ANAOKULU

OTOPARK

Bir gün yine çalıştığım anaokuluna gitmek üzereydim sıradan bir gündü yani sonuçta anaokulu öğretmeniydim bütün günüm çocuklarla geçiyordu yani başıma ne gelebilirdiki?

Okulun yakınında belediyeye ait otopark vardı ben de her zaman yaptığım gibi arabamı parketicektim fakat benim her zaman parkettiğim yerde kıp kırmızı bir "x" işareti vardı yani gerçekten bu çok saçmaydı 3 senedir o okulda çalışıyodum ve her zaman buraya parkediyordum 15 dakika parkedicek yer aradım otopark çok büyüktü sonunda buldum telefonuma baktığımda stajer kızlardan bitanesi aramıştı. Bu arada sınıfımız ve okulumuz diğer okullara göre çok daha büyük ve sınıfımız 30 kişi o yüzden benle beraber iki stajer arkadaş daha var ...

Ben telefonla ilgilenirken birden telefonum çekmemeye başladı tabi telefonun otoparkın en alt katında çekmediğini unutmuşum ve sarzim da çok azdı ben telefondan başımı kaldırdığımda bir an arabamın önünden siyah bişey geçti kafamı birden kaldırdığım için gözümün karardığını düşündüm umarsamadan yan koltuktaki çantamı ve çocuklar için hazırladığım etkinlikleri aldım arabayı kitledim ve otoparkın çıkışına ilerledim ayağımda küçük topuklu bi bot vardı . Tabiki yanımda yedek bi ev ayakkabım vardı çünkü çocuklarin düşme tehlikesi olduğu için sınıf boydan boya yumuşak bi malzeyle kaplıydı bizde çocukların ayakkabıları pis olduğu için onlara ev ayakkabısı getirmelerini söyledik tabi bizde òyle yapıyorduk tam otopark çıkışına ilerlerken çok önemli bişeyimi unuttuğumu farkettim tabikide telefonumu unutmuştum gittiğım yolu hızlıca geri döndüm artık rota arabamdı hızlıca arabama ilerledim çünkü çok geç kalmıştım arabadan telefonumu aldıktan sonra tam arabayı kilitlicekken bir an duraksadım çünkü arkamdan ayak sesleri gelmeye başladı ve gitdikçe bana yaklaşıyordu çok korkmuştum arkamı dönmeye bile
cesaret edemedim sonra birden ayak sesleri kesildi bende şaşırdım tabi cesaretimi topladıktan sonra arkamı döndüm ve kimse yoktu bu gerçekten inanılmazdı çünkü ayak sesleri duyduğuma yemin edebilirdim hemen arabamı kitleyip hızlı adımlarla ordan uzaklaştım ben yürümeye başlayınca arkamdan yine o ayak sesi gelmeye başladı çok korkuyordum çantamı kucakladım ve hızlı adımlarla ordan uzaklaşmaya başladım artık otoparkın kapısı ve güvenlik kulübesini görüyordum koşar adımlarla güvenlik kulübesine doğru gittim ben uzaklaştıkça seslerde uzaklaşmaya başladı ama yinede korkuyordum aklımdaki tek soru bir daha oraya nasıl döneceğimdi güvenlik kulübesine vardığımda güvenlik görevlisi başka biriydi ben otoparka girdiğimde güvenlik görevlisi her sabahkiyle aynıydı yani Ahmet abiydi ben çalışmaya başladığımdan beri ordaydı ve sabahta o vardı yani en fazla 20 25 dakika oyalandım o arada yeni güvenlik görevlisi nasıl bulabirlerdiki anlamadım.

Güvenlik görevlisine Ahmet abinin nerde olduğunu sordum işten ayrıldığını söyledi ama böyle bişey imkansızdı çünkü biz onla abi kardeş gibiyizdir o bana herşeyini anlatır işten çıkıcak ve bana söylemicek açıkçası bu çok saçmaydı yeni güvenlik görevlisi açık açık yalan söylüyodu. Ve giyimide çok tuhaftı üniforması simsiyahtı ve kapasında yüzüne kadar indirdiği şapkası vardı açıkçası biraz tırstım hemen karşıya geçip sonunda ana okuluna ulaştım kapıdan girer girmez müdürü ve stajerleri karşımda gördüm Melisa hanım bu saate kadar nerdeydiniz acaba dedi müdürümüz . Tabiki ona başıma gelenleri anlatamazdım hastaneye uğradım diyerek geçiştirmeye çalıştım bütün gün çocuklarla ilgilendikten sonra çocukları tek tek ailerine teslim ediyorduk herkes gittiğinde bir tek öğrencim kalmıştı Efe montunu giydirdim bu arada stajerler sınıfı topluyolardı kapıdan baktığımda kimse yoktu bende Efeye annem baban nerde tatlım dedim . Efe bilmiyorum öğretmenim dedi . Bende hemen velileri aradım tabi, acil bi işlerinin çıktığını ve 10 dakikaya orda olduklarını söylediler bende tamam leyla hanım iyi günler dedim telefonu kapatıp arkamı döndüğümde efe ortalıkta yoktu hemen stajerlere haber verdim 3 kişi aramaya başladık okulda Efe, Efe diye seslerimiz yankılanıyordu en sonunda dinlenlenme odasında ağlayan bir çocuğun sesi vardı bu efeydi ona neden ağladığını sorduğumda öğretmenim çok korkuyorum dedi . Bende neden korkuyosun efecim dedim öğretmenim o beni asla bırakmıcak dedi . Kim seni bırakmıcak dediğimde ise . Şuan tam arkanızda dedi arkamı yavaşça döndüm ama hiç birşey yoktu. Bir an çocukların ve hayvanların paronormal varlıkları görebildiği aklıma geldi açıkçası irkildim