Sil Gözünün Yalnızlıklarını

15.Bölüm

Nisa'nın evinin önünde onun gelmesini bekliyordum. Kapı açıldığında gördüğüm güzellik karşısında büyülendim. Nisa... Bu dünyanın görebileceği en güzel kadın. Sevdiğim kadın... Hem de ona öfkeyle doluyken bile deli gibi sevdiğim kadın. Arabaya bindiğinde gülümsedim. Arka koltuğa koyduğum gülleri alıp ona uzattım. "Sana layık değiller belki ama... Tekrar iyi ki doğmuşsun." "Teşekkür ederim." Yanağıma bir öpücük bırakırken gülümsedim. "Emniyet kemerinizi yine unutuyorsunuz Nisa hanım." "Ah pardon, bir saniye." Nisa kemerini taktığında gülümsedim.

Nisa radyoyu açtığında yine aradığını bulamamış olmalı ki kapattı. "Şarkılar hep ayrılıktan bahsediyor. Hiç kimsenin umudu yok sanki..." "Yoktur belki de..." Bana baktı uzun uzun. "Benim hâlâ umudum var." Sonra gülümsedi. "İkimize yetecek kadar..." Gülümsedim. "Bize umuttan daha farklı şeyler lazım Nisa..." Arabayı durdurup bir kenara çektim. Sonra kemerimi çözüp bütünüyle Nisa'ya döndüm. O da aynısını yapmıştı. "Biz neden olamıyoruz seninle biliyor musun? Ne eksik sence?" Nisa başını iki yana sallarken onu kendime çekip dudaklarımızı birleştirdim.

Derin bir tutkuyla öpüyordum onu. Ellerim belini sararken onu daha da çok kendime çekmiştim. Dudaklarımız ayrılırken Nisa derin nefesler alıyor ben ise boynuna öpücükler bırakıyordum. "Barış." Derin bir iç çektiğinde ondan uzaklaşıp gözlerinin içine baktım. "Tutku mu? Aramızda büyük bir tutku var Nisa. Beni kendine çekiyorsun, bedenim senin için deli oluyor." Dudaklarına yeniden uzanıp bir öpücük daha çaldım onlardan. "Sen de beni kendine çekiyorsun. Sen bana dokunurken bile ben ikinci kez ne zaman dokunur diye hesap yapmaya başlıyorum Barış. " O da dudağımdan bir öpücük aldığında dayanamayıp yeniden birleştirmiştik...

Yeniden uzaklaşırken derin nefesler alıyorduk ikimiz de... "Aşk mı? Evet beni terk etmeden önce öyleydi ama şimdi sen de aşıksın bana." "Senin için aklımı yitirecek kadar hem de..." Elleri sakallarımı okşarken gülümsedim. "Ben de senin için canımı veririm... Seni seviyorum Nis." Nisa gözleri ışıl ışıl bana bakarken dudağıma minik bir öpücük kondurmuştu. "Yeniden söyle Barış lütfen... Seni özledim ben." "Seni seviyorum Nisa." Yanağıma bir öpücük bırakırken gözlerinin içi gülüyordu. Saçlarını sardı parmaklarım ve o aşık olduğum saçları arasında dolaşmaya başladılar.

"Cesaret eksik Nisa. Seni kaybetmekten o kadar korkuyorum ki sana teslim olmaya cesaretim yok." "Deme öyle... Beni bir daha kaybetmek yok. Bir daha gitmem senden..." "Sana yeniden güvenmem gerek. Ama hep aklımın bir köşesinde aynı soru. Nisa benim ciddi anlamda bazı şeyler için zamana ihtiyacım var. Ben bekleyemem, beni oyalamaya dersen de anlarım." Elimi tuttuğunda tüm vücudum alev almaya başlamıştı. "O süre boyunca benden uzak kalmak yok. Tamam kafanı toparla, kalbini bir dinle ama yanında ben de olayım." "Gitme zaten bir yere, hep elimi tut Nisa."

Dudaklarımız yeniden birleşirken bugün aramızdaki tutku sanki çok daha fazlaydı. Nisa benden uzaklaşınca fısıldadı. "Hâlâ geriye dönmek için bir şansımız var değil mi?" "Cemal'i ekersek dilinden düşemeyiz." Nisa derin bir iç çektiğinde ikimiz de önümüze dönüp kemerlerimizi bağlamıştık. Arada birbirimize kaçamak bakışlar atsak da doğrudan bakamayacak  kadar yoğun tutkular sarmıştı içimizi. Nisa'nın elini sıkıca kavramıştım. Yol boyunca öyle devam ettik ve nihayet mekana geldiğimizde arabadan indik. Mekana girdiğimizde etrafı süzdüm önce.

"Cemal şurada hadi gidelim Baroska." Onu kendime çekip dudağına uzun bir öpücük kondurdum. "Bu kadar insan sana bakarken aklımı kaybetmemem için bana yardımcı olman gerek Nisa." Nisa gözlerime bakıp yutkunduğunda elleri saçlarımı bulmuştu. "Seni seviyorum ben, gerisi de umurumda değil tamam mı?" Bana masum masum bakarken başımla onayladım onu ve benden uzaklaşmasını izledim. Uzattığı eli sımsıkı kavrarken onun peşinden Cemal'in yanına gittim ben de. "Biz geldik." Cemal bize dönüp gülümsedi. "Hoşgeldiniz bakalım. Pek de bir uyumlusunuz." Nisa gülümserken ben de gerilmiştim.