Woensdag 15 april 2020

51 3 1
                                    

Normaal gesproken zou ik nu heel erg blij naar mijn vriendinnen lopen en vertellen dat ik niet meer naar het ziekenhuis hoef maar nu is het anders. Ik zit op mijn kamer. Alleen. Het liefst zou ik nu Lisa opbellen en alles vertellen over gisteren, maar dat kan niet. We zitten in een les. Ik ben wel aan het appen met haar, maar dat is anders dan in het echte leven. Als ik er aan denk word ik er verdrietig van. Ik wil gewoon op school zijn en mijn verhaal kwijt.

Het is middag, de school is net voorbij. Ik hoef niet naar huis te fietsen, ik ben al thuis. Ik ga nu met mijn vader wandelen. We praten over huizen en hypotheken, dat is iets wat me echt interesseert. We hebben het over de economie die kapot gaat door corona. Alles ligt stil, iedereen is thuis, op straat is het stil.

Hoe alopecia haar leven op de kop zetteWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu