Bir anda fısıldaşmalar arttığında, Efsun arkasına doğru döndü ve sarı spotların yanan ışıkları altında hayal gördüğünü düşündü. Evet kesinlikle hayal görüyordu.Bu karşısında gördüğü adam o değildi. O olamazdı...
Gözlerini kırpıştırarak derin bir ne...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Simay Sargun
Herkese selam... Yeni bölüm sizlerle☺️🙏
Ara yorumlarınızı ve genel yorumlarınızı eksik etmeyin. İYİ OKUMALAR🙏
70 VOTE 80 YORUM SINIR
MEHLİKÂ
7.BÖLÜM
Efsun, durumu algılamaya çalışırken, Emir'in gerginliği her halinden belli oluyordu. Şu anda bu evin sahibinin Emir olduğunu düşünüyordu ve onun bu gergin ifadesiyle bundan net bir şekilde emin olmuştu genç kız.
"Sadullah abi sen geç içeriye hadi, ben daha sonra uğrayacağım" dedi Emir uyarıcı bir ses tonuyla. Adam yanlış bir şey yapmış bir ifadeyle bakarken, mahçup olarak "Kusura bakmayın, ben sizi görünce dayanamadım Emir beyim. Sonra görüşürüz o halde" diyerek tekrardan villanın güvenlik odasına girdi.
"Bu, bu ev senin mi?"
Evet onun durumunun iyi olduğunu bir ara düşünmüştü. Sonuçta elinde son model bir telefonla görmüştü ancak lüks bir villası olacak kadar da zengin olduğunu düşünmemişti asla. Çünkü giyimi, kuşamı ve yaşadığı yer böyle bir izlenim asla vermiyordu.
"Bir ara bu evin sahibin şoförlüğünü yapmıştım. O zamanlardan tanışıyoruz Sadullah abiyle"
Efsun hayretle ona bakarken, gerçekten karşıdan aptala benzediğini düşünmüştü. Böyle bir şeye inanacağını mı sanıyordu sahiden?
"Şoför öyle mi? O yüzden mi sana Emir bey dedi? Kimi kandırıyorsun sen? Buna inanmamı beklemiyorsun herhalde"
"İnanma o zaman Efsun. İnanma...Bak sen benim çocukluğumsun, en güzel zamanlarımın başrollerinden birisin.Ama..."
"Ama ne? Ne ama? Bunun bir önemi yok mu senin için?"diye sordu öfkeyle.Artık Emir'i anlamaya çalışmaktan yorulmuştu. Az önce kendisine sıkıca sarılan, gözleri dolan adam gitmişti yerine yine buz gibi bir Emir gelmişti.
"Bu benim için her şeyden daha önemli. Ama benimle ilgili bilmen gereken şeyler bunlar değil. Bırak bu şekilde devam edelim."
"Hayır efendim bundan sonra bu şekilde devam falan etmiyoruz. Madem bu evin sahibinin şoförüydün, tanışalım bakalım şu ev sahibiyle. Eminim seni gördüğüne çok sevinir"
Efsun bir anda villanın kapısına doğru hızla yürüyerek, ayağıyla kapıyı sertçe ittirerek içeriye doğru girdi. Şu anda delirmiş gibiydi ve bu çok normaldi.
"Napıyorsun Mehlikâ!"
Emir şaşkınlıkla peşinden giderken, Efsun çoktan kapının önüne geldi ve var gücüyle zili çalıp, kapıyı yumruklamaya başladı.
"Bir durur musun? Delirdin mi?"
Emir, kızın kolundan tutup kendisine doğru çekerken, genç kız sinirle geri çekildi. Artık bu saçma sapan gizem durumlarından sıkılmıştı. Emir gerçekten kimdi bilmek istiyordu.
