretsin hepsi benim yüzümden!Ece kurban olayım kalk,Ece!

Ece duymuyordu onları.Gül sakin kalmaya çalıştı.

Gül Güzeli (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin