Forgiving Heart (completed)

Chapter 33

{CHAPTER 33}

"Missy, nasa baba si Austin! "

Puyat na puyat ako ngayon dahil sa ginawa kong PowerPoint. Ngayon na kasi namin 'yong iprepresent. Si Austin naman na sa video kaya hindi ko 'yon nakita. Pag katapos kong gawin ang PowerPoint ay ni review ko 'to.

"Papunta na!"

Sinabi niya kasi na gusto niyang bumawi kahapon dahil hindi niya ako sinundo. Medyo nakokonsesya ako kasi mahal niya ako pero binabaliwa ko lang 'yon. Mahal ko siya, Oo. Pero hanggang kaibigan lang talaga ang kaya kong ibigay sakanya ngayon. Wala namang akong magagawa, si Izan 'yong mahal ko at mahirap pilitin ang isang bagay kung ayaw talaga nito.

"Bella," napapaos ang boses niyang sinabi.

Ngumiwi ako," Are you sick?"

"Nah. Hindi lang ako nakatulog kakaisip sayo" Kumindat pa siya at nagsimula ng mag drive.

Tinignan ko lang siya ng tahimik. I don't deserve this man. Oo mabait siya, he's caring, sweet at higit sa lahat mahal niya ako. Pero bakit kahit anong ipakita niyang pag mamahal ay hindi ko masuklian?

"You okay?" Tanong naman niya sakin.

"I'm fine " I smiled.

Malapit na kami sa school kaya yumuko na ako. Hindi ko alam kung bakit pero na fe feel ko na may nakarinig sa pagmamakaawa ko kay Izan kahapon.

"Austin c-can we talk?" sabi ko ng nagpapark na siya sa parking lot.

"Yeah sure what is it?"

Lumabas ako ng kotse niya dahil feeling ko ay maso suffocate ako pag nag usap kami don. Yumuko ulit ako at pinaypayan ang aking sarili. This is it! This will I'm going to end this.

"Bella?"

"A-Austin I-I can't do this." utal kong sinabi.

Kinagat ko ang aking mga labi. Nanginginig ang labi ko pati narin ang binti ko.

"Huh? Do what, Bella?"

"I can't be your girl, Austin. Oo alam ko madami ka ng nasakripisyo dahil sakin. Pero may iba akong mahal, at kahit anong pilit kong gawin hindi ko siya makalimutan. " I started crying.

"Matteo? "

Inangat ko ang muka ko para tignan siya. Nakita ko ang mga pagod niyang muka. Namumula din ang mga mata niya at mag sisimula na yatang umiyak. No please! Don't do this!

"Pero, Bella diba sila na ni Bethany? Ano 'yon gusto mong maging mangaliwa si Matteo para sayo?"

Umiling lang ako ng paulit ulit," No, I can't love you while I'm loving Izan"

Sobrang nasasaktan ako tuwing may lalaking umiiyak sa harap ko. Ang hirap makita na umiiyak 'yong taong nagmahal sayo ng totoo. Sobrang hirap.

"I'm willing to wait " mariin niyang sabi.

"Austin, hindi ako deserving para sayo. I'm sorry kung ngayon lang ako nag lakas ng loob. I'm sorry kung naduwag ako. I'm sorry kung pinaasa kita"

Patuloy kong sinabi. Mabuti na lang at wala masyadong tao sa parking lot. Kung meron ay 'yong mga studyante lang na papasok na pero hindi din naman kami binibigyan ng pansin.

"Please stop. Ayokong umasa ka na may patutunguhan pa 'to. " humikbi ako."We can still be friends " sabi ko.

Tumango tango siya at ngumisi ng kaonti " Awww " sabi niya sabay hawak sa puso niya.

"Heh!" sabi ko sabay suntok sa dibdib niya.

He chuckled, "Come here" aniya sabay spread ng braso niya. Tinanggap ko ito at agad din siyang niyakap.