Me and the Worst Section

CHAPTER 45

Chapter 45: Resort

Rue

NAPATITIG ako kay Hiro na walang imik. Ano bang problema nito? Parang wala lang kami sa palagid niya e. Ang lalim ng iniisip gaya no'ng dati. Parang nawala 'yong Hiro na nakilala ko noong first day ko sa Hades Academy. Nawala 'yong palangiti na aura niya. 'Yong tahimik pero may binabalak palang pan-ti-trip sa 'yo. Napalitan iyon ng seryoso at sobrang tahimik. I mean tahimik naman siya talaga dati pero mas malala lang ngayon. Halos hindi na nga nakikipag-usap sa mga kaklase ko.

Kung pwede lang yata na makatunaw ang panininitig siguro tunaw na si Hiro sa kagagawan ko. Nawala lang ang atensyon ko sa kanya no'ng nagulat ako sa sigaw ni Cyril.

"Hoy ano 'yan! Akin 'yang pizza Brent!" Sigaw ni Cyril at sinamaan ng tingin si Brent.

"Anong sa 'yo? Nakaapat ka na tapos sa 'yo pa 'to? Oh c'mon dude, sa gwapo kong 'to hindi mo pagbibigyan?" Ani Brent at ginulo ang buhok niya at nagpa-cute.

Umani 'yon ng iba't ibang komento sa mga bubuyog na ngumunguya ng kani-kanilang mga pagkain. Pati ako napairap sa kahanginang taglay ni Brent. Iba na talaga 'to.

"Kakasuka ka Brent!"

"Mas gwapo ako sa 'yo!"

"Anong ikaw? Mas gwapo ako!"

Natawa ako dahil sumimangot si Cyril at hindi nakuha ang gusto.

Dahil sa 'kin napunta sila sa cafeteriang 'to at dahil din sa 'kin napaaway kami rati. Ngayon parang okay na lang sa ibang estudyante na nakikita kami rito sa cafeteria pero meron pa rin namang may ayaw. Well, pakapalan na lang ng mukha kesa naman sa magutom kami diba? At saka sinabihan ko naman sila na kapag may nagbabadyang hindi kaaya-aya e huwag ng patulan. Kinausap ko na rin dati si Kiya Eziel-no'ng wala pa ang higad na Paige sa bahay namin. Wala siyang magawa. Alam kong wala siyang choice. Kapatid niya pa rin ako kesa namna mamatay ako sa gutom at kesa naman na ako pa ang manggugulo, edi mas sasakit 'yong ulo niya sa 'kin.

Nagsipag-ingayan ang nasa loob ng cafeteria kaya napalingon kami sa entrance. Doon kasi nanggagagling ang mga tili ng mga babae. 'Kala mo nakakita ng artista kung maka-react e.

"Kyah! Ang gwapo talaga ni Eziel!"

"Oo nga!"

"Omg! Sino 'yang kasama niya?"

"Diba si Paige 'yan? Nagbalik na pala siya sa Pilipinas? Ang ganda niya!"

Napataas ang kilay ko nang makitang napangiti si Paige sa narinig. Gustong-gusto ng loka-lokang artista na pinag-uusapan siya ah? Binaling niya ang ulo niya sa mga taong pinag-uusapan siya at matamis na nginitian sila. Napairap ako sa kaplastikang taglay niya. Gawa yata sa plactic lahat ng katawan niya kaya pati ugali ganoon na rin. Nakakapit ang kamay nito sa braso ng kuya ko. Si kuya ay diretso lang nakatingin kaya tumama ang mga paningin naming dalawa.

Inirapan ko lang siya at saka umiwas. Bahala siya d'yan. Ramdam kong sinasamaan niya ako ng tingin pero wala akong pakialam.

"Wtf? Bakit nandito 'yan?"

"Malaking problema na naman ito!"

"She will ruin everything."

I know that they're pertaining about Paige. Mahina man pero klarong klaro kong narinig ang mga 'yon sa mga kaklase ko. Hindi na ako nagtaka dahil kahit ako alam na 'yong ugali niya. Nasaksihan ko na at gustong gusto na ng kamao kong suntukin 'yang pagmumukha niya. Plastic!

Nalingunan ko si Z ta parang walang pakialam ito. Pero bago tumama ang paningin ko sa kanya, napasuluap muna ako kay Hiro. Hindi ko alam kung guni-guni ko lang ba iyon o ano. I just saw that he clenched his fist and glare at...Paige.