Y/N: Çok ufacık bir yazar notu tarihlere dikkat ederek okuyun lütfen ^^
12 Aralık 1448
Karanlık…
Gözlerini aralamaya çalıştı ve görüşü netleşinceye kadar bekledi.
Sızlanarak doğrulmaya çalıştı.
Karanlık ormanı ay ışığı aydınlatıyordu.
Elinde hissettiği soğuklukla bakışlarını ellerine indirdi. Elinde tuttuğu şey kana bulanmış bir bıçaktı.
Doğrulup etrafa bakındığında hemen yanında yatan hareketsiz bedeni gördü.
Ellerine ve üstüne bulaşmış kan yerdeki bedene aitti.
Sarsak adımlarla bedenin yanına çöküp herhangi bir yaşam belirtisi görmeye çalıştı.
“Olamaz” dedi.
Ormandan yükselen sesler ve nokta halinde görünen meşaleler.
“Olamaz”
Kafasının ellerinin arasına alarak hatırlamaya çalıştı ama zihninde sadece koca bir boşluk vardı. Sesler yaklaşıyordu.
“Olamaz” dedi tekrar.
Hızla ormanın karanlığına doğru koşmaya başladı.
Ne kadar hızlı olmaya çalışırsa çalışsın sesler giderek yaklaşıyordu.
Nefesi düzensiz, korkusu ölüm kadar büyüktü.
Yavaşça yere çöktü ve bekledi.
“Yapmış olamam” diye sayıkladı ağlarken.
Gözyaşları boşalırken artık dibinde olan sesleri dinledi.
“Yakaladık! Burada!”
Hızla oturduğu yerden kaldırılıp topluluğun ortasına sürüklendi.
“Katili yakaladık!”
Öldürmenin cezası ölümdü. Kasabanın değişmez kuralı buydu…
Sesler kulağında uğulduyordu.
Karanlığı bölen meşaleler kızıl bir mahşer gibiydi.
Sesler yükselirken son kez annesini görebilmeyi diledi.
Gözlerini yumup tanrıya dua ederken her yer sessizleşti.
Kafasını kaldırdığında ona doğru adımlayan celladını gördü.
Tekrar gözlerini yummadan önce duyduğu şey ölümden bile korkunçtu…
“YAŞAMASINA İZİN VERİN. O KURBAN EDİLECEK”
--------
Canavar gecenin sessizliğini dinlerken onun için Kurban edilen bedene baktı.
Yıllar önce insan öldürmeyi bırakmıştı. Sadece ona gönderilenlerle, insan kanına olan özlemini gideriyordu.
Kurban edilenler her zaman kirli ruhlar, kararmış duygular ve insanlığını kaybetmiş kişiler olduğu için birini öldürmüş saymıyordu kendini.
Ama bu sefer önünde uzanan beden farklıydı.
Ruhu temizdi, kalbi hala saf atıyordu ve çok güzeldi…
Üzerine yavaşça eğilip kokladı ve “Masum” diye fısıldadı.
------
Kurban sızlanarak uyandı ve gözlerinin hafif ışığa alışmasını bekledi.
