5 seconds ...
One shot
'ကၽြန္မကိုလူေတြအျမင္မွာရူးတယ္လို႔ပဲထင္မလား??
မရွိေတာ့တဲ့လူကိုရွိတယ္ဆိုၿပီးဇြတ္ျငင္းေနလို႔ေလ....
သူတကယ္ရွိတာပါ.......
သူ႔အေငြ႕အသက္ေတြBaekခံစားေနရတုန္းပဲေလ......
တခါတေလဆိုသူစကားသံေတြေတာင္ၾကားေနရတယ္....
အဲ့လိုေျပာေတာ့
လူေတြကBaekကိုရူးေနတယ္လို႔ပဲေျပာေနၾကတယ္ေလ....
ကၽြန္မကိုေမြးထုတ္ေပးခဲ့တဲ့အေမကိုယ္တိုင္ကေတာင္အဲ့လိုဆိုေတာ့.....
တျခားလူဆိုေျပာစရာေတာင္မလိုေတာ့ဘူး...
ဘယ္သူေတြဘာပဲေျပာေျပာကၽြန္မနဲ႔ကၽြန္မသားေလးကေတာ့သူရွိေနတယ္လို႔ခံစားမိၾကတယ္...
သူတကယ္မရွိေတာ့ဘူးဆိုတာယံုခ်င္ေပမယ့္မျဖစ္ႏိုင္ဘူးေလ....
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့သူကကၽြန္မတို႔သားအမိနားမွာအျမဲရွိေနလို႔ေပါ့...
သူမရွိေတာ့ေပမယ့္သူ႔ကိုယ္ပြားသားေလးကကၽြန္မကိုခြန္အားေတြအျမဲေပးေနခဲ့တာေလ...
အာ့ေၾကာင့္ကၽြန္မအခုလိုရပ္တည္ႏိုင္တာေပါ့....
သားေလးကကၽြန္မအတြက္မရွိမျဖစ္ပါပဲ.....'
ထိုင္ခံုမွာထိုင္ၿပီးေျပးလႊားေဆာ့ကစားေနတဲ့သားေလးကိုၾကည့္ရင္း
သူမအေတြးေတြကအတိတ္ဆီသို႔ပ်ံဝဲလ်က္........
FlashBack Start ......
"Oppa..."
"...."
"Oppa!!"
"...."
"Oppa!Baekကိုေခၚထားၿပီးဘာလုပ္မလို႔လဲ??
ဘာလဲ??
Oppa Phထိုင္ေဆာ့ေနတာကိုၾကည့္ခိုင္းေနတာလား??"
"..."
Baekအရမ္းစိတ္ဆိုးသြားေလၿပီ....
'OppaကအျမဲBaekကိုစရမွေက်နပ္တယ္...
ေမးရင္လည္းေျဖခ်င္သလိုလိုမေျဖခ်င္သလိုလိုနဲ႔.....
အခုလည္းၾကည့္ေခၚထားၿပီးဘာမွမေျပာဘူး...'
