Annah Luciano

6 5 0
                                    

| 1722 |
| port luciano |

*sea waving*

I gently open my eyes... I see this pairs of  beautiful green eyes.

"What's your name dear?" A woman asked.

"Madam, baka delikado"

"Madam?"

Pinilit kong nag salita kahit hindi ko na alam ang nangyayari sakin.
"Savannah... Sa- Savannah Guillermo" I said catching my breath. I feel so cold, and I know I'm wet soaked.

"Ok Savannah, everything is fine, your safe now." And the woman wrapped me in her arms with blanket. I feel warm.... I'm safe."

~~

"Shh.. Keep your voice down Carlos!"

*boy laughing*

"Arlos!.. Shh"

"She looks really hurt. Look his forehead, it has bruises"

Nagising ako dahil sa mga boses na naririnig ko.

"Kuya gising na siya!" A girl shouted.

"Shh.. Enah?!" I here the boy shh the girl. "Arlos, call mother"

*hearing boy fading footsteps*

"Mom she's awake" One of the boy said.

*hearing approaching footsteps*

Bumangon ako at nagulat dahil may babae sa harapan ko na deretso ang tingin sakin, at ka edad ko lang yata.

"Hi" The girl smile.

I immediately cover myself with a blanket.

*boy laughing*

"Hahaha, takot sayo Enah!"

"Shut up Arlos!" The girl shouted.

"It's okay Savannah, it's okay" I hear the womans voice, siya yung tumulong saakin kanina.

"Kaya nga Savannah, its okay now, your safe" The girl said.

"Now come, lets eat darling" The woman gently remove the blanket.

Nakita ko nanaman ang mata ng babae, and I think it's their mom. I look at the girl and her brother I guess, they also have green eyes exept for the girl named Enah, she has this blue eyes. And I have blue eyes also.

The woman held my hand to stand up.
Habang naglalakad kami, hindi ko alam saan kami pupunta. May mga tao na naka statwa lang sa mga gilid, holding guns. May mga nasasalubong rin kaming mga babae na naka puting bistida, yumoyuko kapag dadaanan kami.

"They are guards" Sabi ng batang babae kanina, si Enah. "At katulong sila" Turo sa mga babaeng nakabistida ng puti.

At napansin ko nakasuot ng hindi abot ng mahirap ang babaeng tumulong saakin na nanay ng babae at lalaki.

"Here sit down" Pinaupo ako ng babae at umupo sa tabi ng isang lalaki. He must be the father.

Sa harapan ko may mga maraming masasarap na pagkain, kukuha na sana ako pero biglang may nag salita.

"How are you Savannah" Nagulat ako dahil bigla niyang binanggit ang aking pangalan.

"I think she can't understand father."

"She can understand, tinanong ko siya noong ginising namin siya. Can you?" Tanong niya sakin.

Tumango nalang ako sa pag sangayon.
And the woman smiled.

"So how's your feeling now Savannah?" The man ask again.

"Maayos naman po, pero.... Sino po kayo?"

*man laughing*

"I am Ernesto Luciano, my dear. This is my beautiful wife, Adelina the one who save you. While roaming near the seashore she..."

"I saw you, lying near the sea. Your so cold as ice, and I thought your dead, pero... Your alive" The woman said feeling so happy.

"My names Enah. This is my brother.."

"Cesar, the oldest"

"Carlos, the second son"

"Arlos, third son"

"I'm the last born" Said Enah.

"Well, do you remember your parents name Savannah?" Adelina the mother asked.

"I don't remember, ang naalala ko lang nalunod ako" Sagot ko, at nagtinginan ang mag asawa.

"Ok, since you have no parents now Savannah. We will adopt you" Ernesto said.

Nagulat ako dahil hindi ko inakala na kukunin talaga nila ako. Kailangan ko rin sila dahil wala na akong mapupuntahan at wala akong kamalay malay. I only know my name.

"From now on, your name is Annah Luciano."

~~~~

PIRATES BLOOD: Blood of SavannahWhere stories live. Discover now