MASUMİYET

DAĞ EVİ Part/1

Bir kaç dakika sonra müdür geldi. Bana kafası ile oturmamı işaret etti. Poyraz ve Açelya'ya döndü
Ne işiniz var sizin burada? Çıkın bakayım dedi Poyraz öksürdü
Sorun yok hocam biz buradayız. Siz rahatsız olmayın dedi müdür la havle çekti iyi çıkarmayın ses mes. Ikisi de kafası ile onayladı. Müdür bana baktı sandalyesine oturdu yavaş yavaş
Kızım ne yaptın sen öyle bakayım ?

Hocam diye başlayıp herseyi anlattım birtek Poyraz ile ilgili olan kısmı atladım. Ne olur ne olmaz hiç öğrenmesin müdür.
Ben okula gelince birde Sinem ile konuşacağım, siz okul dışında olay çıkarmayın da aman.

Yok hocam ne olayı bitti kapandı olay yani dedim kafamı eğdim. Eliyle çık işareti yaptı. Biz de hep beraber çıktık. Açelya kahkaha attı "Ne gergin ortamdı ama" dedi. Poyraz etrafa bakıyordu sonra telefonunu çıkardı "Alo Batı" diye karşılık verdiğinde Batı olduğunu anladım biliyorum çok zekiyim. "Durun Batı gelecek şimdi bulamaz felan bekleyelim" dedi duvara yaslanıp beklemeye başladık. Poyraz bana bakıyordu gülümsedim yanıma geldi elini omuzuma sardı ben de kafamı göğsüne yasladim içim güven doldu birden. Batı'nın geldiğini ayak seslerinden anladım. Kafamı kaldırdım Batı bana dönüp "Hallettim senin işi dövüşcü kız" dalga geçmese ölür zaten. Göz devirdim o da güldü. Poyraz'a döndü bu sefer "siz gidin sinema işini halledin benim Açelya ile konuşmam lazim" Açelya'ya baktım yüzü güller açtı birden bak sen şu işe ben sorarım hesabını bunun. Bu arada ne sineması be..

BATI'DAN

Açelya çok mutlu gözüküyordu ben de en az onun kadar mutluydum zaten. Bugün herseyi konuşacaktım onunla. Okulun bahçesinde ki bir kamelyaya oturduk.
Herşey için çok özür dilerim dedim Açelya tam gözlerimin içine baktı. Gülümsedi ve kelimeleri tane tane söyleyerek
Bu kadar canımı yakmana rağmen yanlış insan olduğunu hiç düşünmedim. Dedi kocaman bir yüreği vardı ayağa kalktım o da kalktı
Bildiğim tek ışık sensin Açelya Yılmaz dedim ve sarıldım o da bana sarıldı sanki ellerimden kayıp gidecekmiş gibi sarıldım ona. Kokusunu sanki birdaha koklayamayacakmıs gibi içime çektim. Beni tamamlayan şey Açelya idi. O olmasa ben olmazdım. Ne olursa olsun onu bırakmayacağım kendime söz veriyorum.
Birdaha gitme lütfen gitme dedi kalbime sızı girdi o anda
Asla, seni asla bırakmayacağım asla gitmeyecegim dedim daha sıkı sarılarak.
Hadi gidelim dedi bıraktım onu elini tuttum. Poyraz ' ı aradım "Nerdesiniz" dedim tarif etti biliyordum orayı. Arabaya doğru yürümeye başladık. Arabanın önüne geldiğimde bile bırakmamıştım elini.
Batı hadi elimi bırakta arabaya binelim dedi
Yürüsek mi acaba hiç bırakmak istemiyorum elini. Diye kaşlarımı çatıp söylendim hayır kime diyorum ki ben bıraktı elimi bindi arabaya. Bende bindim arabaya baktı
Kızma bana bende senin elini bırakmak istemiyorum dedi ona döndüm baktım gözleri dolu doluydu.
Sakın ağlama, ben hep yanındayım gitmek yok artık eliyle gözyaşlarını silip bana baktı ve gülümsedi. Ben de ona gülümseyip arabayi çalıştırdım. Yaklaşık 10 dakika sonra Poyraz'ın arabasını gördüm arkasına park ettim. Bu işte bir tuhaflık vardı Poyraz arabanın orada olacağını söylemişti. Neredeydi bunlar telefonumu cebimden çıkardım tam arayacaktım telefonum çaldı arayan Poyraz idi. Açtım
Alo Nerdesiniz ?

Batı arabaya bin hemen geri dön çabuk vakit kaybetme dağ evine gelin dedi
Araban burada Poyraz dedim

O benim arabam değil Batı hersey yalan çabuk bin arabaya çabuk dedi telefonu kapattım arabaya bindim geri geri sürerken etrafımızı sardılar. Açelya bana bakıyordu "korkma ben yanındayım" dedim arabadan indim kapıyı kilitledim diğer adamları eliyle gönderdi it herif.
Ne var lan dedim soğukkanlılığımı koruyarak. Kahkaha attı
Su an güçlü değilsin Batı efendi.

Ne diyorsan söyle sonra da yürü git işine

Kolay mı sandın diye kahkaha attı. Arabaya dönüp baktım Açelya sert ve soğukkanlı bir kızdı. Adama döndüm
Kimsin lan sen diye kükredim üzerine doğru yürüdüm gözleri büyüdü korkmuştu. Kimse beni Açelya ile tehdit edemez. Tekme attım yere düştü üzerine çıkıp yumruk atmaya başladım. En son kendimi tutup kalktım
Iste bu kadar kolay lan deyip arabaya doğru yürüdüm.
Kolay değil Batı kolay değil diye bağırdı arkamdan o arada bacağıma saplanan acı ile kaldım yerimde it herif silah çekmişti. Yıkılacağımı düşünüyor ise çok yanılıyordu. Arabaya bindim hemen arabayi çalıştırdım. Poyraz ' ı aradım ilk çalışta açtı hemen anlattım herseyi. Açelya bana korkuyla bakıyordu.
Birsey yok ben iyiyim dedim
Bacağın çok kötü.

Önemli değil senden birsey isteyeceğim anayola çıktığımızda arabayi sen kullanacaksın tamam mı korkma ama hızlı sürmek zorundasın dedim kesik kesik konuşuyordum it herif nereden vuracagini biliyordu az sonra bacağım uyuşacaktı. O yüzden hızlı gidiyordum birde peşime adam takabilirdi. Anayola girdiğimiz anda Açelya ya baktım korku ile bakıyordu şimdi dedim ben onun koltuğuna geçerken oda sürücü koltuğuna geçti.
Sakın yavaşlama dedim bacağıma baktım uyuşmaya başlamıştı Açelya da fena değildi önüne geleni solluyordu hayranlıkla baktığımı farketmis olmalı ki
Babam ogretmisti. dedi gülümsedim
Yerinde başka kız olsaydı bunu yapamazdi dedim
Su an yanımda sen oturuyorsun ve vuruldun senin iyiliğin için yapmak zorundayım dedi bu kızı seviyordum kendinden başka herkesi düşünüyordu.
Ben de seni seviyorum evet dedi güldüm
Gözlerim herseyi anlatmıyor mu dedim
Insan bazen duymak istiyor dedi
O zaman sana her dakika bunu söyleyebilirim diyerek cevap verdim
Ara da dedim Batı diyerek kahkaha attı sonra döndü bana
Iyi misin dedi
Biraz, bak şimdi diyerek yolu tarif ettim. Kafasını salladı ve gaza bastı.