Hazal, Lorenzo krallığının varlığından habersiz, kendini ait hissettiği farklı bir boyutta yaşamaktadır.
Zamanı gelince, boyutta bulunan güçler onu geçite doğru çekmektedir. Ne olacağından habersiz, Peri halkalarına yaklaşır ve kendisine miras kala...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•~• Bileğime köz basıyorlardı sanki. Avucunda benim göremediğim bir ateş saklıyormuş gibi yakıyordu elleri tenimi.
Bileğimi, avucunun arasından çektim ve şaşkın gözlerimle mantarları seyrettim.
Uraz- Yaklaşsana.
Yaklaşmalı mıydım?
-Beni tekrar içine çekerse?
Bunu içimden söylemek istemiştim ama nedensizce dışıma yansıtmayı tercih ettim. Artık belirsizlik içinde kalmak istemiyordum. Her düşündüğüm soruma bir yanıtla karşılık almak istiyordum. Belki bu hisler düşüncelerimi sadece soyut olmakla bırakmıyor artık.
Uraz- Tutarım ben seni.
Ya itersen?
Henüz bir cevap vermemişken bir ses duyuldu. Uraz sesi duyar duymaz tekrar bileğimden tuttu ve mantarlara doğru birkaç adım attık. Artık daha yakındım. Sesin onlardan geldiğini anlayacak kadar.
Dikkatle baktığımda gördüm ki... -Bu şeyler ne!
Uraz-Bağırmasana kaçıracaksın.
-Bunlar ne?
Yanıtını beklerken ürkekçe yere oturdum ve mantarları daha yakından seyretmeye başladım. Her birinin etrafında dönen küçük yaratıklar vardı. Kulağa hoş ve büyüleyici gelen bir melodi ile etraflarında dönerek sanki havada süzülüyormuş gibi tuhaf danslar sergiliyorlardı.
Uraz- Onlar periler.
Yaratık demek biraz kaba olmuş...
-Peri mi?
Uraz- Beğendin mi?
Beğendim mi? Emin değildim. Bana bir kabusu yaşatan bu mantarların hiçbir parçasını beğenemezdim.
-Hayır! Aksine nefret ettim. Şaşırmış bir şekilde bana bakarken devam ettim.
-Bu şeyler olmasa bu cehennemde olmazdım!
Aniden ayağa kalktım ve koşar adımlarla aynı yoldan tekrar dönmeye başladım.
Uraz'ın arkamdan seslenişlerine aldırış etmeden hızla uzaklaşmak istedim buradan. O günü ve yaşadıklarımı anımsamak tekrardan gözlerimin yaşarmasına neden oldu.
Uraz- Burada olma sebebin bu masum şeyler değil Hazal.
Birden döndüm ve bağırdım.
-Ne peki! Buraya kendi isteğimle gelmedim. Eğer bir seçenek sunulsaydı yine buraya gelmezdim. Söylesene Uraz! Neden buradayım?
Uraz- Buraya aitsin çünkü. Burada olman gerekiyor. Sebebi bu.
