𝘴 𝘦 𝘳 𝘪 𝘢 𝘭 𝘬 𝘪 𝘭 𝘭 𝘦 𝘳 //dreamnotfound

w a r

George saat ikiye kadar nehrin kenarında kaldı. Yine aynı ölüm sessizliğini hissediyordu. Yine hava soğumuş ve gecenin karanlığı üstüne çökmüştü.

George içeri girmek için ayağa kalkacakken bir silüet gördü. Ağaçların arasında, ayakta dikilen ve elinde kılıç tutan bir silüet.

Daha dikkatli bakmak için ilerlemeye karar verdi. Suya iyice yaklaşmıştı.

"george."

George irkildi ve ayağı kaydığı anda nehre düştü.

Dream gülmeye başladı. Bu sefer nefessiz kalıyor gibi kahkaha atıyordu.

"komik değil Dream!"

George da gülmeye başladı.

O anda George bir şey fark etti.
Birisi, daha doğrusu bir şey onu ayağından çekmeye başlamıştı.

"dREAM!"

"george?"
"george bu hiç komik değil!"

Ama bu bir şaka değildi, George gittikçe dibe batmaya başladı.

Dream ardından suya atladı ve George'u tutup kendine çekti.

"ne oldu? iyi misin?"

İkisi de nefes nefese suyun üstünde duruyordu.

"Bilmiyorum..."

George Dream'e daha çok yaklaştı.

"affedildim mi?"

"ne?"

"..."

"..."
"öğlenden bahsediyorum."

"bak, özür dilerim..."
"aşırı sinirliydim."

"anlıyorum...herkes öyleydi."

"çok fazla tepki verdim..."
"özür dilerim"

Birbirlerine daha çok yaklaşmaya başladılar.

George tam öpecekken durdu.
Nefesini düzenledi.

"Yüzmekte her zaman kötüydün.."

Dream nefes nefese güldü.

"hadi...hasta olacaksın."

"Ayrıca ben her zaman yüzme yarışlarında birinci olurdum o yüzden kapa çeneni."

Dream kafasını salladı.

"Hadi ama George. Ben olmasam muhtemelen bin defa denizde boğulmuş olurdun."

George yüzünü astı.

"ha-hayır yani...onu demek istemedim."

"sorun değil."

George yutkundu ve ıslak saçlarını gözünün önünden çekti.

"ayrıca gerçekten boğulmama gerek yok."

"ne?"

George'un sesi hafif titrek çıkıyordu.
Sonra fısıldamaya başladı.

"her bana baktığında gözlerindeki o soğuk yeşilliğin içinde boğuluyorum."

"her bakışında, defalarca."
"ne kadar derin olursa olsun, hala o gözlerinden çıkamıyorum."

"hapsoldum"
"ve kimse beni artık kurtaramaz"
"hatta boğulmayı bile yeğlerim, yeter ki yanımda ol."