Until We Meet Again

11

—

Nagising nalang ako ay nasa kwarto na ako.

di ko na matandaan kung paano ang ginawa kong pag punta dito. sobrang lasing na ako kagabi. tinignan ko kung anong oras na pero it's already 9:30 am! wala na late nako. bumaba nalang ako para mag breakfast.

"goodmorning christine" bati sakin ni manang, nginitian ko nalang siya.

"manang, pano nga po pala ako nakarating sa room ko?" tanong ko habang nakain.

"ah nakita ko na buhat ka ni brent kagabi iha, lasing na lasing kana daw at nakita ka nya na tulog na"

what? naluwa ko tuloy ang pag-kain ko sa gulat. bat niya ang buhat?

"asan siya ngayon?"

"pumasok na kanina pa at sinabi na wag na daw kita gisingin, dahil mukang lasing na lasing kadaw kagabi. ikaw na bata ka"

Thanks to him pero, sana hinayaan nya nalang ako matulog don kagabi. sanay naman ako doon na natutulog pag nagiinom ako. napag-iisip ko na nga ilagay doon ang kwarto ko.

"manang si mommy?" tanong ko. hindi kaya siya umuwi?

"umuwi siya kanina lang, pero umalis din dahil madami daw siyang gagawin"

"okay" lagi naman madami.

"ang daddy mo---"

"tapos na po ako kumain, mauna na ako"

ayaw ko muna siya pag usapan ngayon. nagshower at nag bihis nako. papasok nalang ako kahit late, wala naman silang magagawa. and mabobored lang ako dito sa bahay.

Tumingin ako sa phone ko dahil biglang nag ring.

cheska : bumili ka ng art material kung papasok ka need natin mamaya! tnx love u and coffee nadin hehe.

okay. may utusan teh? di kona siya nireplyan at umalis na.

nagpahatid muna ako kay manong sa pinaka malapit na mall, para bumili. una muna akong dumaan sa national bookstore. pagtapos  ko mabili ang mga utos nila psh. napadaan ako sa mga libro.

sa totoo lang mahilig akong mag sulat ng mga story, kaso natigil yon nung nag hiwalay kami ni renz. nawalan ako ng gana at binura ko lahat ng ginagawa at natapos ko na. maybe soon magsulat ulit ako. nakakamiss.

My dream is to become a famous author.

Dati.

pag dating ko sa school ay walang masyadong tao. tapos na siguro ang recess. gosh ang dami kong dala, wag lang to mahuhulog 'kundi iiwan ko talaga yan.

"Ms. Medina"

Nagulat ako ng biglang may umagaw ng mga dala ko.

boses niya pa lang alam ko na. panget kase.

"i can handle na, umalis kana sa harap ko" irita na sabi ko, but nagdalawang isip ako kung babawiin ko pa. Bigat kase.

"pag yan nalaglag, walang tutulong sayo. mag mumuka kang katulong hahahaha"

"fine" hinayaan ko na sakanya ang mga dala ko at nag lakad na. Bahala siya dan.

pumunta na ko sa classroom at nasa likod ko lang siya, dala-dala ang mga gamit na binili ko.

"u know muka kang guard hahaha bat di mo kaya itry" sumama ang muka niya, oppsiee.

"ikaw na mag-dala" seryosong sabi nya.

"duh i'm joking" i said.

"i'm joking too" maarteng sabi nya.

seriously? bading ba siya? but it's so cute.

waittttt??

wtf christine!

pag pasok ko ng room ay lunch na. okay i'm so aga.

"bat kayo sabay ha? selos ako huhu" sabi danica.

"isumbong kaya kita sa boyfriendmo?" tanong sa kanya ni cheska.

"joke lang gaga" 

"asan yung coffee?"

omygod nakalimutan ko.

"ahm... nakalimutan ko hehe" andami ko na ngang dala kanina, buti nalang di ako nakabili.

"libre ko nalang kayo ng lunch, let's go" yaya ko sakanla.

"sa tingin nyo sino yon"

"dito daw sa building na to gosh baka ako"

"selos nako huhu"

"sino kaya? ang swerte nya"

"parang si christine daw? Kase tinawag siya na baby sa room nila"

rinig na rinig namin yung pinag-uusapan nila.

"ano meron?" tanong ko.

"usap-usapan kase na may girlfriend si brent dito sa building natin huhu kainis"

ayon lang? kala ko naman kung ano.

"kala konga ikaw" huh? asa ew.

"hindi no!"

"nag tweet si brent!" sigaw nung isang babae. at nag tinginan lahat sa mga cell-phone nila. pati si danica, malanding to.

ano bang meron sa lalaki na yon? panget naman.

"si christine nicole daw???"

nag tinginan ang lahat sakin.

gago bat ako?

—