Hindi ko alam kung anong dapat kong maramdaman. Kung dapat ba akong magalit, masaktan, malungkot o umiyak
"HAHAHAHAHA ano, masarap ba 'tol? Sabi sa inyo masisiyahan kayo sa babaeng 'to."
Rinig na rinig niya ang mga pag uusap ng mga hayop. Tahimik lang akong nagpapanggap na tulog pero gising na gising ang diwa ko. Kita ko ang mga mukha nila kanina habang ginagawa iyon
Mga baboy sila!
Nakaramdam ako ng sakit sa bandang likuran ko. Sigurado akong sigarilyo iyon ng isa sa kanila
"Pakialamera kasi ang tatay kaya ayan ang napala." Tumawa pa ang demonyo habang sinasambit iyon
Alam kong nakatitig sila sa akin kaya kahit gusto kong umiyak ay pinigilan ko. Kahit na gusto kong magmulat ng mata para tignan sila ng may poot ay hindi ko ginawa. Kahit na gustong gusto nang bumuka ng bibig ko ay nirendahan ko ito para hindi sila makahalata na may lakas pa ako para lumaban
Sa totoo lang ay wala na akong lakas. Nakakapagod na. Gusto ko nang sumuko pero hindi--kailangang mabuhay ako. Kailangan dahil babalikan ko sila. Hindi pa dito nagtatapos ang buhay ko. Sisingilin ko pa sila ng triple sa mga kahayupan at kasamaang ginawa nila
Naramdaman ko pa ang mga balat nila na dumadampi sa balat ko. Hindi ako gumalaw at tahimik lang na nagluluksa sa loob loob ko
"Ang ganda talaga niya. Hayop ang kinis grrrr."
Naramdaman ko ang labi niya na naglalandas sa batok ko at pinigilan ko ang magpumiglas dahil kailangan kong mag ipon ng lakas
"Tangina antagal ko ng pantasya ang babaeng 'to. Pakipot eh."
Napuno ng halakhak ang tahimik at madilim na lugar
Hayup kayo
"Fucker ako muna d'yan."
Pumalit naman ang isa pagkaalis ng isa pa. Kahit nandidiri ay hinayaan ko sila. Tutal ay nakuha na din naman nila. Wala na. Walang wala na ako. Sinira na nila
"Ahh shit taena talaga."
Naririndi ako sa mga boses nila.
Konting tiis pa... Konting tiis pa
"HAHAHAHAHAHA gago! Dalawa naman butas diyan. Dun ka ako dito."
"Ako na dito."
Sinakmal ng isa ang panga ko at mayroong nilabas doon. Sa dibdib ko naman ay may mga humahawak, pumipisil at humihimas
Ayoko na... Tama na...
Matapos ang mga ginawa nila ay iniwan na nila ako na parang isang basura. Napakasama nila
Tahimik lang na pinapakiramdaman ko ang paligid. Kataka takang hindi na ako takot sa dilim gaya ng dati. Ngayon ay para ba ako nitong hinehele at pinapatahan sa pansamantalang pait at pihati
Tahimik. Madilim.
Hindi ko na alam ang gagawin. Gusto kong umiyak. Gusto kong magwala pero wala na akong maramdaman... kundi galit. Nanginginig ang katawan ko. Hindi dahil sa lamig. Kundi sa galit
Natuyo na ang dugo sa ulo ko. Namamanhid na din ang sakit ng katawan ko. Sinubukan ko ding umupo. Nakailang ulit pa ako bago ko nagawang makaupo ng maayos at tiniis ang hindi pagiging kumportable
Nilibot ko ang paningin. Nasanay na ang mga mata ko sa dilim. Nasa isa akong abandonadong lugar. Nandoon ang bangkay niya. Ayoko man siyang iwan ngunit kinakailangan.
Malayo ang lugar na ito sa kabihasnan. Talagang siniguro nilang hindi na ako makakahanap pa ng tulong dahil mukhang wala na ako sa ciudad. Wala din na mga bahay o kahit anong establishimento
Nauuhaw ako. Nagugutom. Nanghihina at nanlalabo na din ang paningin ko pero hindi ako maaaring sumuko. Baka balikan nila ako. Kailangan ko nang tumakas dito
Dahil nagkaroon ako ng kaunting lakas ay nagsimula na akong tumayo. Kinuha ko sa maruming sahig ang sira-sirang damit ko
Isang beses ko pang nilibot ang paningin sa lugar at walang lingon na tumakas sa impyernong iyon
Namumukhaan ko silang lahat. Babalikan ko sila. Hindi man ngayon o bukas pero sisiguraduhin kong magdudusa sila.
Sisingilin ko sila sa mga ginawa nila
