Κεφάλαιο 2

2K 167 9
                                    

Ο Harry κατευθύνεται με το βιβλίο στα χέρια του προς το ταμείο όπου εκεί καθόταν ο Derek. Η Liz είχε κολλήσει τα μάτια της πάνω του. Ήταν περίεργος. Την μια ήταν ευγενικός και καλός και ξαφνικά γινόταν αδιαφορός και σοβαρός.

Το θέμα ήταν ότι της άρεσε. Ήταν ένας από τους πιο ελκυστικούς άντρες που είχε δεί.

Το βλέμμα του Derek προς τον Harry ήταν κάπως περίεργο. Σαν να μην τον συμπαθούσε,σαν να ζήλευε?

"Όχι,όχι δεν γίνεται να ζηλεύει είναι απλώς φίλος μου" σκέφτεται η Liz.

"Ορίστε.." Η φωνή του Derek γεμάτη ειρωνία προς τον Harry. Εκείνος πάλι χαμογέλασε αχνά και πλήρωσε για το βιβλίο.

"Ελπίζω να σε ξαναδώ,Liz" η βαριά φωνή του Harry ακούγεται. "Ναι..εμ γειά" του απαντάει αμήχανα.

"Πάλι το ίδιο!"Σκέφτεται εκείνη. Κουνάει δεξιά και αριστερά το κεφάλι της για να αποβάλει τις σκέψεις της για τον Harry. Δεν πρέπει να σκέφτεται εκείνον. Είναι απλά ένας πελάτης που ίσως να μην ξαναδεί ποτέ στην ζωή της.

"Σε γουστάρει" λέει ο Derek με ένα ίχνος ενόχλησης στην φωνή του. "Ποιος?" ρωτάει η Liz.

Ξέρει..ξέρει πολύ καλά για ποιόν μιλάει. Απλά δεν θέλει να το παραδέχτει.

"Αυτος..ο Harry" λέει εκείνος στριφογυρίζοντας τα μάτια του. "Derek..είναι απλά ένας πελάτης..." Λέει και πιάνει στα χέρια της το κινητό της. "Ποιός πελάτης λέει το ονομά του στους υπαλλήλους.." Την κοιτάει στα μάτια.

"Απλά επειδή.." Πήγε να πεί αλλά κατάλαβε ότι δεν είχε κατί να πεί. Δεν μπορούσε ούτε εκείνη να εξηγήσει την περίεργη συμπεριφορά του νεαρού Harry.

"Γιατί μου είπε το ονομά του? Γιατί μου ζήτησε να μιλάμε στον ενικό?"οι ερωτήσεις τριγυρνούσαν στο κεφάλι της.

"Τελοσπάντων..δεν θα τον ξαναδώ οπότε..δεν με ενδιαφέρει.!" Λέει ανασηκώνοντας τους ώμους της. "Σου άρεσε και εσένα εε?" το βλέμμα του ειρωνικό. "Όχι,Derek δεν μου αρεσεί" στριφογυρίζει τα μάτια της. "Γιατί κάνεις έτσι..?" τα μάτιατης συναντούν τα δικά του.

"Liz.." Αναστενάζει εκείνος. "️Ναι έτσι με λένε το βρήκες.." Λέει σαρκαστικά. "Ντάξει..συγγνώμη απλά μου φαίνεται κακός και επικύνδινος" λέει. "Δεν μπορείς να κρίνεις τον άλλο χωρίς να τον ξέρεις..και επίσης δεν φαίνεται καθόλου κάκος..επειδή ήταν ντυμένος στα μαύρα δεν σημαίνει πως είναι κακός" λέει. "Γιατί τον υπερασπίζεσε τόσο?" λέει ο Derek αγανακτησμένος. "Derek..ξεκόλλα δεν τον υπερασπίζομαι απλώς σου λε-" πήγε να πεί αλλά την διέκοψε. "Liza.." Αναστενάζει και σηκώνεται όρθιος. "Δεν μου αρέσει όταν τσακωνόμαστε" λέει και πιάνει το χέρι της.

"Θέλεις να πάμε κάπου έξω σήμερα?" την ρωτάει ενώ τα μάτια του είναι καρφωμένα στα χείλη της.

