nü model [kagehina]

1. Bölüm

Gece saat bire geliyordu. Anahtarı yavaşça çevirip parmak uçlarımda eve girdim. Ses çıkarmamak ve evde ki sinirli kediyi uyandırmamak için kapıyı arkadan kapatırken kırk takla atıyordum fakat tık sesiyle beraber aniden açılan ışıkla yerimde korkuyla sıçarayarak arkamı döndüm.

Kaşlarını çatan kediyi gördüğümde ise az önceki olaya korktuğum için tanrıdan özür diledim. Sevimli olması için dua ederek haylazca sırıttım ve ellerimi polisler tarafından yakalanmış gibi başımın üstüne kaldırdım. "Uyandırdım mı seni kedic-"

"Shoyo sana inanamıyorum."sinirle üzerime doğru yürüyen sarışın kedi yüzünden geri geri kaçmaya çalıştım ama popomun anahtarın üzerine değmesiyle irkilerek öne adımladım.

"Hani bu saate kadar çalışmayacaktın? Bana işi bıraktım diye yalan söyledin." İşaret parmağını yüzüme doğrulttuğunda sert olduğunu sandığı sevimli yüzüne doğru yaklaşıp yanağından öptüm.

"Kenma~" sesimi inceltip onu kollarımın arasına çektim. "Sen de biliyorsun bunu neden yaptığımı. Yalan söylemesem gelip sen çıkaracaktın beni. Lütfen biraz daha zaman ver. Paranın tamamını biriktirdiğimde her şey bitecek."

Hemen yumşayıp o da kollarını belime doladı. Ve az öncekinden daha kısık bir sesle konuştu."Shoyo sana defalarca söyledim, sana yardım etmek istiyorum diye. Parayı bana daha sonra da ödeyebilirsin. Fazla gurur yapıyorsun."

"Zaten evinde kalmama izin veriyorsun bir de üstüne senden okul için para alamam. Lütfen anla beni. Dört ay daha çalıştıktan sonra seninle beraber gideceğiz üniversteye."

"Sen dört ay daha dayanabilceğini sanıyor musun cidden? Hinata Shoyo acilen bir aynanın önüne geçip gerçekleri kendi gözlerinle görmek zorundasın. Bir deri bir kemik kaldın. Bir günde üç farklı işte çalışıyorsun, yemiyosun içmiyorsun ve günde sadece beş saat uyuyorsun. Üstelik son iki aydır vücudun iflas bayrağını çekti. Sürekli bayılıyorsun seni hastaneden toplamaktan yoruldum, şu dört ayın parasını ben tamamalasam en azından."benden hızla ayrılıp yeniden çattığı kaşlarıyla önümde dikildi ama bu sefer gözünden bir damla yaş aktığını görünce benim de gözlerim yanmaya başlamıştı.

Yeniden sarılmak için bir hamle yaptım ama benden kaçtı. "Yeterince zor değil mi hayatın, neden daha da zorlaştırıyorsun işleri? Sana yardım etmek istiyorum hayatımda ki tek gerçek dostum olduğun için. Ama sen gözlerimin önünde kendini günden güne yiyip bitiriyorsun."mırıltı gibi bir hıçkırık çıktı dudaklarından. "Senin gerçek ailen seni terk edenler değil benim bu yüzden benden utanma artık."

Onun daha fazla üzülmemesi için kendi göz yaşlarımı silip kaçmasını engellemek için elini tuttum. "Özür dilerim, seni bu kadar üzmek istememiştim. Bu sefer gerçekten söz veriyorum artık çalışmayı bırakacağım." Ama içten içe o zaman ne yapacağım diye düşünmeden de edememiştim.

Beni kendiyle beraber sürükleyip koltuğa oturttu sonra da yanıma ilişti hemen. Gözünün altında ki bir damla yaşı görünce elimle sildim ve konuşmasını bekledim.

Kendini toparlayıp boğazını temizledi. "Artık okula yeniden dönecek kadar paran var. Bu son dört ayda kazanacağın para için ise aslında ben daha doğrusu Kuroo bir iş buldu." Biraz duraksadı ve gözlerini benden kaçırdı.

Kaşlarım çatıldı az önce işten çıkmam için yalvarmıyor muydu kendisi?

"Aklından geçeni biliyorum ama bu iş öyle seni yoracak bir şey değil üstelik okulda olacak ve derslerden ayırdığın küçük bir zamanını kullanman yeterli hem parasıda çok iyi. Ama..." gözlerime bakarak derin bir nefes aldı.

"Ama?"meraktan çatlayacaktım. Dişlerini alt dudağına geçirdi.

"Resim fakültesinin modele ihtiyacı var ve çok fazla kişi şu an o pozisyonu kapmak için savaşıyor. Hem parası iyi olduğu için hem de fakültenin daha doğrusu tüm okulun gözdesi o sınıfta."

Son cümlesi ilgimi çekmediği için direk model kısmına odaklandım. Ben ve modellik mi? Alayla dıştan oldukça sesli güldüm. "Az önce zayıflıktan ölüyorsun diyen sen değil miydin kedicik?"

Benim aksime ciddiydi."Shoyo, aradıkları özelliklerden biri de bu zaten. Onlar için mücevher gibisin tam aradıkları modelsin, sende üstelik fazlası var. Kaç kişinin saçları turuncu? Sadece oturucaksın, seni çizecekler ve oturduğun yerden deli gibi para kazanacaksın. Herkes kapışıyor bu iş için ama Kuroo'nun tanıdıkları sayesinde seni içeri sokabiliriz hemen. Ama..."

"AMA NE AMA? SÖYLE ARTIK!" Yüksek sesimden korkup yerinde sıçradı.

Kolay sinirlenen biri değildim özellikle Kenma'ya asla sinirlenmem ama şu an resmen beni meraktan öldürecekti. Neydi bu kadar söylemekte zorlandığı?

"Çıplak model olacaksın."

<3<3<3<3<3

Şu fanart için ayrı bir fic yazasım geliyor...

Sınavlardan sonra yayınlamayı düşünüyordum ama az önce erteleneceğini gördüğüm için başlayalım madem dedim. Umarım beğenerek okursunuz <3