Herkese yeni bölümle merhaba.Umarım iyisinizdir.Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.
İyi okumalar dilerim.❤️
...Deryaya yakın, dünyadan uzak
FERİHA:
Biraz sonra ada için deniz taksi gelmiş ve deniz yolculuğumuz başlamıştı.Adaya gitmeyeli ne kadar olmuş diye düşündüm kendi kendime.Emir bir takım düşüncelere daldığımı fark etmiş olacak ki,daldığım düşüncelerden beni çıkardı.
''Ne düşünüyorsun bakalım?''dedi muzip bir ifadeyle.
''Hiççç.Sadece adaya en son ne zaman geldik,onu düşünüyordum,''dedim.
''Epey bir zaman geçmiş,''dedi Emir hak vererek.
''Koray ne dedi,yani arabadayken aramıştı ya?''diye sordum.
Emir'in yüzündeki ifade bir anda değişti ama benden saklamaya çalıştı.Gördüğümü belli etmeden cevap vermesini bekledim.
''İş güç işte ne diyecek,''dedi.
''Sabahın körü ve Koray iş için mi arıyor?''dedim.Koray'ı biliyordum.Bu saatlerde anca ayılmış olurdu.Kendine gelmeden iş düşünmesi garibime kaçmıştı.
''Bugün ben yokum ya ona bir şeyler söylemiştim onlarla ilgili,''dedi Emir konuyu kapatmaya çalışarak.Camdan denizi izlemeye devam etti.
Bende denizi izlemek istediğim için tam karşısında bulunan koltuğa oturmuştum.Daha fazla üstelemeyerek denizi izlemeye koyuldum.
Bir süre sonra yolculuk tamamlanmış,adaya gelmiştik.İnmek üzere ayağa kalktık ve çıkışa doğru yöneldik.İskeleye inince Emir elimi tuttu.
''Eee ne yapmak istersin?''diye sordu.
''Bugünü sen planlamadın mı?''dedim soruyu ona çevirerek.''Plan nedir?''dedim.
''Kahvaltıyla başlıyoruz o zaman ,''dedi ve yürümeye başladık.Emir nereye gideceğimizi biliyordu.Ada içinde kısa bir fayton yolculuğundan sonra Büyük tur yolu üzerinde olan salaş bir restorana vardık.Mekan yüksekte kaldığı için enfes bir deniz manzarası vardı.Garsonun bizi yönelttiği masaya oturduk ve menüyü inceledikten sonra siparişlerimizi vererek beklemeye başladık.Fonda ise denizden gelen dalga sesleri ve martıların sesleri vardı.Hafta içi olduğu için,ada sakin bir gün geçiriyordu.
Cemal Süreyya boşuna ''Mavi, bir renkten daha fazlası. Sonu olmayan bir gökyüzü, umut dolu bir deniz,'' dememiş.İnsan bu mavilikte kendini kaybedebilirdi.En azından ben kaybetmiştim.
Masmavi bir gökyüzü,masmavi denizle birleşmişti sanki.Masmavi bir sonsuzluk...
''Bu sonsuzluk, bana hep beklentileri,beklemeyi hatırlatır,''dedi Emir kafasını bana doğru çevirerek.
''Hayalleri ve umutları,''diye ekledim.
''Sanki deniz bana bir şey getirecekmiş gibi geliyor.''
''Mitolojik varlıklar sana çalışmazlar çok bekleme,''dedim gülerek.
''Dalga geçme,ben ciddiyim,''dedi ama son söylediğime o da gülmüştü.
''Ne bekliyorsun o zaman?Hazineler mi?Yoksa düşmanlarına ölüm saçan bi kılıç mı?''dedim.
''Ha ha ha!''dedi sahte bir şekilde.''Bilmiyorum işte, deniz kenarındayken aklımdan hep olmasını istediğim şeyler geçer.Sanki dilek diliyormuş gibi,''dedi.Bu kadar dalga geçmeme rağmen kendini ifade etmeye çalışması çok da kızmadığını gösteriyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Her Şeye Rağmen
Romansa"...Bu zamana kadar bir sürü şey yaşamıştık ve birbirimize dönmeyi başarabilmiştik.Peki bu her zaman böyle mi olacaktı? Her şeye rağmen yine birbirimize dönebilecek miydik?" Hepinize yeni hikayemle merhabalar.Hikayem Emir&Feriha üzerine kurulu.Ama g...