Aklıma yine bir an geldi. Genel evindeki oruspuyu kurtarıp öz kızını yani beni ölüme terk edip gitmişti.
Eğer yardım etseydi ne Zeynep ölürdü nede ben bu halde olurdum. Babam olacak o adama karşı nefretim daha da artıyordu. Gözlerimi annemden çekip başka bişey odaklandım.
"yok bişey onu nerden çıkardın?" diye sordum umursamaz olmaya çalışarak.
"kızım Açelya ben sen anneni her davranışlarından noldupunu anlarım ben söyle bana babana neden bu kasar soğuk davrandıyosun." dedi.
Sinirle "çünkü o" dedim ama devamını getirmedim, getiremedim...
"evet çünkü o ne Açelyasiye devam etmemi istedi. Merakla gözlerime bakıyordu ama son anda imdadıma doktor yetişti.
Doktor" evetttt kontrollerini yapalım bakalım"dedi ve bişeyler yaptı.
Sonra ben "1,5 hafta sonra yarışma var ne zaman çıkarım. Diye sordum.
Doktor" Açelya bak daha yeni ameliyattan çıktın ve bu diğer ameliyatlar gibi bir ameliyat değildi. 5 kurşun vardı. 4 kurşunu morfinsiz seni uyumadan 18 saatlik bir ameliyat yaptık ve....
"doktorrrrr uzatma ne olursa olsun o yarışmaya katılacağım. Ha eve göndermeden burda hazırlamıştım yarışmaya" dedim iddialı ve bir o kadar da sinirli bir şekilde.
Doktor çok kararsız kalmış gibiydi.
Annem "kzıım kaç saatlik amryattan çıktın hemde mor siz olsun ne yarışması?" dedi sinirli bir şekilde.
"anne ben bu ameliyata spor hayatım için kabul ettim. Morfin olmadan o yarışmaya katılacağım" TOHM" simsimi alacak eğer ilk üçe girersem milli olmaya hazırlayacaklar. Vazgeçmeyeceğim asla biliyorsun bu konudaki inadımı ısrar etmeyin"dedim son derece kararlı bir sesle.
Doktor"tamama burda hazırlan en azından gözümün önünde olursun"dedi ve odadan çıktı.
Sonra dedem geldi onu görünce sevindim sarıldı.
"ah benim inatçı torunum nasılsın"? Diye sordu
"dedeceğim sakın ol bişey iyi m yok iyiyim hatta bu akşam hastanede çalışmalar başlayıcam" dedim.
Dedem"neee!! Hiç vazgeçmeyeceksşn demi"dedi
"evet çünkü spor benim hayatım vazgeçmem, spor için 18 saatlik ameliyata girdim morfinsiz sence vazgeçecek gibi mi gözüküyorum" diye sordum.
"biliyorum bilmezmiyim vazgeçmessin" dedi ve yanıma oturdu.
Hemşire geldi serumu yeniledi. Bende annemden evden spor kıyafetlerimi getirmesini istedim oda evde çalışan suan ablayı adadı getirmesini söyledi. Benim gzöüm kapanmaya başladı ve uyudum..
"Açelyaaaa aaa nerdesin" diye çağırmaya başladı.
"ne var Zeynep ne diyorsun gene"
"atla burdayım noldu" dedim
"Açelya ben gidiyorum" dedi.
"ne gitmesi Zeynep nereye gidiyorsun" diye sordum
"herşey bitti Açelya ben gidiyorum erken oldu ama oldu yani" dedi
"ne saçmalıyon oğlum sen ne gitmesi" dedim sinirlenmiştim artık.
"ben ölüyorum buraya da sana veda atmeue geldim. Sen benim en iyi arkadaşımsın kardeşim gibisin seni çok seviyorum ben" merhaba dedi veda boynum sarıldı.
"ne diyorsun Zeynep sen ne ölmesi ölmeyeceksin hastaneye gidicez hadi" deyip kolundan tuttum ama kolu kanıyordu.
"Zeynep kolun kanıyor" dedim telaşla
"sende yaralının Açelya beni vurdular. Ama sende vuruldum hem de 5 kere" dedi
Zeynep"sen başaracaksın sana güveniyorum seni çok seviyorum canım arkadaşım"dedi ve bana sarıldı ve devam etti.
"sen hep bem yanımdasın o karanlıktan kormayacağım çünkü sen hep yanımda olucaksın." dedi ve geri geri yürümeye başladı. Git gide gözden kayboluyordu "zeynep gitme" dedim
"Zeynep nerdesin zeyneeeeep"
"Açelya uyan rüya görüyorsun" merhaba diye bir ses duydum sonra
"Zeynep diye uyandım" Açelya sakin ol"dedi Dilara onun sesini duyunca ona dönüp baktım. Bütün arkadaşlarım burdaydı. Atletizimden okuldan hepsi buradaydı.
Halim"iyimisin karşiiim"dedi sevimli bir ifadeyle
"iy-iyiyim sıkıntı yok" dedim ama hala aklım zeyepteydi onu düşünüyordum.
Sonra doktor odaya girdi.
"gençler hadi biraz beni haramla baş başa bırakın yaralarına bakmam lazım" dedi ve herkes odadan çıktı. Kapının önünde bekliyorlardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİTMEYEN İNTİKAM
LosoweOcak ayında olan o olay bütün türkiyeyi sarstı. Herkes çok üzüldü ama en çok o derinden yaralandı. En çok sevdiği arkadaşı kardeşi gibi olan kızı öldürdüler. Üstüne annesinin ölümü eklendi. Herkes olayların üstüne soğuk su içmişken o içemiyorolanlar...
