Kar tanesi
Usulca indi aşağı,
Kondu
Evin çatısına.
Bekledi orada
Bi süre,
Bel ki sıkıldı yerinden,
Bel ki Güneş; "Zamanın geldi." diyordu...
Kim bilir?..
Sonra ısındı,
Ne olduğunu anlayamadan
Su oldu...
Kar tanesi süzüldü,
Çatıdan damladı,
Ve yok oldu...
