my thief. hoonsuk ✔

robbery × 13

neredeyse 1k okunma için teşekkür ederim ♡

-

Saatlerdir ağlıyordum belkide. Hyunsuk'un omzu fazlasıyla ıslanmıştı ama umursamadım.  Burnum akıyordu. Bazen içime çekiyor, nefesim yetmediğinde ise omzuna siliyordum. Yutkunarak geri çekildim. Ağlamam sonunda durmuştu ama gözlerim ve burnumun ucu kızarmıştı eminim ki. Kafamı kaldırıp beni izleyen Hyunsuk'a baktım.

"Ben bile bu kadar ağlamadım Jihoon."

"B-ben duygusal bir adamım!"

"Duygusal bir bebek." Güldüğünde bende güldüm ve ona sardığım kollarımı geri çektim. Hava kararıyordu. Esen rüzgar yüzünden düşünüyordum. Uzun zamandır burada olduğumuz içinde hem acıkmış hemde biraz susamıştım.

"Evine bırakayım seni." Başımı olumsuz anlamda salladım.

"Gitmek istemiyorum."

"Neden? Burada daha fazla kalırsan hasta olursun."

"Sende hasta olursun."

"Tamam işte, seni evine bırakıp bende eve gideceğim."

"Gitme oraya! Hyunsuk lütfen gitme oraya. B-benimle gel. Lütfen Suk. Daha iyi olacak b-böylesi."

"Olmaz."

"Olur!"

"Olmaz Jihoon! O herif peşime düşer, eğer seninle görürse sana zarar verir. Bunu istemiyorum. Sana zarar gelmesini istemiyorum. Anla beni." Bağırışı ile irkilip kafamı eğdim.

"S-sende kurtulmaya çalış o zaman..."

"Elimden geldiği kadar yapacağım." Kollarımı yeniden ona sardım ve başımı göğsüne yasladım. Kollarını bana sarmıştı ve saçlarımı okşuyordu.

"Suk."

"Hmm?"

"Oradan kurtulunca, birlikte buradan gidelim. Yakınlarda güzel bir köy var. Sahile de daha yakın."

"Gidelim."

"Oraya gittiğimizde sana okuma ve yazmayı öğreteceğim Suk. Sana daha sıcak bir oda, daha rahat yatağın olacak. Karnın istediğin kadar doyacak."

"Jihoon, her şeyi sen üstleniyorsun. Kendimi çıkarcı biri gibi hissettim. Böyle olmasını istemiyorum. En azından senin yanındayken."

"Hayır hayır, öyle hissetme! Sende... Sende bana yüzme öğrenirsin." Kafamı kaldırıp ona baktım. "Yüzme biliyor musun?"

"Evet, biliyorum." Gülümsedim. O da gülümsemişti. Sanki şu an içimde kralın doğum gününde havada patlayan renkli barutlar patlıyordu. Yüz yüze duruyorduk. Bakışlarım dudaklarına kaydığında gülüşüm yavaş yavaş solarken tek odaklandığım şey bakış açımdaki dudaklardı. Aniden yaklaşıp dudaklarımı dudaklarına bastırdım. Yavaşça öpüyordum onu. Ne karşılık veriyordu, ne de geri çekiliyordu. Bir süre sonra geri çekilip gözlerine baktım.

"Beni bırakma."

-

lan sonunda diyenler var gibi hissediyorum djdnsmsj

hüzünlü ve ağlamalı anlar sonrasında mutlu şeyleer

tebriks♡