Happy Halloween

"Happy Ha-"  wait, masaya ba ako?

I am Daenielle Gracielle, a student in a private school. 19 years old. You can call me 'Daen' or 'Elle'. I'm not that beautiful but I'm unique.

My ex and I just broke up 2 months ago. I really.. you know.. I really thought he is the one na. The quote "Nothing is constant but change" is perfectly true talaga.

uhh .. we are the couple who respect each other's privacy and we respect each other's time. We also value each other. We have been together for 2 years so it is difficult .. it is very difficult to move on. What if I'm so used to him being there for me? What if he immediately found someone new to replace me? Those questions are really getting into my head again and again.

Did I do something wrong? Did I say something wrong? Did I made him feel unloved? Did I cheat? NO! Why did he end our relationship?

November 1, 2020
Sunday

"Tita Daeeeen!!" sigaw ng aking pamangkin.

"Ano 'yon, Dianne?" tanong ko habang nag hahanda ng mga candy para sa mga batang mag t-trick or treat.

"Samahan mo po kami, pleaseee" pagmamakaawa nito.

"Saan naman?" tanong ko ulit.

"Mag treat or treat po" at ngumuso na nga ang bata.

"It's trick or treat, Dianne HAHAHAHAHA" aminin.. treat or treat din ang sinasabi noong bata pa. "Sige na, sige na. Anong costume ko?" excited kong sabi.

"Punta po tayo sa taas! Mayroon po sila ate Charlize na mga extrang costume."

Umakyat kami sa taas at naghanap na nga ng costume. Mula noong sinabi ni Dianne na mag c-costume ako ay nagmadali na sila. Hay nakooo..

"Alam ko na! Ikaw nalang si Bella!" kinikilig na sabi ni Andriella.

"Hmmm.. sino si Edward? HAHAHAHAHA" Mga Siraulo. Tumawa silang lahat sa sinabi ni Charlize.

Minsan gusto kong manabunot ng pinsan. Bigla ko Lang naisip..kung kami pa siguro ngayon, siya si Edward hahaha charot. Hays. Huwag na nga isipin.

"AYAAAAAN!! ANG GANDAAAA"

"WALA NA FINISH NA"

"MAY WINNER NA MGA TANGA"

"HOY GAGA MAY BATA"

"AY SORRY"

"PASENSIYA NA AH, GODBLESS"

Tumingin ako sa salamin. Maganda nga. Magandang sabunutan, CHAR HAHAHAHAHA. Sana all may talent. Talent ko lang kasi ay kumain.

"Let's go na!" excited na sabi nila.

May bagong lipat na kapitbahay dito sa amin kaya naman 'yon ang aming huling pupuntahan.

50 mins later..

"Pagod na ako, shemay" inip na sabi ng pinsan kong tamad.

"Always ka namang tamad." maarteng sabi naman ni Yumiko.

"Tara na last na 'to oh!" masiglang sabi ni Charlize na parang walang kapaguran.

"Ikaw na kumatok, Daen"

"Hoy, anong ako, kayo na!" pag depensa ko. "Ikaw Yumiko!" pagpapasa ko sakaniya

"Hoy anong ako, ikaw daw!" pagdepensa niya.

"Luh. Bilis na, please please.."

Anak ng tipaklong. Sige na nga!

*tok tok tok

"one..two..three..go!" Charlize whispered.

"TRICK OR TREAT, HAPPY HALLOWEEN!!" sabay sabay namin sabi.

Bumukas yung pinto at hindi ko inaasahan na siya ang makikita ko. Bakit nandito siya? Akala ko ba, aalis na sila ng bansa? Na-delay ba? o baka nagsisinungaling lang siya?

"Happy Halloween din cuties!!" Nakangiti niyang sabi habang namimigay ng candies.

"Omg Edwaaaard!" sigaw ni Yumiko.

"Tanga, si Tristan 'yan!"  bulong ni Charlize.

"Look at his costume!" pakikipag debate ni Yumiko.

"Oh! Kasama rin pala kayo!" Natatawang tanong niya habang nagbibigay ng candy sa mga bata. "Bibigyan ko pa ba kayo? HAHAHAHA" masayang sabi niya.

"Siyempre! Taeng 'to, nag effort kaya kami, LOOK!" ika ni Charlize sabay turo sa amin.

"I see." He said and laughed.

Napatingin siya sa akin at ngumiti. Whyyy huhu, ang gwapoooo! Just kidding, 'di ako marupok.

"Elle, Happy Halloween!!" bati niya.

"Uhh, Happy Ha- it's not happy naman." Tumingin ako sa mga pinsan ko. "Let's go na! I'm hungry na eh." at naglakad na papalayo.

"Wait, Guys! Doon daw kami mag d-dinner sabi ni Tita Grace. Sabay na ako sa inyo hehe" rinig ko pang habol niya.

Nang makarating sa bahay ay dumiretso ako sa kwarto. Why did mom invite hi- them? Uhh. My mooooom!

Nag aayos ako ng sarili nang may kumatok.

"KNOCK KNOCK!! BABA KA NA RAW ATE, KAKAIN NA."

"Alright!"

Nag ayos lang ako ng very very light and then bumaba na. Nakita ko agad ang Parents ni Tristan. Nandoon na rin ang mga Auntie and Uncles ko.

I kissed Tristan's mom cheeks and then I hugged Tito Teddy.

"Sorry po" mahinhin na sabi ko.

"Okay Let's Pray?" Dad asked.

"I'll lead the prayer na po" Tristan volunteered.

Nag pray na kami and then kumain. Kwentuhan lang ang mga matatanda and kaming nga nakakabata ay tahimik lang na kumakain.

"Excuse me po." umalis ako sa hapag nang makaramdam ako ng pagsusuka.

Kung naiisip niyong buntis ako, nagkakamali kayo hahaha. Minsan kasi ay hindi tinatanggap ng tiyan ko yung mga kinakain ko.

"Are you okay?"

Gulat akong napatingin sa nagsalita.
Bakit ba siya nandito? Ano namang pakielam niya?

"Yeah." Naghugas ako ng kamay at naglakad na papalayo sa kaniya.

"Wait" He held my wrist. Trying to stop me from walking away.

Tinaasan ko siya ng kilay. Bakit siya umaakto ng ganito?

"Can we talk?" Tumingin siya sa akin.
"Please.." pagmamakaawa niya.

"5 minutes" sabi ko at hinarap siya.

"Do you have a boyfriend?" matapang na sabi niya.

"Wala." sabi ko at para siyang nakahinga ng maluwag.

"Do you still.." tumigil siya at tumitig sa'kin.
Tinaasan ko siya ng kilay. "Do you still..love me?"

"Yes." I said and walked away.

"I love you, I still do." napatigil ako sa sinabi niya. Why is he saying that? I'm not a fool.

"I'll wait for you, love. I'll wait for us."

That's the last thing he said to me that night and here I am, a guest in his own wedding.