marry me -ksj✅

•boşanıyoruz•

Jin
eve geç geleceğim.
sakın bir yere çıkma.

Joohyun
istediğim yere çıkarım?
beni kısıtlayamazsın.
neden geç geliyorsun?
hesap ver

Jin:
bence hesap vermek zorunda değilim.
sonuçta sen beni sevmiyorsun.
boşu boşuna kendimi kandıramam.

Joohyun
madem aramızda bir şey yok
neden beni hâlâ kötü bir şey
yapmamam hakkında uyarıyorsun?

Jin
çünkü sana hâlâ deli gibi
aşığım Joohyun.
ama sen beni sevmiyorsun.

Görüldü 22.30✅

.
.
.
.
.
.
Joohyun gece merakından uyuyamadı. Jin'in nerede olduğunu merak ediyordu. Aklına bir bara gidip kadınlarla kafasını dağıtma düşüncesi her geldiğinde çıldıracak gibi oluyordu.

Ama bunun için Seok Jin'e kızamazdı çünkü aralarında hiç bir şey yoktu.

Tek bağlantıları evlilik belgesiydi.

........

"Sen hala uyumadın mı?

"Uyuyamadım."

"Joohyun beni beklememelisin."

"Ama-"

"Sevmediğin değer vermediğin bir insan için strese girmen, meraklanman ve umrundaymış gibi davranman kırılan kalbimi daha da kötü yapıyor."

"Bak be-"

"Gerçekten ne diyeceğini umursamıyorum Joohyun. Sen beni sevmiyorsun. Bu yüzden bir daha asla benim için endişelenip meraklanma."

Joohyun derin bir nefes alıp arkasını döndü. Seok Jin o sırada su içmekle meşguldü.

"Bu evliliği çok isteyerek yapmamıştık Seok Jin. Biraz daha beklemek istemiştik."

"Evliliği sadece sen istemedin."

"Bu evliliğe bizi ailelerimiz zorladı Jin."

"Ama biz ondan önce sevgiliydik. Aramızda bir sevgi vardı! Şimdi? Ne oldu sana Joohyun? Hayatına yeni birini mi aldın?"

"Sadece Seok Jin, kafam çok karışık ve ben düşünmek istiyorum."

Joohyun yatak odasına giderken Seok Jin arkadan seslendi.

"Düşünmek iyi hissettirmiyor Bayan Bae. Ben çok denedim."

Joohyun merdivenlerin sonundayken döndü ve seslendi.

"Peki çözüm olan şey neymiş Bay Kim?"

Joohyun sorusunu bitirene kadar Seok Jin onun yanına gelmişti bile. Jin Joohyun'un tam önünde durdu.

"Boşanacağız."

Joohyun duyduğu şeyle çok olurken Jin bir daha konuştu.

"Boşanacağız. Beni istemeyen biriyle aynı evde kalamam."

"A-ama-"

"Aileleri sorun ediyorsan başka bir ortakla evlenirim ve geçer Joohyun."

Joohyun gözleri dolarken konuştu.

"Ama onu sevmeyeceksin."

"Kim bilir? O beni severse ben de ona bir şans veririm. Sonuçta kalpsiz bir insan değilim ben."

"Ben ne olacağım peki Seok Jin?"

"Bilmem? Sen de sevdiğin adamla evlenirsin. Ben bir engelim aranızda zaten. Artık rahat rahat takılabilirsin."

Seok Jin kendi yatak odasına doğru giderken sessizce konuştu. Ama bunu Joohyun duymuştu.

"Sen hep aramızdaki 1 yaşı sorun ettin Joohyun."

Joohyun 4 ay önceye kadar Seok Jin ile birlikte kaldığı yatak odasına gidip bavulunu topladı. Yarın annesinin yanına gidecekti.

Joohyun çamaşırlarını toplarken Seok Jin odaya girdi. Joohyun şaşırmıştı çünkü Seok Jin bu odaya girmeyeli 4 ay olmuştu.

Yani Joohyun'un Seok Jin'i terslediği günden beri.

Seok Jin odadaki küçük parfümünü alıp çıktı.
O da çantasını topluyordu.

Joohyun merakla Seok Jin'in odasının önüne geldi. Seok Jin'in telefonla konuştuğunu duyunca sessizce onu dinledi.

"Hyung gitmiyor."

"Hayır. Olmuyor."

"Bunu yapamam biliyorsun. Ben kim kıskandırmak kim."

"Bence başka bir çözüm yolu aramaya gerek yok. O bitti diyorsa ben bir şey diyemem hyung."

"Annemlerin yanına gideceğiz. Yarın sabah erkenden gidiyorum ben."

"İyi geceler Bom hyung."

Seok Jin telefonu masasının üstüne koyup yatağa uzanınca Joohyun bir an yanında yatmak istedi. Onun yanında her şeyi unutuyordu. Her şeyi kendisi batırmıştı. Fakat bir nedeni vardı.

Aklıma geldi ve yazdım hemen.
oylar verilsin lütfen .
yorum da yaparsanız hani güzel olur.

bu arada jinrene shipper değilim fakat canım böyle bir kurgu yazmak istedi. siz isterseniz farklı bir kadın karakter düşünün.❤️