.
"Siktir, siktir. Jimin, şunun yürüyüşüne bak! Aşırı çekici..."
Yoongi, bilmem kaçıncı kez okul bahçesinde yürüyen Hoseok'u bana göstermek adına kolumu dürtmüş ve artık baygınlaşmaya başlayan bakışlarımı ona dikmemi sağlamıştı.
Öğle arasındaydık ve resmen, Hoseok'un arayı okulda geçireceğini öğrenen Yoongi yüzünden şuan açlıktan bayılacak durumdaydım. Çünkü, Yoongi kantine gitmeme bile izin vermemiş ve beni burada kalmam için tembihlemişti. Tek başınayken bir değişiklik oluyormuş gibi davranması ciddi anlamda sinirimi bozuyordu artık. İki şekilde de bana ilgisini vermiyordu. Tamam, ilgi odağı olmak çok hoşuma gitmezdi belki ama Yoongi'nin Hoseok'a gösterdiği ilginin onda birini bana veriyor olsaydı eğer, şuankine nazaran daha mutlu bir Park Jimin olabilirdim...
◌◌◌
Hoseok:
Hey, Jimin!
Jimin:
Hoaydaa|
Ne oluyor lan|
Ah, selam Hoseok!
Nasılsın?
Hoseok:
Hm, iyiyim sanırım
Sen nasılsın?
Jimin:
Her zamanki gibi|
Bok gibiyim|
İyiyim
Br sorun mu vardı?
Hoseok:
Hayır, yok
Neden ki?
Jimin:
Bilmem
Fazla konuşmuyoruz genelde :)
O yüzden sordum, kusura bakma
Hoseok:
Anladım
Bir sorun yok Jiminie
Sadece konuşmak istemiştim
Jimin:
Neden?
Jimin niye çocuğun üstüne gidiyorsun aq|
Sakin ol... |
Hoseok:
:D? |
*Sohbet etmek istemiştim
Müsait değilsen sonra da yazabilirim ama?
Jimin:
