Prologue

33 5 1
                                    

Z's

It's hurts me a lot seeing him like this, Kung may magagawa lamang ako, kung sana ay Hindi nalang nangyari yung bagay na iyon.

Iniwas ko ang tingin sa kanya, umaasang makaka-kita ako ng bagay na magpapagaan ng loob ko.

"We have nothing to talk about Calvin, I'm going." Malamig kong sabi.

Sinasabi ko na nga bang mali ang ginawa kong pagsama sakaniya dito sa lugar na ito, ayokong baliin ang desisyong nagawa kona.

"May sasabihin lamang ako, Zhekinah. Please here me out?" I can see sorrow in his eyes, pero wala na akong magagawa. This is the consequence.

"The ceremony will start anytime, baka hinahanap kana sa loob." I said emotionless trying to hide my longing and grief.

"I don't care! And you know that." He said. "Kung hindi mo ako pinilit at tinatakot na magpapakamatay ka ay hindi ko siya papakasalan."

He held my hand, muli kong iniwas ang tingin sa kanya, nangako ako sa sarili ko na hinding hindi na ako gagawa ng bagay na ikakasakit ko sa huli, ngunit bakit ako sumama sa kaniya dito?

Ang gusto ko lang naman ay maayos na ang lahat ngunit hindi sa ganitong pagkakataon baka kailanganin na sya sa loob.

"Please, Calvin. let's go." Mahinahon kong sabi.

Sinubukan kong hilain ang kamay ko ngunit masyadong mahigpit ang kapit nya na para bang ayaw na niya akong pakawalan.

I sighed."Kung ayaw mo ako ang aalis."

buong lakas kong hinila ang kamay ko at nagtagumpay naman, nang tinalikuran ko sya ay bigla kong naramdaman ang pagyakap nya sa akin galing sa likod, pumikit ako ng mariin.

Trying to stop my tears from falling, I felt his warm breath near my ear then the softness of his lips there.

"Run away with me please, baby? I only want you." He said huskily, it sent chills to my veins.

"I can't." Matigas kong sabi.

"But you are all I want baby, Only you."

Damn that baby! Hindi ako pwedeng maging marupok.

"I'm sorry Calvin, kailangan kana sa loob."

"Pero ikaw lang ang kailangan ko." his voice broke.

"At kailangan ka din ni Ruccid at nung bata, Calvin. ayokong lumaki yung batang wala ama. Atleast be selfless this time."

Alam ko ang pakiramdam ng hindi kompleto ang pamilya, at hindi ko iyon hahayaang mangyari sa anak nila ng bestfriend ko.

I smiled bitterly. bestfriend?

"Ikaw lamang ang mahal ko Zhekinah, baby please? Fight for me? Fight for us?" Garalgal ang boses niya na parang bang anumang oras ay iiyak na.

"I already fight for the both of us, Calvin. You know that! Between the two of us ako lang ang lumalaban. From the very beginning, ako Lang!"

Then my tears fell from so much pain. kinalas ko ang mga kamay niya sa akin at hinarap sya, kitang kita ko ang pamumula ng mga mata nya kahit bahagyang nakayuko. Kung nasasaktan siya, mas may karapatan siguro ako para magkaroon ng hinanakit

"Hindi ko maintindihan kung bakit ako na itong niloko, ako pa itong kailangan makonsensiya." Sigaw ko ng puno ng galit.

He remained silent while listening to my sentiments.

"Diko alam kung bakit ako na'tong nasaktan ako pa itong kailangang umintindi."

I don't want to break down, I hope I will not.

After the Unwanted MistakeWhere stories live. Discover now