Verliefd op mijn stiefbroer

Hoofdstuk 9

Ik hoor de wekker, doe mijn ogen langzaam open en wrijf er met beide handen in. Na een keer goed uitgerekt te hebben sta ik op. De zon begimt al op te komen. Ik loop naar mijn raam en doe hem open zodat er wat frisse lucht in mijn kamer komt. Ik heb zoveel zin in vandaag, maar ben ontzettend moe van het weekend.
Ik pak mijn dekbed en laat het even luchten. Daarna loop ik naar mijn kleding kast, waarna ik al snel ben aangekleed in een paar simpele kledingstukken. Na mijn kamer loop ik door naar de badkamefr waar ik wat koud water in mijn gezicht gooi om wat meer wakker te worden. Ik kijk in de spiegel en kom erachter dat ik mijn kleren over mijn pyjama heb getrokken. Slim Romy, heel slim. Zeg ik sarcastisch in mijn hoofd en doe snel mijn kleren en pyjama uit en daarna mijn kleren weer aan. Goed begin van de dag. Ik kam mijn haren en doe het in een een hoge staart met een elastiekje wat blijkbaar de hele nacht om mijn pols zat. Ik weet dat dit niet goed is, maar ik was moe gisteravond. Ik pak mijn mascara en doe twee simpele laagjes op. Nadat ik klaar ben in de badkamer pak ik mijn mobiel en tas en loop naar beneden. Daar pak ik mijn tas in met wat geld, snoep, brood – anders word mijn vader boos – en drinken. Ik ontbijt snel, want tja ik moet over een half uur voor de school staan want daar komen de bussen. Ik zet mijn bord en glas op het aanrecht en ren snel naar boven om mijn schoenen te pakken, ik kijk in de spiegel wat ik aan heb ehm, nikes of converses? Ik pak toch mijn nikes en trek ze beneden aan.
Ik pak mijn jas van de kapstok en trek hem snel aan. Snel doe ik mijn telefoon in mijn broekzak en pak mijn tas, hmm ben ik iets vergeten? Blijf ik maar denken, nee volgensmij niet. Ik loop naar buiten en zie Sophie, Emma en Rosalie al aan komen lopen. "Zo vroege vogel, mooie timing zeg!" Zegt Rosalie als ze mij ook zien. Ik sluit de deur achter me dicht. "En heb je er zin in Room?" Vraagt Emma,
"Jaa, super erg!" Ik maak een klein sprongetje. "Wij ook!" "Ik kan niet wachten totdat we in Dreamland zijn!" Zegt Sophie, we hadden snel doorgelopen want het was al vijf voor half. En ik probeerde nog wel op tijd op te staan. Als we bij school aangekomen zijn zoeken we meteen naar onze mentor, die moeilijk te missen is met haar knal rode haar, die zegt welke bus we hebben en dat we erin mogen gaan zitten. Sophie staat al snel voor de bus en rent door de bus naar de achterse bank. Ja ze is echt vijftien jaar oud, wie had dat nou gedacht? We gaan met z'n vieren daar zitten en al snel stroomt de bus vol met leerlingen van onze mentor klas. Ik leg mijn tas op de lege plek naast me neer en zie dat de bus langzaam in beweging komt.

