Vooroordeel - Deel 1 Passie op het HBO Serie

Deel 17

Ik loop naar boven. De trap is redelijk stijl. Ik weet hoe klunzig ik ben en ik wil echt niet vallen in het bijzijn van Reede dus ik houd de leuning stevig vast. Ik probeer de deur bovenaan de trap open te doen maar hij zit op slot.

'Ohja, wacht effen' Reede komt verder de trap op en gaat naast me op de smalle trap staan. Hij staat zo dichtbij me dat ik zijn luchtje kan ruiken. Zonder dat het opvalt adem ik de geur in. Hij ruikt echt gewoon naar... ja naar wat eigenlijk... Naar Reede. En dan te bedenken dat hij net van z'n werk komt. Als ik van m'n werk kwam dan zag ik er altijd helemaal vermoeid en dood uit en had ik me de pleuris in gezweet. Zweet deze jongen überhaupt wel?

Reede haalt een sleutel uit zijn broekzak en maakt de deur open.

'Hier ga jij maar eerst', zegt hij als hij de deur een zetje geeft zodat ik er gelijk doorheen kan lopen.

'Holy shit!' is het enige wat ik uit kan brengen. Deze kamer is bijna even groot als de hele benedenverdieping. De ene kan van de muur bestaat volledig uit glas en kijkt uit op een bos. 'Ik zou echt de hele dag kunnen staren naar dat uitzicht' zeg ik. Fuck..zei ik dat nou echt hardop.

'Ik ook' zegt hij terwijl hij naar mij kijkt.

Ik kijk de kamer rond. Er is gewoon een huiskamer in zijn kamer. Gewoon een kleine hoekbank en dan met 2 grote leren stoelen ernaast. Er staan grote houten boekenkasten, die helemaal vol staan. Al staat de tweede vooral vol met game consoles en foto camera's.

Het bed is sowieso kingsize, ik weet niet of er nog iets is wat groter is dan dat, want dan is dat het. Het bed is opgemaakt met allemaal kussens. Het dekbedovertrek is helemaal zwart. De kussens zien er super zacht uit, als een soort vacht. Ik heb nog nooit een bed gezien wat er zo comfortabel uitziet.

Misschien komt het door het bed wat ik zie maar ineens voel ik hoe moe ik ben. De avond was laat geweest, ik had wel uitgeslapen maar heel dat gedoe met Dylan heeft echt al m'n energie weggezogen.

Het was me nog helemaal niet opgevallen dat mijn tas op zijn bed stond.

'Wil je anders even gaan zitten?' vraagt Reede aan me.

Ik kijk hem aan en knipper een paar keer in m'n ogen. Ik voel me een beetje wazig ofzo.

'Nee het gaat wel, ik denk dat ik gewoon een beetje moe ben door wat er net allemaal gebeurt is'.

'Als je wilt kan je ook even ontspannen in bad' zegt Reede.

'Heb je zelfs een bad in 1 van die badkamers?' vraag ik.

'Nee, hier' reageert hij.

'Daar, die deur' wijst hij 'dat is de badkamer, kom maar dan laat ik het zien'

Hij loopt richting de deur. Heel de vloer in de badkamer lijkt van marmer. Er staan 2 wasbakken naast elkaar voor de enorme spiegel. In de hoek staat een bad wat mega groot is. Alsof een bad nog niet genoeg was staat er ook nog een stortdouche, sterker nog, 2 in 1 cabine.

'Het lijkt alsof dit gemaakt is alsof je standaard met z'n 4e gaat douchen hier'

Ik hoor gelijk de lach die ik zo leuk ben gaan vinden.

'Als je wilt mag je wel even in bad hoor, het is echt een aanrader om dan het bubbelbad aan te zetten. Het is in principe een gewoon bad maar hij heeft ook een bubbel stand' verteld hij.

