"Eris! Get ready, you're next!'
Agad kong tinitigan ang aking repleksyon sa salamin, I just let my long wavy brown hair swayed as I walk. I am wearing a red backless long dress, it complemented with the color of my pale white skin.
"Ladies and gentlemen! Let us all welcome the bestftriend of our celebrant, Miss Eris Fuentabella!"
Nagbulong-bulungan ang mga tao habang ako naman ay papalapit sa upuan.
"Hi everyone. I'm Eris, Janelle's bestfriend since college. I hope that you would enjoy this song. This was our favorite song way back then."
"Is she single?"
"Dude, she's so hot!"
"I'm going to-"
The moment when I strummed the guitar, the crowd go silent.
Saan nagsimulang magbago ang lahat
Kailan nung ako'y 'di na naging sapat
Ba't di mo sinabi nung una pa lang
Ako ang kailangan, pero 'di ang mahal
Damang-dama ko ang bawat linya na lumalabas sa aking mga bibig. Naramdaman ko na naman ang sakit na pinagdaanan ng isang babaeng college student.
"Tahan na Eris. Tahan na please! Ayokong makitang umiiyak ka. Nasasaktan rin ako."
Janelle said as she hugged me tight.
"A-akala k-ko a-ako lang!"
I almost teared up when I found myself again on that scenario.
Crying inside the girl's locker room, asking the worth of myself.
At kung masaya ka sa piling niya
Hindi ko na pipilit pa
Ang tanging hiling ko lang sakanya
'Wag kang paluhain
At alagaan ka niya
"Andyan ako! Andyan ako noong walang-wala ka Zage! Andyan naman ako palagi... Pero b-bakit? Bakit n-nagawa mo akong i-ipagpalit?
Nakarinig ako ng bulong-bulungan sa loob ng restaurant. Habang siya naman ay nakatingin lang sa akin, blanko ang mga mata. At mistulang magyeyelo kung ikaw ay tititigan niya.
"Nandyan ka, pero malayo ka. May pangangailangan-"
Ba't 'di ko naisip na merong hanggang
Ako yung nauna, pero siya ang wakas
Hindi ko na siya pinatapos at madali-dali ko siyang sinampal.
"H-hindi ka sana magsisi, Zage. Paalam. Nawa'y maging masaya ka sa kaniya."
At kita naman sa 'yong mga mata
Kung bakit pinili mo siya
Mahirap labanan ang tinadhana
Pinapaubaya
Pinapaubaya
Pinapaubaya ko na sakanya
Hanggang ngayon ay dala-dala ko pa rin ang sakit.
Hanggang ngayon ay tinatanong ko pa rin ang aking sarili, saan nga ba ako nagkamali? Nagkulang?
Agad na pumailalim ang palakpak ng mga tao sa venue. Nilapitan naman ako ni Janelle at niyakap ng mahigpit, naluluha ito.
She's uttering the same words, mga salitang binibitawan niya palagi kapag alam niyang nasasaktan ako.
"Tahan na Eris ha? Don't question your worth okay? You worth everything."
Iniharap ko siya sa akin at pinunasan ko ang mga luha sa kaniyang mga mata. Malungkot itong napabaling saakin, blanko lamang ang aking mukha. Ni luha ay hindi na rin lumabas.
From the past 6 years, kahit isang saglit hindi ako umiyak. Maybe my eyes were also tired.
"You're still the bravest girl that I have known."
Ngumiti naman ako sa kaniya at nag-excuse na babalik na sa table, kung saan naroon din ang iba pa naming kaibigan.
My eyed scanned the crowd, nagbabakasakaling baka meron akong kakilala. Mayroon pang nakipag-kamayan sa akin. Some of them also congratulated me.
Sinalubong ako ng hiyawan ng mga kaibigan namin ng maupo ako.
"Wala na. Sayo na talaga ang korona te."
Ngumiti lang ako ng tipid kay Stephanie.
Nag-usap pa sila ng kung ano-ano, habang ako naman ay paunti-unting nilalagok ang aking inumin.
But I almost got choke when I saw a familiar person- a familiar guy!
He's staring intently at me.
His grey eyes was like reading my very soul.
The way he looks at me, sents shiver to my spine.
Iniwas ko ang aking tingin ngunit naiilang pa rin ako, sapagkat nararamdaman kong nakatuon pa rin ang pansin niya sa akin.
"Can I join?"
Bigla akong nanigas sa aking kinauupuan.
Nakarinig ako ng hagikhikan mula sa aking mga kaibigan.
"Sure!"
Napamura ako ng wala sa oras.
Hindi ko nalang ito pinansin at ibinaling ang aking tingin, sa mga taong may kanya-kanyang mundo.
"Eris!"
"Hoy!"
Inis akong napabaling kay Daniella na nasa gilid ko. Ngunit napanganga ako nang makitang hindi na si Daniella ang katabi ko.
"H-ha?"
Inalis ko ang aking tingin sa kaniya, at pilit na ignorahin ang kabang nararamdaman.
"He's Zage. Engineer Zage Castillejo, Engineer siya naman si Eris Fuen-"
"Eris Fuentabella. Nice to meet you again, Eris."
He's now back.
Fuck you.
Castillejo.
Ano na naman kayang gulo ang dadalhin mo sa buhay ko?!
-
(A/N : Eris Fuentabella is the girl from the photo that was uploaded.)
; masterzage
BINABASA MO ANG
Engineer Series : Engineer Zage Castillejo
De Todo"Andyan ako! Andyan ako noong walang-wala ka Zage! Andyan naman ako palagi... Pero b-bakit? Bakit n-nagawa mo akong i-ipagpalit? Nakarinig ako ng bulong-bulungan sa loob ng restaurant. Habang siya naman ay nakatingin lang sa akin, blanko ang mga mat...
