𝘴 𝘦 𝘳 𝘪 𝘢 𝘭 𝘬 𝘪 𝘭 𝘭 𝘦 𝘳 //dreamnotfound

p a r t y i s o v e r.

Sabah olduğunda Dream kendini koltukta buldu. Kalkmaya çalıştığında ise üstünde biri vardı,
George.

(YOK GEORGE TOP FILAN OLMADI SDNSKDNSKDN)

"george?..ne oldu?"

George kafasını kaldırıp ona baktı.

"ne?..."

"üstümden kalk"

George ne diyon lan manasında kafasını salladı.

"üstümden kAlK"

George onu dinlemedi ve yatmaya devam etti, hatta daha sıkıca sarıldı.

Dream güldü ve o da bir süre sonra uyudu.

Sabaha doğru George bir kabusla uyandı. Saate baktı. Güneş daha doğmamış ve normal bir sonbahar sabahına göre hava fazla soğuktu. Yavaşça koltuktan kalktı ve salona göz gezdirdi.

Aniden yerden kapıya doğru giden kan lekelerini gördü.

Tek eliyle ağzını kapatıp kendini sakinleştirmeye çalıştı.

Yavaşça kapıya doğru yürüdü. Kapıyı açtı ve korkuyla etrafa bakındı.

Ancak kan izleri kapıdan çıktığı anda kesilmişti.

Sonra merdivenlerden yukarı çıkmaya başladı. Kan izleri devam ediyordu. Etraftaki ölüm sessizliği onu germişti. Telaşlı bir şekilde herkesi sessizce kontrol etti.

Birden Dream'in odasına koşmaya başladı.

"DREAM!"
"DREAM!"

George'un korktuğu başına gelmişti.
Dream odasında kanlar içinde yatağına yaslanmış bir şekilde duruyordu.

"DREAM?! NE OLDU SANA?"

George'un çığlıklarını duyan herkes yatağından fırlayıp koşarak yanlarına gelmişlerdi.

O manzarayı gören herkes bir anda çığlık attı ve telaşla konuşmaya başladılar.

"TAMAM! HERKES SAKIN OLSUN!"

"AMBULANS ÇAĞIRIN NE BEKLIYORSUNUZ LANET OLASILAR?!"

Skeppy telaşla telefonu açtı ve ambulansı çağırdı.

"George sakin ol!"

Ambulansın gelmesini beklerken George neredeyse sinir krizi geçiriyordu.

"Sapnap, George'u sakinleştirmeye çalış! Biz Dream'le hastaneye gideceğiz."

"Ben de geleceğim!"

Görevliler kanlar içinde Dream'i sedyeye taşırken bir yandan Sapnap George'u tutmaya çalışıyordu. Yanına Wilbur ve Nihachu gelip yardım etti.

Dakikalar sonra George sakinleşmiş, gözü yaşlı bir şekilde Dream'in kan lekesi bulaşmış yatağında oturuyordu.

"Hepsi benim suçum."
"Bunun olmasına izin vermemeliydim."
"ONLARA ASLA GÜVENMEMELIYDIM!"

George sinirle ayağa kalkıp lavaboya gitti ve eline geçen kan lekesini yıkamaya başladı. Bir yandan gözyaşlarına hakim olmaya çalışıyordu.

Bacakları daha fazla onu tutamadı ve yavaşça çömeldi. Ağlamamak için kendini zor tutuyordu ama kim dayanabilirdi ki böyle bir şeye.

"onu resmen zorladım..."

Gözyaşlarının verdiği gerginlikle yumruğunu duvara vurmaya başladı.

Sapnap sesleri duyup hızlıca yukarı çıktı.