KORUMA | bxb

Atış

02.11.2020

***

''Bugün neler yapacaksın?''

''Doğan abi ve diğer korumalar evde. Bana çok iş kalmadığı için abinden izin aldım. Ormanda atış yapacağım.''

Cihangir ile bahçede köpeklere yemek verirken sohbet ediyorduk. Atış yapacağını duyunca çok sevindim. Ben de yapmak istiyordum.

''Ben de yapabilir miyim?''

''Bu tehlikeli Doruk. Paintball değil, gerçek silahlar kullanılıyor.''

''Yani?'' Tek kaşımı sorarcasına kaldırınca bana güldü.

''Yani tehlikeli.'' Göz devirip elimi salladım.

''Aynı şeyleri söyleyip duruyorsun. Yani? Ciho! tehlike benim göbek adım. Unuttun mu?'' Bana bir bakış attı.

''Ciho he!'' Yavaşça ayağa kalkıp anne köpeğin yanına gitti. Ne yapacağını anlayınca yutkunarak ayağa kalktım. Geri geri giderken ellerimi önüme doğru tuttum.

''Yo yo yapma Ciho. Korktuğumu biliyorsun!''

''Hâlâ Ciho diyorsun farkındasın değil mi?''

''Ciho Cihooo...'' Salak salak zıplamamın üzerine kaşlarını daha da çatıp kulübe kapısı açtı. Bir anda anne köp- pardon canavar anne köpek kulübeden çıkıp koşmaya başladı. Çığlık atarak koşmaya başladım. O hengamede köpeğin zinciri olduğunu hatırlayamamıştım. Yani yerimde dursam bile bana ulaşamayacaktı. Ama bunu bilmediğim için ayaklarımı götümE vura vura koştum.

''İmdaatt yardım edin! Aq ben bunu bir kere daha yaşamıştım sanki.'' Bağırmam ile abim ve Deniz'ler bahçeye çıktı.

''Ne oluyor Doruk?'' Abimi görünce ona doğru koştum ama ayağımın taşa çarpması ile yere kapaklandım.

''Ahhh!!!'' Ayağım feci şekilde ağrıyordu. Abim yanıma gelip eğildi.

''Abicim iyi misin?'' Kafamı iki yana salladım. Sıkıntıyla nefes verip beni kaldırmaya çalıştı. Cihangir yanıma gelmiş endişeyle bakıyordu.

''Doruk iyi misin?'' Koluma dokunmasıyla kendime geri çektim. Gözlerindeki acıyı hissedebiliyordum ama ona çok kızgındım.

''Dokunma!'' Bağırmam ile irkilip geri çekildi. Abim sinirle ona bakıp:

''Sen mi sebep oldun Cihangir?'' diye sordu. Cihangir korkuyla bana baktı sonra kafasını salladı.

''Ben...''

''Tamam kes! Ben sana kardeşlerimi emanet ediyorum! Sen böyle mi sahip çıkıyorsun'' Cihangir'e bağırmasıyla abimin koluna dokundum.

''Abi tamam yeter kızma lütfen.'' Benim gözlerime sorgular bir şekilde bakmaya başladı. Muhtemelen onu neden koruduğumu düşünüyordu. Zaten son zamanlarda sık vakit geçirmem yüzünden beni sorguluyordu.

''Hadi Doruk odana çıkıp ayağına pansuman yapalım.'' Ayağımın kanamaya başlamasıyla gözlerimi oraya çevirdim. Kan görmeye de dayanamıyordum ki...

Abimin desteğiyle yürüyüp eve girdim. Ablam kaşlarını çatıp bana bakıyordu. Buna ne oldu şimdi?

Odama çıkıp yatağa yatırdılar. Abim içerden pansuman için malzemeler getirip ayağıma pansuman yaptı. İşleri bitince dinlenmem için yalnız bıraktılar beni. Sıkıntıyla ofladım. Cihangir benim yüzümden azar yemişti. Ama bir yönden de ona kızgındım.

Kapımın açılmasıyla oraya çevirdim bakışlarımı. Bir umut Cihangir gelmiştir diye düşündüm ama gelen Deniz'di.

''Ne istiyorsun Deniz?'' İfadesiz bakışlarla baktım ona. O ise sinirle bakıyordu. Yanıma hızla gelip tepemde durdu.