3.BÖLÜM

14 2 0
                                    

 
Yaklaşık bir saattir egeyle İstanbul sokaklarında dolaşıyoruz.. Sokakta biz hariç kimse yok. zifiri karanlığı  aydınlatan fenerimin pili bitmek üzere. Bir yanım korkarken bir yanımda o evden kaçtığım için mutlu...

Ve saat gece üç ben ne hissettiğimi bilmiyorum ama  Ege ise sert ve dik duruyor iki saattir nereye gideceğimizi bilmeden yuruyoruz umarım bukadar yolun sonu boşa gitmez...... Bizden sekiz metre ötede bir bina var ve tam karşımızda duruyor.
Ege beni o yone doğru goturuyor ve ben itiraz etmiyorum.
Egenin kapıyı açmasının  ardından içeri girdik. Burası buyuk ve eski bir bodrum gibi, camları kırılmış... En  azından sokakta durmaktan iyidir.. Sanırım
Elimizdeki iki küçük bavulu duvarın kenarına yerleştirmemizin ardından telefonumu çıkardım ve internette gezinmeye başladım... Taki bize seslenen bir ses duyana kadar.

        HAYIRDIR, SİZİN BURADA NE İŞİNİZ VAR!?
 
               Karşımızda sinirle bize bakan bir kadın ve bir adam duruyordu. Açıkcası korkmuştum ama herhalde çok film izlediğimden bu şeyler çok normalmiş gibi geliyordu.

         HEY! Size Diyorum, burada işiniz ne?
    
     Sinirli  Adamında konuşmasıyla tam Ege soze atılacaktıki arkadan gürültülü bir ses geldi ;

            Oo EGE SEN BURALARA UĞRARMIYDIN LAN.

Ege başını kaldırdı ve anında gülümsedi, ben kim bu adam der gibi bakarken Ege açıklamaya geçti ; Cemre, bu benim ortaokul arkadaşım Ateş kendisi bu bodrumun içinde bulunan çetenin lideri olur.

      Anladığımı belli etmek amacıyla başımı salladım.

ATEŞ :Pekii, Cemre kim oluyor tam olarak?
 
EGE:Cemre benim ikizim.

ATEŞ :Tmm, anlaşıldı, Ceren, Egeyle Cemrenin telefon numarasını al bizim guruba ekle artık onlarda bizden biri. Arda sende benimle gel halletmemiz gerek Bi kaç sey var.

         Anladığım kadarıyla az once karsımızda bize sinirle bakan kişiler bir ceteye aitler... Umarım başımız derde girmez....

               

              

İ𝐍𝐓İ𝐊𝐀𝐌 𝟏 Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin