33. BÖLÜM

3.1K 76 3
                                    

Gün yine bir şekilde geçmişti . Şeyda otel odasında sıkıla sıkıla oturuyordu. Ya hamileyse ya hamileyse ne olacaktı . Keşke Yiğit evli olmasaydı . Yiğit' i ilk gördüğü anda aşık olmuştu resmen . O takım elbisesiyle havaalanının kapısından çıkışı geldi gözünün önüne . Evet seviyordu hatta sevmek az kalır aşıktı. Zaten Yiğit'i o kadar araştırmıştı ki Elvin'i bile öğrenmişti . Her şeyi hemde . Sonra Yiğit e sormuştu uygun zaman ve yerde . Yiğit bunları anlatırkende kafası yerinde değildi zaten . Bir anlık sersemlikle anlatmıştı her şeyi . Bir kaç ay öncesine döndü....
Şeyda'dan ............

Yiğit bey beni aramıştı . Heyecandan ölecektim sanırım . Buraya geliyordu mümkünse birinin onu karşılayıp şirkete götürmesini rica etmişti ama ben kendim gidecektim . Resmen aşıktım be . Kaç aydır araştırıp duruyorum. İlk görüşte aşk gerçekten varmış buna inanmıştım.
Hızla hazırlandım uçağın inmesine bir saat kalmıştı . Arabama binip yola koyuldum ve dış hatlar kapısının önünde beklemeye başladım . Uçak çoktan inmişti ama bavul alması uzun sürmüştü sanırım . Ve evet geliyordu. Görmüştüm. Yine muhteşem takım elbisesini giymişti . Beni fark etmesi için el salladım . Fark edip bana doğru gelmeye başladı

"Hoşgeldiniz Yiğit bey "

"Teşekkürler Şeyda hanım ama keşke zahmet etmeseydiniz ben bir şoför istemiştim yalnızca "

"Önemli değil ne demek ben siz burda olduğunuz sürece ilgileneceğim sizinle "

"Peki tamamdır teşekkürler "

Arabaya doğru ilerledik bavulu bagaja koyup bindik arabaya . Yiğit beyde öne binmişti arkaya binip şoförüymüşüm gibi olmasın saygısızlık olur diye düşündüğünü söylemişti .
Ne kadar da ince düşünceli bir adam .... Onun bavulunu bir otele bırakıp  sonra direk şirkete geçmiştik .

"Aslında sizin şu an gelmenize gerek yoktu her şey yolunda Yiğit bey"

"Evet biliyorum zaten fazla işle uğraşmayacağım. Açıkçası biraz kafa toparlamaya geldim . Gelmişken de hemen bir bakayım aradan çıksın diye düşündüm"

"Anladım ."

Demek kafa toparlayacaktı . Adam resmen çökmüştü . Begüm aslında bunun neyi hala tam çözemedim ama adamın karısı öldü. En çok o yıpratmıştı sanırım .
Şirkette işleri hallettik ve Yiğit beyi yemeğe götürmek için ısrar etmeye başladım

"Gerçekten gerek yok Şeyda hanım ben odamda yiyip dinleneyim diyorum"

"Ama Yiğit bey lütfen gerçekten darılırım bir yemek yiyelim siz yine otele gidin"

"Peki tamam madem . Ama önce otele uğrasak iyi olur üzerimi değişmem lazım ."

Otele gittik ben lobi de bekledim ve oda hızlıca hazırlanıp geldi. Yemin ederim adama spor giyimde çok yakışıyordu. Çok sade , spor ve şık giyinmişti .

"Kusura bakmayın beklettim biraz"

"Hiç önemli değil " dedim
Arabaya binince bana dönüp

"Nereye gideceğimizi size bırakıyorum ama mümkünse kalabalık ve şatafattan uzak olsun"

"Merak etmeyin Yiğit bey çok sakin bir yere götüreceğim sizi"

Beraber sakin bir yere geldik. Türk yemekleri ağırlıklı olan bir yerdi . Yemekte biraz projelerden bahsettik ve o gün kısaca bitti. Dönerken Yiğit bey benimle değil taksiyle dönmek istedi ve çok ısrar ettiği için de bir şey diyemedim. Henüz buradaydı nasıl olsa bu adama derdimi anlatma fırsatım hala var diye düşünüp kendimi evime attım.
Eve gelir gelmez duşa girdim. Sonra pijamalarımı giyip yatağa geçtim . Yine her zamanki gibi önce gelen mailleri cevaplayıp yatmadan Yiğit bey hakkında yeni haberler var mı diye kontrol ettim. Henüz yeni bir şeyler yoktu . Sosyal medya hesaplarına girip fotoğrafına baktım. Aktif değildi ama magazin siteleri maşallah her anını çekiyorlardı resmen . Bir süredir İstanbuldaydı. Begümle fotoğrafları vardı. Ama fotoğraf baya uzaktan çekilmişti . Onlarda uzaklardı birbirlerine . Keşke daha yakından bakabilseydim. Sonra çıktım sayfadan . En sevdiğim fotoğrafını açıp 'iyi geceler Yiğit ' dedim kendi kendime ve ekranı kapatıp kafamı yastığa gömdüm. Gözlerimi kapattığım an yüzü beliriyordu . Neden ve niye bu kadar büyütmüştüm bilmiyordum . Ama o adamı deliler gibi istiyordum. Nedensiz ve niyesiz seviyordum. Seviyordum işte ne var . Karşılıksızda olsa sevemez mi insan . Böyle kendi kendime düşünürken gözlerim kapanmaya başlamıştı .

KUMA (BİTTİ, DÜZENLENİYOR)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin