SAKLIMDASIN * BELA SERİSİ I - FİNAL

15.BÖLÜM - SENİ SEVİYORUM

ve geldim :) telafi olsun diye uzun bir bölüm bırakıyorum sizlere :)

***
“Heyecanlı mısın?” diye sordu Taylan arabada yan koltukta oturan kıza.
Hilal rujunu tazelerken birden adama şaşkınlıkla baktı, ne yapmak istediğinin farkındaydı, açık açık da söylemişti zaten ama Hilal yemezdi bu numaraları, “Yok, neden heyecanlı olacakmışım ki?”

Taylan kaşlarını çattı, bu kız ona kan kusturmaya yemin etmiş gibiydi. Sonra birden sevimli (!) bir şekilde gülümsedi, “Yani bebeğim hani kız kardeşimle tanışacaksın ya o yüzden.”

Hilal düşünür gibi yaptı sonra da dudaklarını büzdü anlamamış gibi, “Ee? Bunda heyecanlanacak ne var? Ben erkek kardeşini de tanıyorum, hatta dayını da.”
Taylan öfkeyle nefes alıp verdi, “Onları iş yerinden dolayı tanıyorsun. Benim aşağıdaki danışmandakiler mesela kız kardeşimi tanımıyor Hilal. Bu ilişkimiz için atılan ciddi bir adım, ilişkimizi de ciddiye alsan sevinirim. Aileye giriyorsun sonuçta. Onların önünde de rica ediyorum ‘biz evlenmeyeceğiz’ gibi şeyler deme. Saçma saçma.”

Hilal rujunu kapatıp çantasına attıktan sonra o da sinirle adama döndü, “Olur demem. Sende pipisi yeni kesilmiş sünnet çocuğu gibi her dakika o kutuyu açıp açıp bana gösterme Taylan Toprak. Fikrim değişmeyecek. Seninle evlenmeyeceğim. Ayrıca o ciddi adımlardan zamanında ayaklarını kıçına vura vura kaçan sen değil misin? Şimdi ne değişti?”

Taylan aniden frene basıp durdu ve kıza dönüp onu omuzlarından tutup kendine çekti, “Duygularım değişti lan duygularım!” diye acı ve sinirle konuştu. “Görmüyor musun halimi? Görmüyor musun aşkımı? Hilal sana nasıl tutulduğumu gerçekten anlamıyor musun? Gözlerine bakarken içimin nasıl kor olduğunu fark etmiyor musun? Varlığın beni deli gibi mutlu ederken beş dakikalık yokluğunda nasıl mahvolduğumu görmüyor musun?” yutkundu, sonra da kızın dudağına ufak bir öpücük kondurup geri çekildi, “Ve ben bu haldeyken, geceleri uykumda bile seni özlerken, her an her saniye yanımda, yanı başımda olmanı isterken senin bu pervasızlığının beni ne derece yıprattığını gerçekten anlamıyor musun?”

Hilal duydukları ile serseme dönse de kendinde kalmayı başardı. Bu adamın aşkına elbette inanıyordu, gözlerinde görüyordu. Ama saman alevi koca bir evi yakıp küle çevirse de en sonunda sönerdi, belki de onun duyguları da aynı böyleydi. “Taylan geçici. Ben geçiciyim, bu yaşadığın heyecan geçici. Eninde sonunda bitecek, o zaman ben-”

Taylan “Bitmeyecek!” diye gürleyince Hilal sustu. “Bitmeyecek ve sen Hilal Şenocak en yakın zamanda benimle evleneceksin. Hemde ‘seve seve’ kısmını çoktan aştım.” Yakınlaştı, kızın gözlerinin içine bakıp sinsice sırıttı, “Benimle nasıl evleneceğini de sen bul sevgilim? O kelimeyi söylemeyim şimdi, ayıp olmasın!”

“Ha nezaketten soruyordun yani?” diye alayla bağırdı Hilal.
Taylan kendinden emin bir şekilde gaza basıp yola devam etti, “Aynen bebeğim. Sonucunu belli bir şey için de o kadar uğraşmam ha, değerini bil yani.”
“Ay çok tatlısın sen ya.”

“Laflara bak laflara, pozlara bak,” derken eliyle çenesini sıktı, “Yerim ben seni. Aşkım benim ya.” Sonra çenesini hala tutarken kızı kendine çevirdi. Kızın dudakları büzülmüş, kaşları da çatılmıştı.

“Bırak beni sinir şey!” diye konuşmaya çalışsa da dedikleri çok anlaşılmıyordu.
“Yemin ediyorum eşim olmak sana çok yakışacak. Böyle boyun eğmeyen harika sinir bozucu bir kadın. Sürekli çatışma halinde ve doğal olarak o çatışmalar yatakta tutkuyla biteceği için çok hareketli bir evliliğimiz olacak. Ne hoş.”

Hilal’in gözleri kocaman oldu, “Çok pardon, o çatışmalar yatak yerine karakolda biterse hiç şaşırma ha!”
“Yok bebeğim,” dedi adam gülerek, “Hayatımda sen varsan hiçbir şeye şaşırmam. Emin ol. Aşık oldum ya sana, şimdi arkadan uzaylı biri çıksa, ‘ne haber dünyalı’ dese, ‘iyiyim dostum senden ne haber?’ derim. O derece artık hiçbir şeye şaşırmam yani.”