The Most Beautiful Mate

Hoofdstuk 2

Ik ben gelukkig heelhuids aangekomen op school, op een paar gemene opmerkingen van de populaire mensen na dan. Ik zoek mijn kluissleutel in mijn zak en open mijn kluisje. Er zit weer smurrie in, gadver. Ik doe het weer dicht en haal een doekje uit de wc om de smurrie eruit te halen. Een meisje met fel roze haar kijkt me pissig aan als ik langs haar reik om een doekje te pakken uit het automaat, maar ik kijk naar beneden en ren snel de wc uit. Bij mijn kluisje staan Sara, Hannah en Layla al te wachten. ''Zo zo, is je kluisje weer vies, loser?'' Gniffelt Hannah. Ik negeer haar en open mijn kluisje. Terwijl ik het vieze, groene spul verwijder kijken ze alle drie naar me. Als alles eruit is wil ik weglopen, maar Sara houd me tegen en duwt het vieze papiertje vol in mijn gezicht. ''Oh, er zit wat op je gezicht,'' Lacht ze gemeen. Ondertussen is er een menigte ontstaan rondom ons, en die beginnen allemaal te lachen. Langzaam draai ik me om, en zie dat er meerdere foto's worden gemaakt. Ik kijk ze allemaal een voor een aan, en zie al iemand die ik hier verwacht had. James. James is mijn mate, maar niemand mag het weten want dat zou zijn reputatie als beste vriend van de nieuwe alpha bederven. Ik heb al meerdere keren dat ik alleen met hem was geprobeerd om de band te breken, maar telkens stopt hij me. Net zoals de vorige keer. Ik moest nablijven omdat Layla iets had gedaan, en mij de schuld ervan gaf. 

''Laura!'' Een stem haalt me uit mijn gedachtes. Ik kijk op en zie James, de persoon die ik juist niet wou zien. ''Wat moet je, James?'' Zeg ik verdrietig. ''Ga je me vertellen dat ik Layla had geslagen, in plaats van andersom? Net zoals je tijdens Engels had gezegd tegen de docent?'' Hij reageert niet en kijkt weg. ''Je hoort mijn mate te zijn, je hoort me niet te pesten!'' Schreeuw ik naar hem. Nog steeds reageert hij niet. ''Weet je wat? Ik wil je mate niet eens zijn. Ik, Laura, weiger jou, James.....''  Ik wordt plotseling tegen de kluisjes  geduwt. Mijn hele lichaam tintelt. ''Dat zeg je nooit meer,'' Sist James, degene die me tegen de kluisjes had geduwt, in mijn oor. Opeens doet hij een stap naar achter en gaat weg. Alweer heeft hij me in  mijn eentje achtergelaten.

 Ik begrijp niets van James. Hij wilt niet dat iemand weet dat wij mates zijn, maar toch wilt hij niet dat ik ervoor zorg dat we dat niet meer zijn. Hij is er altijd nadat hij iets gemeens gedaan heeft, maar toch doet hij het de volgende dag weer. ''Hey! Hallo?'' Ik kijk op en zie dat iedereen stil is geworden en dat Sara voor me staat. ''Was je aan het nadenken hoe je wraak kan nemen? Ik zal het je zeggen. Niet. Kom meiden, de les begint over twee minuten,'' Zegt ze. Langzaam loopt iedereen weg. James blijft als een van de laatste over en kijkt naar me, net alsof hij naar me toe wilt komen, maar zodra een van zijn vrienden vraagt of hij komt, gaat hij weg. Alweer ben ik alleen. Stilletjes loop ik naar de wc om de vieze smurrie van mijn gezicht te vegen. 