'Normaal zou ik zo'n aanbod echt niet kunnen weigeren, zeker niet met de nekpijn die ik heb gekregen van de stress. Maar als ik eerlijk ben, ik ben zo moe dat ik bang ben dat ik serieus in slaap zou vallen als ik nu in bad ga.', zeg ik terwijl ik naar hem glimlach.

'Als je daar echt bang voor bent kan ik wel met je meegaan' hij grijnst naar me en komt wat dichterbij me staan. 'Ik kan je natuurlijk niet zoveel gevaar laten lopen, dat zou onverantwoordelijk zijn van me want je bent hier wel te gast'.

'Waarom zeg je nou telkens zulke dingen tegen me reede.' Hij maakt me er zo zenuwachtig mee. Aan de ene kant zou ik niks liever willen maar m'n verstand zegt dat dit niet het juiste moment is. Niet net nadat Dylan ineens weer zo voor de deur stond, niet terwijl ik zo moe ben.

'Omdat ik het meen Jess. Ik zou niks liever willen dan jou mee te nemen in bad en je nek en schouders te masseren totdat je nergens meer last van hebt en je hoofd helemaal heb leeggemaakt. Ik wil dat je bij mij het gevoel hebt dat je je geen zorgen hoeft te maken, dat je kan ontspannen. Ik ken je nog niet eens zo lang en ik merk aan alles dat je veel te veel nadenkt, je veel te druk maakt om alles.'

'Echt waar?' vraag ik en ik kijk hem aan alsof ik kan zien of hij de waarheid spreekt.

'Ja' zegt hij als hij me tegen zich aantrekt. Weer voel ik zijn armen weer om me heen. Als ik nu zou liggen zou ik zo graag op deze manier in slaap willen vallen. Veilig. In zijn armen.

'Weet je wat' zegt hij. 'Dat aanbod blijft gewoon staan en je mag het aannemen wanneer je wilt. Maar voor nu kan je wel even op mijn bed gaan liggen. Als je weer wakker bent mag je een kamer uitkiezen, of niet, je mag ook hier slapen.', zegt hij.

'Oh, nee, uhm, ik kan nu wel een kamer kiezen....dit is jouw kamer. Ik wil je niet tot last zijn' zegt ik terwijl in naar beneden kijk.

'hé, jess, ik stel het zelf voor. Het is echt niet erg. Ik moet toch eerst nog even douchen. Ik maak je over een uurtje ofzo wel wakker.'

'Vind je dat echt niet erg?' vraag ik terwijl ik hem weer durf aan te kijken.

'Ik zou je liever mee het bad in nemen, maar je mag ook voor de tweede optie gaan' lacht hij naar me.

'Reedeeeee stop daar nou eens meeee' zeg ik met een iets hardere stem.

'Ga jij nou maar in dat bed liggen, anders dan gooi ik je dr in' zegt hij spelend.

Op dat moment trekt hij het overhemd wat netjes in zijn broek zat, uit zijn broek en begint de knoopjes los te maken.

'Wat doe jij nou????' zeg ik.

'Wat? Ik zei toch dat ik moest douchen' reageert hij.

Ik zou weg moeten kijken, ik zou echt nu weg moeten kijken. Waarom kan ik niet wegkijken? Mijn blik zit vast aan hem. Als hij het overhemd op grond laat vallen zie ik een tatoeage op zijn buik aan links, en op zijn borst zit er nog een.

'Nog steeds aan het genieten van het uitzicht?' vraagt hij terwijl hij nu z'n riem begint los te maken.

'Reede. Waarom?', is het enige wat ik kan vragen.

'Dan heb je alvast een voorproefje' zegt hij uitdagend.

Ik zucht. 'Reede...' Dan rol ik weer met m'n ogen.

'Hé, wat had ik daar nou over gezegd' zegt hij tegen me. Hij komt op me af lopen en voordat ik kan tegenstribbelen tilt hij me met 1 vloeiende beweging van de grond. 1 arm onder mijn benen door en zijn andere arm bij m'n rug, net onder mijn arm.