Amiss Prayer (Zawgyi&Unicode) [Completed]

Part-56(ကြည်နူးမှုရောသော..)

For Unicode
ကြည်နူးမှုရောသော

ပြတင်းပေါက်မှတစ်ဆင့် ဖြာကျလာသောနေရောင်ခြည်သည် ကျွန်တော်ချစ်ရသော လူသားအပေါ်သို့ အလှဆင်‌သည့်နှယ်။ နေရောင်နွေးနွေးအောက်တွင် ကျွန်တော်ဖန်တီးထားသော နီညိုရောင်ပန်းပွင့်တို့ဖြင့် လှချင်တိုင်းလှနေသည့် အမြတ်နိုးရဆုံးသော အကြင်သူနှင့်အတူ နိုးထခွင့်ရသည့် မနက်ခင်းသည် ကျွန်တော့်အဖို့ရာအလှပဆုံး...။ အလှပဆုံးဖြစ်သည်မို့ ဤအတိုင်းသာ ထိုင်ကြည့်နေ၍လည်းမရ..။ ထို့ကြောင့် နှိုးရပါဦးမည်။

“ ကိုကို.. ကိုကို.. ထတော့လေ... ခုနှစ်နာရီထိုးနေပြီ “

မိမိ၏အသံကိုကြားသော်လည်း အင်း... အဲ.. ဟူ၍သာပြန်အိပ်သွားသော ခုတင်ထက်မှထိုလူသား..။

“ ထတော့လို့.. ကျောင်းသွားရဦးမှာမဟုတ်လား “

“ မသွားဘူး..”

စောင်ကို ‌ခေါင်းအထိခြုံ၍ အိပ်မူတူးအသံဖြင့် ပြောလာသော ကိုကို..။

တကယ့် ကလေးလေးအတိုင်းပဲ..

“ မသွားလည်းထတော့... မနက်စာစားရဦးမယ်.. ထတော့ဗျာ “

“ အာ.. နာငြီးလိုက်တာကွာ.. ထပြီ ထပြီ “

စောင်ပုံထဲမှ နှုတ်ခမ်းစူလျက် မျက်လုံးမပွင့်ဘဲ ထလာသည့်ကိုကိုသည် မိမိ၏အမြင်အာရုံထဲတွင် အသည်းယားစဖွယ်အတိ..။

“ ဘဲပေါက်လေးကျနေတာပဲ.. မျက်နှာသစ်ပြီးရေချိုးတော့.. ကျွန်တော် မနက်စာပြင်ထားလိုက်မယ် “

“ ပြီးရော “

ကျွန်တော့်ကိုနှိုးကာ ထွက်သွားသော Sun..။ အိပ်ရာနိုးစတွင် ချစ်ရသူ၏မျက်နှာကိုမြင်ရသည်မှာလည်း စည်းစိမ်တစ်ခု...။ ထိုစည်းစိမ်အား နောင်ရက်ပေါင်းများစွာတိုင် မြင်ချင်မိပါသည်။

ရေချိုးပြီးနောက် ‌အခန်းထဲသို့ပြန်ဝင်လာသောကျွန်တော်သည် ‌ဆောင်းရာသီ၏အအေးဓာတ်ကို အပြည့်အဝခံစားနေရသည်။ အခန်းထဲရှိ မှန်အရှေ့တွင်ရပ်လိုက်သောအခါ ဆောင်းရာသီ၏အအေးဓာတ်တို့ ပပျောက်၍ ရင်ထဲတွင်နွေးလာပြန်သည်။ ထိုသို့နွေးစေသည့်အကြောင်းအရင်းမှာ မှန်တွင်ပေါ်နေသောမိမိ၏ပုံ‌ရိပ်ယောင်မှတစ်ဆင့် မြင်နေရသည့် အမှတ်အသားတချို့ကြောင့်ပင်။ ထိုအမှတ်သားတို့အား ထိတွေ့ရင်း ‌ကြည်နူးခဲ့ရသည့် လွန်ခဲ့သောတစ်ညတာမှ ပုံရိပ်တို့သည်အမြင်အာရုံထဲတွင် ပြန်လည်မြင်ယောင်လာသည်။ နှုတ်ခမ်းထက်တွင်လည်း အပြုံးတစ်ခုဖြစ်ပေါ်လာသည်။ ထိုအပြုံးသည် မိမိမြင်ဖူးသမျှမိမိ၏အပြုံးတို့၌ အသက်အပါဆုံးနှင့် အလှအပဆုံးဖြစ်နေသည်။