Boy and Hunter|YAOI|

5

-Jedz!
-Nie!-Przekręcił głową na bok unikając łyżki z papką. Adaal uznał że ta papka będzie najbardziej odżywcza dla dziecka.
Zbiór witamin i innych wartości odżywczych które polecił komputer.
Ale dziecko krzyczało kurczak! Czym do cholery jest kurczak?!
Drugi dzień lotu, dziecko jeszcze nic nie podejrzewa co do rodziny i o nich nie pyta.
Niedługo zacznie...
Nagle dziecko rzuciło talerz na podłogę i oburzone założyło ręce na klatkę piersiową.
-Ja chce mięso! Tata mówi że muszę jeść mięso!-Dziecko krzyknęło i uderzyło piąstkami o stolik.
Mięso?
Adaal teraz pojął, w kulturze ludzi dość często jest przekonanie że prawdziwy mężczyzna/ wojownik powinien jeść mięso i to w skrajnych przypadkach ręcznie upolowane.
Nawet yautja mają zróżnicowaną dietę a to dziecko chce jeść tylko mięso?
Ale dobrze...Ruszył do indeksu kuchennego, była to malutka część statku.
Dziecko szło za nim bacznie go obserwując a dziecko obserwowane było przez psa.
Z lodówki łowca wyjął srebrną miskę z mięsem, surowym mięsem.
Położył kawałek na  talerzu i podał dziecku
-Jedz...-Chłopiec trzymał w ręku mięso ociekające już krwią, nie było najświeższe ...
Nathan nie chce już tego jeść, miał ochotę zapłakać na widok cieknącej krwi...

Zaczął ryczeć a łowca odłożył miske, dla tego młodymi zajmują się kobiety a nie mężczyźni.
Jest z nim trzy dni a chce go wykopać za statek w próżnie.
Ciągle płacze! Krzyczy, biega i śpi wyjątkowo długo!
No akrat to żr długo śpi to mu nie przeszkadza, ma chwile spokoju.
Nathan był głodny a łowca nie miał pojęcia już czym go nakarmić.

W tedy przypomniał sobie że jego brat zna się na ludzkiej kulturze o wiele lepiej od niego i powinien wiedzieć co nieco o dzieciach.
Wziął dziecko na ręce i ruszył na mostek kładąc go na fotelu przed panelem
-Niczego nie dotykaj jasne?
-Yhy...-Dziecko siedziało cicho rozglądając się po pomieszczeniu a potem spojrzał na plecy dorosłego.
Dlaczego nie może być z mamą? I dlaczego ten pan nie zdejmuje maski?
-Proszę pana?
-Co?
-Gdzie jest mama i tata?