"Δεν μπορώ σήμερα..έχω κανονίσει" λέει εκείνη και ο Derek κατσουφιάζει. "Αλλά αύριο αν θες" του χαμογελάει ελαφρά. "Ωραία" λέει χαρούμενος και τυλίγει τα χέρι του γύρω της σε μια γλυκιά αγγαλιά.
{....}
Η ώρα πλέον έχει περάσει και έχει βραδυάσει από νωρίς λόγω του χειμώνα. Ο Derek έφυγε λίγο πιο νωρίς για να επισκεφτεί την μαμά του.

Η Liz βάζει το παλτό της και βγαίνει έξω από το μαγαζί αφού σιγουρεύεται ότι έκλεισε τα φώτα. Κλειδώνει την πόρτα του μαγαζιού και αρχίζει να προχωράει προς το αυτοκινητό της.

Ο μόνος ήχος που ακούγεται στον δρόμο είναι ο ήχος από τα παπούτσια της καθώς περπατάει. Ξαφνικά όμως ακούει βήματα από πίσω της.

Ένας κόμπος δημιουργείται στο στομάχι της και η καρδιά της χτυπάει δυνατά. Τα βήματα της γίνονται γρηγορότερα όπως και του ανθρώπου που την ακολουθεί.

Πλέον αρχίζει και τρέχει και το ίδιο κάνει και ο άγνωστος. Ξαφνικά ένα χέρι πιάνει τον καρπό της και την σταματάει απότομα. Η πλάτη της κολλάει στο στήθος του άγνωστου ανθρώπου και η καρδιά της κοντεύει να σπάσει.

"Εγώ είμαι" η γνωστή βαριά φωνή ψιθυρίζει στο αυτί της. Γυρίζει το κεφάλι της προς τον άγνωστο. Είναι ο Harry.

"Ω..θεέ μου με τρόμαξες" του λέει ενώ προσπαθεί να επαναφέρει τις ανάσες της. "Συγγνώμη.." Λέει αδιάφορα ανασηκώνοντας τους ώμους του. "Τι έγινε?" τον ρωτάει. "Τι να γίνει?" λέει εκείνος αφήνοντας τον καρπό της ελεύθερο.

"Εννοώ τι ήθελες" λέει ενώ φτιάχνει καλύτερα το σκουφάκι της. "Εμ..εε..ήθελα..εμ..αα..εε για το βιβλίο" τραυλίζει εκείνος περνόντας το χέρι του μέσα από τα μαλλιά του. "Το διάβασες κιόλας?" λέει εκείνη έκπληκτη.

"Εμ..όχι όχι απλώς εμ νομίζω δεν μου αρέσει γίνεται να το αλλάξω.?" ρωτάει εκείνος. "Εμ..ναι..πέρασε αύριο από το μαγαζί για να σου βρώ άλλο" του χαμογελάει αχνά.

"Μήπως τώρα..?" χτυπάει νευρικά το πόδι του στο έδαφος. "Έχουμε κλείσει.." Λέει η Liz δαγκώνοντας το κάτω χείλος της. "Οκ..άστο" λέει εκείνος στριφογυρίζοντα τα μάτια του. Γυρίζει από ην αντίθετη πλευρά και αρχίζει να περπατάει.

"Γιατι αλλάζει τόσο γρήγορα συμπεριφορά?" αναρωτιέται από μέσα της.

"Κάτσε..Harry.." Τρέχει από πίσω του και το χέρι της ακουμπάει τον ώμο του. "Liz..φύγε..θα περάσω αύριο ντάξει" της λέει δυνατά. "Harry..εμ..μπορείς να ..εμ με συνοδέψεις στο αυτοκινητό μου?" ρωτάει ελπίζοντας να γίνει και παλί ο καλός Harry.

"Γιατί να το κάνω αυτό?" της λέει αδιάφορα. "Γιατί φοβάμαι μόνη μου" λέει.

Είναι αλήθεια φοβόταν. Αλλά της άρεσε να ήταν μαζί του. Για κάποιο περίεργο λόγο την έκανε να νιώθει ασφάλεια. Ενιώθε περίεργα. Παρόλο που ήταν αγενής μαζί της κάποιες φορές. Δεν την πείραζε. Καθόλου. Ίσως αυτά που έλεγε ο Derek να ήταν αλήθεια. Ίσως στα αλήθεια της άρεσε.

New part.!! :D ελπίζω να σας αρεσε!! Btw ο Harry δεν ειναι αυτο που δειχνει. Θα δειτε στα επομενα παρτ. Ψηφίστε και σχολιαστε!! <3

Bad»h.sOnde histórias criam vida. Descubra agora