Tegen de tijd dat alles eraf is, is de les al ruim een kwartier begonnen. Ik gooi het laatste doekje weg en ren snel naar mijn eerste les. Het is biologie, en die docent is heel streng. Ze houdt er totaal niet van als je nog steeds je jas aanhebt, net zoals ik nu heb, maar ik heb even geen keus. Ik klop voorzichtig op de deur en open het daarna langzaam. De mevrouw is stil en kijkt me boos aan over haar bril. ''H..Het spijt me m...mevrouw. I..Ik......'' Begin ik stotterend. Ze kijkt naar mijn jas en ik kijk voorzichtig de klas in. Natuurlijk zitten Sara, Hannah en Layla hier ook. ''Uh uhm. Laura, als je te laat bent ga je zeker niet zo onbeschoft wegkijken als ik tegen je praat,'' Zegt de docent. ''Ik heb je al op te laat gezet, vanmiddag kan je je strafwerk halen bij de balie. Je gaat je jas nu naar je kluisje brengen, en als je niet binnen drie minuten terug bent kan je van kwart over drie tot zes uur nablijven,'' Ik knik en sprint snel het lokaal uit. In nablijven heb ik geen in, zeker vandaag niet. 

Na drie lange uren is het pauze. De kantine zit propvol en alle tafels zijn bezet. Ik ga, net zoals altijd, naar mijn pauzeplek. Die is buiten op de heuvel. Ik zit daar in mijn eentje, net zoals altijd. Normaal gesproken is het rustgevend, nu moet ik tegen het schoolgebouw aanstaan omdat het net heel hard is begonnen met sneeuwen. Ik heb totaal geen zin om bedolven te worden onder de sneeuw, dus dan ga ik maar hier staan. Ik hoor mensen in de kantine lachen en kijk teleurgesteld naar mijn eten; een broodje met kaas. Iedereen binnen heeft vast een broodje met ei, of een sandwich. Zuchtend pak ik mijn telefoon en schrik me kapot. Nog maar 6 procent. Ik pak snel een oplader uit mijn tas en ren het schoolgebouw binnen, opzoek naar een stopcontact. Als ik er een heb en de oplader erin zit valt mijn telefoon uit. Shit. Dat wordt een papieren rooster halen bij de balie. Misschien kan ik meteen mijn strafwerk ophalen. Ik heb nog genoeg tijd, toch? Ik pak mijn oplader en telefoon en snel-wandel naar de receptie. Precies dan gaat de bel. Oh nee! ''Mag ik het rooster van mijn klas? Mijn telefoon is net uitgevallen en ik weet niet waar ik naartoe moet,'' Vraag ik gehaast aan de oude vrouw die er zit. Tergend langzaam pakt ze de roosters. ''En in welke klas zit je? Weet je wat? Kijk zelf maar even,'' Zegt ze terwijl ze meer dan 20 roosters neerlegt. Gehaast blader ik erdoor en zie ik dat dit de roosters zijn van vorig jaar. ''Mevrouw, dit zijn de oude roosters,'' Zeg ik gestrest. De laatste leerlingen gaan hun klaslokalen binnen. ''Oh ja, nu zie ik het. Wacht even,'' Antwoord de vrouw. Ze pakt de blaadjes en zoekt in een grote archiefkast. Ik kreun en geef het op. Te laat ben ik toch al.

Na schooltijd zucht ik opgelucht. Ik sta bij de receptie, mijn strafwerk ophalen. De oude vrouw geeft me twee blaadjes. Op beide staat '50x Ik mag niet te laat komen'. Dat valt nog mee. Vorige keer moest ik 200x 'Ik mag geen medeleerling slaan en mag daar ook niet over liegen' opschrijven. Ik bedank de vrouw en glimlach kleintjes. Ze geeft me een sympathieke glimlach terug. Ik ga met mijn strafwerk naar de kantine en maak daar mijn huiswerk. 

Ik ga vandaag zover mogelijk proberen te komen zodat jullie alvast kunnen lezen :)

En nogmaals, de cover komt nog. Ik heb een half uur geleden een aanvraag geplaatst bij iemand. Het boek staat in mijn leeslijst als je geinteresseert bent.