OrMaN yEşiLi ~Texting~ >devamı<

6.1 (FİNAL)

"Ayy Selin bak heyecandan ellerim titriyor."

"Tamam kızım dur biraz sakin ol. Annenler gelir bak şimdi." diye yanımda beni sakinleştirmeye çalışan Selin aslında benden daha heyecanlıydı.

Tam biraz heyecanım dinmiş iken açılan kapı ile terleyen ellerimi üzerimde ki gelinliğe sildim.

Gelinliğe.

Açılan kapıdan içeriye girenlere baktığımda bunun benim biricik ailem olduğunu gördüm. En önde babam, onun ardından annem ve en arkadan da abim girmişti odaya.

Babam benim adıma mutluydu. Bunu gözlerinden anlıyabiliyordum. Ama gözlerinde başka bir şey daha vardı.

Hüzün...

Ne kadar benim için sevinsede evden ayrıldığım için üzülüyürdu da.

Annemin gözleri ise dolu doluydu. Ay kıyamam ki ben ya.

Abim ise babamla aynı durumda gibiydi ama tek fark annem gibi gözleri dolu gibiydi.

Bi dakika bi dakika.

Geri sar.

Abim ağladı ağlayacaktı resmen.

Yok artık !

Hayatta inan-

Dur bi dakika bu yüzümdeki ıslaklık göz yaşımıydı ?

Bende mi ağlıyordum ?

Neyse ne bu gün benim düğün günümdü. Bu gün benim günümdü. O yüzden bence bi kerecik ağlamamın bir sakıncası yoktu.

Daha fazla dayanamadan koşarak üçüne de sarılabildiğim kadar sarılıp gözyaşlarımı serbest bıraktım.

Bir müddet böyle durduktan sonra onlardan ayrıldığımda annemin ve abimin gözünden akan yaşı gördüğümde ortamda ki ciddi havayï dağıtmak için "Burda ağladığın için seninle ömür boyu dalga geçiceğimden umarım haberin vardır abi ?"

Ve istediğimi başarmıştımda. Cümlem biter bitmez odada ki herkes gülmeye başlamıştı.

...

Aradan on dakika geçmişti ve bu on dakikada bizimkileri odadan resmen atmış ve akan makyajımı düzeltmiştim Selin ile beraber.

Makyajıma son dokunuşu da yaptığımda kapı çalınmadan bir anda açılmıştı.

Evet tahmin ettiğiniz gibi Alaz Özsoy kendi düğününde bile öküzdü.

Odaya hızla dalmasının ardından bir anda yerinde çivilenmiş gibi kalakaldı. Gözlerine bakıp bakışlarını takip ettiğimde ise baştan aşağı beni süzüp, ağzını bir açıyor bir kapıyordu.

Galiba birazcık dibi düşmüştü bana.

Yani yalan yoktu bende dibi düşülmeyecek bi kızda değildim.

Mükemmeldim çünkü ben.

"Neyse ben şeyi şey yapayım bari." diyerek odadan çıkan Selin ile Alaz hızlı adımlarla yanıma gelip kollarını bana doladı. Bende onu karşılıksız bırakmayarak kollarımı beline dolayıp sıkı sıkı sarıldım birazdan kocam olacak bu okyanus gözlü. adama.

"Hadi güzelim onca insan bizi bekliyor. Gidelim ve burdan karı-koca olarak çıkalım." demesi ile ondan ayrılıp el ele bizi bekleyen yüzlerce insana doğru yavaş adımlarla yürümeye başladık.

Aslında uzaktan bakınca bizim hikayemiz bitmiş gibi görünüyordu ama askine bizim hikeyemiz asıl şimdi başlıyordu. Sadece size anlatacaklarımız bu kadardı.

Bir gün bir okyanus gözlü anonim geldi ve ne olduğunu analmadan orman yeşili meleğe kendini sevdirdi.

Buraya şimdi açık bir kitap bırakıyorum ve sizden o kitabı asla kapatmamanızı istiyorum.

O kitabı kapatmayın ki biz hala sizinle olalım...

***

Ulan bence bi kitabı sonlandırmak bu kadar zor olmamalı be.

Artık o kadar benimsedim ki kitabı sanki final yaparken onun benden ayırıyolarmış gibi hissettim.

Evet belki son olaylar biraz hızlı gelişmişti ama kitabın artık gerçekten final yapması gerekiyordu o yüzden buna mecburdum diyelim.

Neyse bana bakmayın siz bana kalırsa sırf burda kalmak için biraz daha boş yaparım ama artık gitmem gerek.

Unutmayın Nisa'nın da dediği gibi o size kapağı açık bir kitap bıraktı sizden istedigi ise o kitabı kapatmayıp onların sizinle olmasına izin vermeniz.

Şimdiye kadar yanımda olup bana destek veren insanlar. Size gerçekten minnettarım ve size bunun için ne kadar teşekkür etsem az kalır o yüzden etmiyorum 😂😂😭😭

Tabi ki de şakaydı. Size çok ama çok teşekkür ederim ❤

Başka bir hikayede yine sizlerle olmak dileğiyle.

Kendinize iyi bakın.

Seviliyorsunuz ❤❤❤

😭😭😭😭😭