SIFIR

Sıfırın ilk öküzü

Hayata sıfırdan başlamak için ilk günüm ve ben bu güne de 1-0 yenik başladım neden mi?

19 yaşında bir abim varsa hayata sıfırdan başlamak deil içinde yaşadığım hayat bile benim için bir kabus demektir...

şu anda çıldıracak gibiyim bir yandan uyanmamamak için çalar saatle cebelleşirken bir yandan da geceden beri abimin odasınden gelen mesaj sesiyle deliriyordumm en sonunda dayanamayıp yataktan fırladım ve abimin odasına daldım her zamanki gibi yatağa öküz gibi yığılmış telefonuna pis pis sırıtıyordu....

Dayanamayıp elinden telefonu alıp alt kata koşmaya başladım arkamdan koşmaya başladı beni yakalayınca neler olabileceğini tahmin edebiliyordum ama şu anda içimden gelen tek ses bana bu telefonu tok etmemi söylüyordu... Ben bu düşüncelerle boğuşurken beni yakalayıp elimden telefonu aldı beni koltuğa yatırıp gıdıklamaya başladı biliyor işte huylandığımı bilerek yapıyoo

"Yaaa bırak beni okulla geç kalıcam saten ilk günüm ilk günden toslamak istemiyorummmm"

"Bunu odama girmeden önce düşünecektiniz küçük hanımm"

"Yaaa tamam bırak bir daha yokkk"

Nefesim kesilecek gibi olduğundan beni bırakıp mutfağa girdii arkasından

"Bir daha o telefonun sesini kısmazsannn...."

Devamını getirmeden odama koştum çünkü yakalasaydı bu sefer elinden kurtulamazdım saten babamla üvey annem de işe gitmişlerdi

İşte hayata sıfırdan başlama sebeplerim gıcık bir abim üvey bir annem ve bir babam he bide unutulmayacak bir sebep yeni okulum...

Biraz daha kendi kendime konuşursam okula geç kalacağımı bildiğim için dolaptan formamıı çıkartıp giydim saçımı da düzleştirdikten sonra mutfağa indim Abim sofraya oturmuş kahvaltı yapıyordu....

"Okula gitmiyor musun?"

"Çıkıcam birazdan"

"Beni de atsana okula"

"Olmazzz otobüsle git"

Cevabını tahmin ettiğim için benim için bir hayal kırıklığı olmadı portakal suyumdan bir yudum alıp masadan kalktım... Saten sabah kahvaltılarının amacını daha anlayabilmiş değilim...

Ayakkabımı giyip koltuğun üzerinden de anahtarımı aldıktan sonra kapıyı çekip çıktım

Çakıl birden kulübesinden çıkarak peşime dolandı. Bu arada çakıl bizim iki senelik köpeğimiz babam iki sene önce doğum günümde almıştı..

Çakılı kucağıma alıp biraz sevdikten sonra bahçeden çıktım. Otobüs durağından otobüse binip okula geldim daha doğrusu yeni okuluma... Okulunun kantinine girdiğimde panoda asılı olan listeden sınıfımı aradım bulduğumda daha zilin çalmasına 5 dakika vardı telefonumu çıkartıp mesajlarıma göz gezdirdim üvey annemden bir mesaj vardı

"Tatlım akşam geç geleceğiz kendine dikkat et"

Saten artık alışmıştım yalnızlığaaaa ders zili çalınca kitaplarımı dolabımdan alarak sınıfa girdim sınıfta garip tipler vardı ama illaki benim tipime uygun birini bulabilirdim boş olan bir sıraya geçtim ve oturdum zilin çalmasıyla biri yanıma gelip oturdu...

"Yeni misin"

"Evet bn Ada"

"Ilayda memnun oldum"

4 ders boyunca sıkıcı bir okul macerası geçirdim çıkış saati gelince kitaplarımı masamdan alıp sınıftan çıktım sınıfın tam karşısındaki dolabımdan bazı kitapları aldım tam arkamı dödüğümde üzerimde bir sıcaklık hissettim ve bir anda kendimi yerde buldum hem de bir öküzün kollarında üzerime kahve döküldüğünü fark ettiğimde artık iş işten geçmişti..

"Biraz daha dikkat etsene "

"Asıl sen dikkat et be bütün kahveyi üzerimden döktün şapşal"

Bu bağırışlarımın üzerine bütün koridor bize bakmaya başladı hemen yerdeki kitaplarımı alıp dolabıma tıkıştırdım kahvenin sıcaklığından tenimi hissetmediğimden yerdeki iki telefondan biri alıp hızlıca tualete girdim ..

Gömleğim iğrenç bir şekilde leke olmuştu her ne yaparsam yapayım çıkmayacağını bildiğim için bu halimle tuvaletten çıktım şapşal öküz olayın şokunu atlatamadığından olsa gerek dolaplara yaslanmış benim çıkmamı bekliyordu onu aldırış etmeden okuldan çıktım her zamanki tipik öğrenciler gibi otobüsle eve döndüm kapıyı açtığımda yine ev karanlık bir sessizleğe bürünmüştü saten evde çalışanlar da iki günlük izindeydiler abim deseniz gece dörtte evde olur 4 e kadar o bar benim bu bar senin diye kızlarla dolaşıyor anlaşılan bu dünyaya yalnız yaşamak için gelmişim odama çıktığımda şu lanet olası formadan kurtulup kendimi yatağa attım çantanmdan telefonu alıp açtığımda karşımda duran manzarayla kısa sürelik bir şoka uğradım...