Na een uur ongeveer zichten van de lange rijs zijn we eindelijk aangekomen. Ik zie de hoge achtbanen al in de verte. De busssn gaan allemaal éen voor éen parkereb en uiteindelijk staat onze bus ook stil. Sophie gilt zo hard in mijn oor dat ik half doof ben, "we zijn er!" We staan op en er is al meteen een grote rij met kinderen die zich allemaal door de bus heen wilt duwen om natuurlijk als eerste eruit te komen. Dat is het enige nadeel van de achterste plekken van de bus. Al snel staan we op het grasveld en onze mentor deelt de entree tickets uit. We lopen met ons vier naar de ingang waar een grote poort is geopend voor de kinderen van onze school, want anders werd het proppen met al die tieners die als eerste in het park willen zijn. Na een paar minuten staan wij ook binnen en ik kijk achteruit waar de mentor zit te zwaaien met een brochure van het park. "Het is nu ongeveer 10 uur, jullie moeten om half 5 hier weer terug zijn!" Roept de mentor, maar de helft hoort het want de rest kijkt al meteen rond zich heen waar ze als eerste heen willen. "Jammer dat het niet zo lang is," zegt Sophie nadat de mentor is uitgeschreeuwt. "Zes en een half uur is nog best lang voor een school uitje," beantwoord Emma haar. "Zullen we als eerste in die?" Vraagt Rosalie en wijst naar een water attractie, waar je in bootjes zit en dan in het water gaat zodat je erg nat word, iedereen kent het wel, direct naast de ingang. Het is in een soort vulkaangebied, je gaat eerst een klein rondje, wordt dan naar boven in de vulkaan getakelt en daarna kom je uiteindelijk de vulkaan uit en duik je naar beneden met het bootje en splatcht het water alle kanten op. Volg je het? "Jaa lijkt me leuk!" Zeg ik en de rest is er ook mee eens dat dit de eerste attractie word. Al snel staan we in de rij, ik ben blij dat de meesten gewoon doorliepen naar de volgende attracties en gelukkig is het niet zo druk dat je in reuzachtige lange rijen staan die een half uur duren, nee het is zelfs heel rustig. Dat komt zeker doordat het dinsdag ochtend is en de meeste kinderen naar school gaan. We lopen meteen door, zetten onze tassen in een rek waar we ze kunnen laten zodat je ze niet mee hoeft te nemen en waar ze niet nat worden. We gaan in het bootje zitten. Uitendelijk komen we op een soort lopende band die ons omhoog trekt en al snel zijn we helemaal boven op de top waar we een grot in gaan, het is donker en mistig en we maken een scherpe bocht. Ineens zie ik weer langzaam wat licht, wat niet gek is want ik moest vooraan zitten en ineens gaan we door een rookpluim heen en maken we een soort vrijeval in het water, we gillen allemaal terwijl er een foto wordt gemaakt en ja je raad het al, we worden behoorlijk nat. Vooral diegene die gedwongen is vooraan te gaan zitten. Als we uitstappen zijn ben ik druipnat en kijk ik hun allemaal aan, ze beginnen te proesten van het lachen. "O sorry Rlmy, de volgende keer ga ik wel vooraan in een water attractie." Zegt Emma en ze leunt even met haar elleboog op mijn schouder. We pakken onze tassen uit het rek en lopen naar de uitgang. "Dit was echt leuk, ookal ben ik ontzettend nat geworden," zegt Rosalie. Ik kijk haar aan en schud mijn hoofd. "Zegt diegene die achteraan moet zitten," we lachen nog wat en hebben niet in de gaten dat Sophie snel de uitgang uitloopt. Net wanneer wij de uitgang uitlopen zegt Emma ineens "Waar is Sophie?" Ik kijk om me heen en inderdaad, Sophie is er niet meer. Ik kijk verder en zie haar bij de ingang van het park Justin dood knuffellen, pff, hier heb ik dus echt geen zin in. Kai, Mark en Jack staan naast hun te praten, we lopen naar hun toe en gaan dan 'samen', zucht, naar het spookhuis. "Dus jullie bus had vertraging, ik had het gehoord van weer een andere mentor." Zegt Rosalie als we in de rij staan. We hoeven maar even te wachten in de rij, dan mogen we in een karretje met 2 personen naast elkaar. Sophie springt al snel in bij het karretje van Justin. "Is het goed als ik naast Jack ga?" Vraagt Rosalie, wat me verbaasd. Ik wist niet dat zij wat hadden, is dit altijd in van die groepjes zo? "Ja, is niet erg hoor ik ga wel naast Em." Ik kijk Emma aan die me met een pruillip aankijkt. Ik kijk naar beneden en zie dat haar hand is ingevlochten met Mark. Omdat ik een goede vriendin ben laat ik haar met Mark. Als je goed kan tellen zijn, de enige die over is, is Kai. "Dan ga ik maar met Kai," Emma is al snel verdwenen in het volgende karretje. "Ben je ook altijd als laatste over? Ik namelijk wel." Zeg ik tegen Kai die weinig van de situatie mee kreeg. "Ja, kijk van Justin snapte ik het," we stappen het karretje in. "Maar van Jack en Mark niet. Maar ik moet niet zeuren want ik mag met jou." Ik kijk vooruit en ik ben blij dat we het donker in gaan, want mijn hoofd werd zeker vuurrood van hrt compliment van Kai.