Dwa kawałki rozproszone,
dokładnie złączone
Palce pomiędzy włosami
wypełnione czerwieni odcieniami
Na mych ramionach krzew zarasta
przytrzymuje i zaciska
Owija się wokół karku
a paznokcie bez ucisku
Więdną, a listki zbierają
łzami mymi się bawią
Gdzie mój kawałek zgubiony
ten przeznaczony, przeklęty
rozrywa się me serce
myślą, że uciekasz
w las, chmury, krzaki
to twoje! twoje winy!
twoje goryczy pełne kwiatki!
moje ciało więdnie przez
twoje głupoty, zachcianki,
rozkładam się w ziemi
widzac jak sama kopiesz
głębiej i głębiej
przepadnę, kolejna
za wczasy
za nim kogoś to ruszy
przyklepiesz ładnie
swoje gałązki
zanikną jak wszystko
przeklęte kawałki.
20 października 2020
